Openingswoord

Beste medegelovigen. Welkom in deze Woord- en Communieviering in het 5e weekend van de vasten.

We hebben nog 2 weken te gaan om ons verder voor te bereiden op het hoogfeest van Pasen. Jezus gaat zijn kruisdood tegemoet.

Jezus gaat doelbewust op weg naar Jeruzalem, ondanks dat Hij weet wat Hem te wachten staat, omdat Hij voor ons de weg naar het hemels koninkrijk wil openen.

Jezus heeft door zijn manier van leven, die wij in de H. Schrift kunnen lezen, ons voorgedaan hoe wij moeten leven.

In de eerste lezing zegt de H. apostel Paulus dat, hoewel Jezus Gods Zoon was, Hij in de school van het lijden gehoorzaamheid heeft geleerd. Als volgeling van Jezus moeten wij dus ook in vreugde en verdriet gehoorzaam zijn aan de wil van onze hemelse Vader.

In het H. Evangelie verwijst Jezus naar zijn lijden, sterven en verrijzenis, als de graankorrel die in de aarde sterft en veel vrucht voortbrengt, en Hij zo het Nieuw Verbond met ons sluit, de toekomst bij Hem, na ons aardse leven.

Om met een open hart, ontvankelijk te kunnen zijn voor Gods Woord, willen we aan Hem erkennen en belijden dat we in doen en laten tekort zijn geschoten.

Daartoe bidden we samen de schuldbelijdenis.

Overweging

Lieve medegelovigen, lieve medemens, de gebeurtenis die we vandaag in het Evangelie lezen, vindt plaats nadat Jezus zijn intocht in Jeruzalem heeft gehad.

Bij die intocht werd Jezus toegejuicht en als een koning bejubeld.

De menigte was zich bewust van de wonderen, de genezingen die Jezus deed.

De gebeurtenis van vandaag is tevens Jezus laatste openbare optreden, vóór zijn gevangenneming, zijn lijden en sterven.

Jezus wist wat er ging gebeuren, en in verbinding, oftewel in gebed met zijn hemelse Vader, kon Hij blijven gehoorzamen aan waartoe Hij op aarde was gekomen.

Jezus geeft aan dat het uur gekomen is dat de mensenzoon verheerlijkt wordt. Johannes die aangeeft dat het uur van Jezus’ kruisdood nabij is, ziet dat als Jezus’ verheerlijking.

Bovendien wordt God verheerlijkt, door Jezus geëerd, doordat Jezus de wil van God heeft volbracht. Daarom heeft God Hem meteen verheerlijkt, oftewel, in zijn heerlijkheid opgenomen.

Zoals Christus deel heeft gekregen aan de hemelse heerlijkheid van God, zo mogen wij, als wij leven in verbondenheid met Jezus` lijden, ook delen in zijn verheerlijking.

Jezus zegt het zo in het Evangelie: “Wil iemand mij dienen, waarmee Hij bedoelde, wil iemand zich diepgaand gelovig aan mij binden, dan moet hij Mij volgen: waar Ik ben zal ook mijn dienaar zijn.” Jezus gelovig volgen ook als je daardoor je leven verliest.

Jezus heeft ons, door zijn lijden, sterven en verrijzenis een Nieuw Verbond nagelaten. De kracht van het Oude Verbond was de Wet.

De verbondenheid met God en elkaar stond in de Wet van Mozes.

Jezus geeft ons een Nieuw Verbond, met een nieuw gebod dat zich eveneens richt op verbondenheid met God en elkaar. De kracht van die verbondenheid overstijgt het oude verbond. De kracht van het Nieuwe Verbond is de liefde. De oude wet wordt een ondergrens, die in het Nieuwe Verbond met de Goddelijke Liefde wordt voltooid.

Ruim 600 jaar voor Christus, heeft Jeremia al gezegd: “Er komt een tijd dat Ik met Israël een Nieuw Verbond sluit”. Jezus heeft deze woorden van Jeremia, deze belofte van God, tot vervulling gebracht. Maar om zover te komen heeft Jezus eerst de weg van de gehoorzaamheid moeten leren gaan.

Dat hoorden we in de Brief van Paulus aan de Hebreeën.

Hoewel Hij Gods Zoon was heeft Hij in de school van het lijden gehoorzaamheid geleerd.

Door het Oude Verbond te voltooien met Zijn onmetelijk liefdevolle zelfgave voor onze zonden aan het kruis, werd er een Nieuw Verbond gesloten. Het Nieuw Verbond dat gebaseerd is op waarachtige, onzelfzuchtige liefde, voor God en de medemens.

Een liefde waarbij een mens zijn leven geeft voor de ander.

Dat is het wat Jezus ons in het Evangelie voorhoudt. Als de graankorrel niet in de aarde valt blijft hij alleen; maar als hij sterft brengt hij veel vrucht voort. Dat woord is eerst van toepassing op Hem zelf. Hij zal sterven als die graankorrel. Maar dit woord is ook voor ons bestemd. De liefde van het Nieuwe Verbond is een liefde waarmee je jezelf en je eigenbelang overstijgt. Door die liefde worden we zelf andere mensen. Daarover zegt Jezus: “Wie zijn leven bemint, verliest het; maar wie zijn leven in deze wereld haat, zal het ten eeuwigen leven bewaren.”

In de veertigdagentijd geeft de Kerk ons deze lezingen. Op weg naar Goede Vrijdag worden we uitgenodigd om onze liefde, de maat van onze liefde en de kwaliteit van onze liefde, voor God en voor elkaar, te onderzoeken. En als we tot de conclusie komen dat daar toch het een en ander aan ontbreekt, worden we meteen uitgenodigd om niet in een houding te vervallen waarin we berusten in onze zwakheid, maar kracht zoeken bij Jezus die de weg ten einde toe is gegaan.

Echte verbondenheid vraagt echte Liefde. Zo alleen kan Gods Koninkrijk werkelijkheid worden. Amen.