Feestpreek door pastoor Henk Niesten op zondag 28-05-2023 b.g.v. het 40-jarig priesterjubileum van pastoor Frank Domen

Feestpreek door pastoor Henk Niesten op zondag 28-05-2023 b.g.v. het 40-jarig priesterjubileum van pastoor Frank Domen

Preek

Dierbare broeders en zusters in Christus, parochianen van de H. Dionysiuskerk of familie of vrienden van uw en onze jubilaris pastoor Frank Domen en volgens mij jubileert zus Wiljan wel een beetje mee. Wat ik concludeer uit het artikel in het parochieblad, waarin staat te lezen dat Frank gelukkig was dat zus Wiljan haar baan opzegde om broerlief te kunnen bijstaan in dat pastorale gedoe.

Gedoe is het toch wel als je gevraagd wordt de feestpreek te houden. Hoe moet die er uitzien, denk ik dan, als een zomerjurk, dat wil zeggen bloemrijk en kort genoeg om de aandacht vast houden. Ik weet niet of ik met zo’n minirokje kan volstaan als ik behalve over de essentie van het katholieke geloof mag preken en hoe pastoor Frank dat beleeft en ook nog de Pinksteractualiteit moet treffen aan de hand van de heilige Geest die nu ons aller aandacht vraagt.

“Er is iets mis met de microfoon” mompelde een pastoor, die niet in de gaten had dat die het gewoon deed. “En met uw geest”, riepen alle kerkgangers bij de opening van de Mis. Dit mopje heb ik hier al eens eerder mogen vertellen bij een of andere feestelijke gelegenheid. Maar nu in alle ernst.

Is er iets mis in onze beleving van de geest? Je vraagt je dat wel eens af in ons kerkzijn anno 2023 met die enorme leegloop en afbraak. Je vraagt het je zeker ook wel eens af in onze wereldse samenleving anno 2023 met zijn verwording, rampen en oorlogen. Welke geest of geesten huizen daar in mensen? Als het gaat over de heilige Geest, dan is daar niks mis mee. Die inspireert mensen tot zorg hebben voor medemensen. Die kan een 19-jarige jongeman inspireren om naar het seminarie te gaan. Zo las ik in het parochieblad over pastoor Frank. Dat is een hele stap. Weet je waar ik naar toe ging als 19-jarige? Ik ging ook op stap en wel naar de Heer van Jericho hier aan de overkant. Dat was andere koek. Als ik zo even doorga dan wordt deze preek geen formaat zomerjurk, maar veeleer een lange avondrobe tot op de enkels met aan de top een spannende inkijk.

Want spannend is het zeker om die stap te zetten en priester te willen worden. Op stap te gaan is so wie so spannend. Gehoor geven aan die roepstem om in de goede Geest de Heer Jezus Christus te willen volgen en Hem present te stellen in onze samenleving en dit vanuit de heilige Eucharistie. “Blijft dit doen om mij te gedenken”, zegt de Heer. Pastoor Frank Domen is daar heel trouw in en toen de Geest mij zodanig te pakken had, nu bijna 25 jaar geleden en ik dezelfde weg wilde gaan van het priesterschap, heb ik bij jou geleerd en gezien en gevoeld hoe belangrijk en vervullend het is om die H. Eucharistie centraal te stellen in je priester- en pastorale leven.

Hoewel 10 jaar jonger dan ik werd jij mijn leraar, terwijl ik als voormalige leraar leerling werd. Dat leek wel een omgekeerde wereld. Maar in de navolging van Christus gaan zaken wel eens op de kop. Maria en Jozef weten daarvan. Als God mens wil worden, dan gaat dat heel anders dan wij mensen zouden hebben vermoed. Maria zei Ja, en Sint Jozef werd volgzaam nadat hij door de engel was ingefluisterd. Zo ontstond die devotie tot de eerste heiligen wat jij ook zo duidelijk wilde beleven in de Sint-Jozefkerk in Velsen-Noord. Na twee jaar stage aldaar onder jouw leiding volgde mijn priesterwijding onder het motto van een kernzin uit het evangelie van deze 1e Pinksterdag: “Vrede zij u, zoals de Vader mij gezonden heeft zo zend ik u.”

In die twee jaar heb je mij, misschien wel onbedoeld, ook een andere les geleerd. Mijn eerste missie, mijn eerste zending, mislukte jammerlijk. Het was zeker spannend en als je achternaam is afgeleid van een hier bekende heilige in deze kerk dan krijg je het idee dat het wel eens zou kunnen kloppen om hier pastoor te moeten worden wat de wens van de bisschop was. Zijn plotseling overlijden en mijn hersenbloeding blokkeerden die hele intentie en dan herinner je je de levensles van je stagebegeleider om tegenslag moedig te dragen.

Zowel Dionysius de Areopagiet als die van Parijs werden martelaar van hun geloof. De eerste als bisschop van Athene en de tweede als bisschop van Parijs. Na zijn onthoofding op de berg van de martelaren, Montmartre, schijnt hij met zijn hoofd in zijn handen nog een eind te zijn doorgelopen naar de plek van zijn begrafenis.

Waar wil jij begraven worden, Frank? Heb je daar al over nagedacht, het begint wel op te schieten, hoor. Toen ik mijn huisgenoot pastoor Schrama zaliger, jou zeer bekend, meenam naar een mogelijke plek op het Laurentiuskerkhof zei die: “goh, ik heb er helemaal zin in”.

Zin in of zin voor de eeuwigheid, dat ontwikkel je door het geloof in de eeuwige Drie-ene God. Daar ben jij voor jezelf maar veel meer nog voor anderen al meer dan 40 jaar mee bezig en nog steeds geen last van metaalmoeheid. Ik heb wel eens gedacht dat je vanwege je onverzettelijkheid een man van staal was toen je in Velsen-Noord zo dicht bij de Hoogovens woonde, thans Tatasteel.

Daar bouwde je samen met Wiljan met verve aan de gemeenschap. Dat doe je hier ook bijvoorbeeld door de Alpha-cursus waar ik regelmatig gastspreker ben geweest. En nu mag ik hier de feestpreek houden. Dus toch nog een bediening voor pastoor Niesten in de Dionysiuskerk, die niet mijn, maar uiteindelijk wel jouw bestemming werd. Een wereldkerk in de dop. Vele nationaliteiten bevolken tegenwoordig onze kerken zo ook hier, zo las ik in het parochieblad.

En als die Pinkstergeest van God de mensen wordt ingeblazen, dan verstaan we heel goed wie die Zoon van God is, Jezus Christus, en welke genade hij voor ons op het kruis als een onuitputtelijke bron van liefde heeft willen laten openen. Zijn hart werd doorstoken. Als wij het boetekleed aantrekken, dan mag het voor wie wil belijden dat Jezus de Heer is een bloemrijke avondrobe zijn die lang genoeg is om er een aards leven mee te slijten en een hemels leven mee te bereiken.

Beste pastoor Frank en Wiljan en u allen, gefeliciteerd met zijn jubileum en ik spreek de wens uit, dat Jezus Christus in ons aller hart mogen wonen door het geloof en dat wij allen geworteld en gegrondvest moge blijven in de liefde. Amen.