Openingswoord

Beste medegelovigen. Welkom in deze Woord en Communieviering in het eerste weekend van de vasten. Welkom in de woestijn met zijn ongebaande wegen, en zijn onzekere gebeurtenissen.

In deze vastenperiode trekken we met Jezus de woestijn in. Jezus had daar voor gekozen, omdat Hij in alle rust en kalmte wou nadenken over wie Hij ten diepste is en over de essentie van zijn leven als alles om Hem heen wegvalt.

In de woestijn kreeg Hij veel aangeboden waardoor Zijn leven, vanuit menselijk denken, gemakkelijker zou worden. Hoe aanlokkelijk de voorstellen ook waren, Jezus koos resoluut voor zijn opdracht in het leven, die de Vader Hem gegeven had.

Hoe zit dat met ons? Kunnen wij, in een tijd van beproeving, ons overgeven aan de wil van onze Hemelse Vader. Blijven wij écht geloven in de Blijde Boodschap of willen we zelf de regie in ons leven vasthouden als het leven anders loopt dan gehoopt ?

Het is daarom goed om met Jezus deze veertigdagentijd in te gaan, om ons vol vertrouwen over te geven aan Gods leiding en bijstand in ons leven, opdat we uiteindelijk uitkomen in zijn Hemels Koninkrijk.

Maken wij het stil in onszelf en bidden we samen de schuldbelijdenis, om de Heilige Communie waardig te kunnen ontvangen.

Overweging

Beste medegelovigen, lieve medemens. “Gedenk mens dat gij van stof zijt en tot stof zult wederkeren.”

Met deze woorden kregen we afgelopen woensdag het askruisje opgelegd. Het stemde mij tot nadenken.  Ook werd er wel eens bij het opleggen van het askruisje gezegd: “Bekeert U en gelooft in de Blijde Boodschap”. En ik merkte dat deze woorden mij meer raken. Zij geven voor mij meer aan wat belangrijk is als je je bekeert, en de Blijde Boodschap wilt naleven, Jezus wilt volgen.

We zijn gelovig, maar luisteren we wel altijd naar de Blijde Boodschap, het Woord van God. In de veertigdagentijd, ook wel heilige tijd genoemd, wordt ons de kans geboden, om hier meer tijd voor te nemen en intensiever over het Woord van God na te denken.

Nadat Jezus gedoopt was door Johannes, zag Hij de Hemel openbreken en de Geest als een duif op zich neerkomen. En er klonk een stem uit de hemel: “Jij bent mijn geliefde Zoon, in wie ik vreugde vind”. Gedreven door de Geest, ging Jezus, voor bezinning  naar de woestijn. Wij gelovigen, gedoopt en een geliefd kind van de Vader, zijn naar de viering gekomen. Ook wij zijn er, door de genade van de H. Geest toe aangezet, om samen de veertigdagentijd, een tijd van bezinning en inkeer te beginnen.

De Geest dreef Jezus de woestijn in. De woestijn waarin Jezus meerdere keren door de duivel beproefd werd.  Over beproevingen in het leven hoef ik U allen niets te vertellen. Over beproevingen en hoe ermee om te gaan kan ik nog veel van U leren.

Maar toch is het belangrijk om in deze veertigdagen tijd nog eens over onze eigen woestijn ervaringen, over onze goede week, over ons “door God verlaten voelen”, na te denken.

Waar was God voor mij, en meer nog, heb ik God in die tijd gezocht ? Ben ik bij Hem gebleven en heb ik naar Zijn Woord geluisterd.

Jezus werd door de heilige Geest de woestijn in gedreven. Hij ging de beproeving aan. Hij bleef zich er voortdurend bewust  van, dat Hij de geliefde Zoon van God is. Hierdoor kon Jezus afgestemd blijven op de wil van zijn Vader.

We weten allemaal dat het in een beproeving moeilijk is je een geliefd kind te voelen. Een vader, en zeker God de Vader zal nooit zijn kind verdriet willen doen.

Hopelijk hebben we allemaal kunnen ervaren dat we er, na een beproeving, als mens  sterker in het leven , in ons geloof staan.  Belangrijker is nog, dat onze band met onze hemelse Vader intenser is geworden.

De hele mensheid wordt nu erg beproefd. Denken we aan de oorlog in Oekraïne, de hongersnood in Afrika, natuurrampen, christenvervolging.

En ook in deze beproeving die de hele mensheid omvat staan we niet alleen. Wij christenen kennen de kracht van het gebed, het bidden van de rozenkrans. Op voorspraak van de Heilige Maagd Maria, de Heilige Jozef, alle heiligen en engelen worden we geholpen.

Laten we deze veertigdagen tijd, deze heilige tijd als een geschenk zien om ons meer toe te keren naar Gods Woord.

Laten we zijn aanwijzingen overdenken, hoe om te gaan met beproevingen, hoe we staan in ons geloof. Wellicht kunnen we door meer te bidden onze relatie met onze hemelse Vader verstevigen.

Laten we op ons inwerken, dat  het Nieuwe Verbond dat Jezus Christus ons door zijn leven, sterven en verrijzenis heeft gegeven, het Verbond van onze toekomst, het Eeuwige Leven bij de Vader is.

Door deze voorbereiding op Pasen kunnen we meer en meer ervaren dat wij geliefde kinderen van de Vader zijn, dat Hij altijd met ons meegaat. Deze ervaring geeft ons de kracht om naar zijn Woord leven. Ik wens ons allen een goede voorbereiding op het Paasfeest. Amen.