Om de grote geestelijke schat die het sacrament van de biecht bevat beter te begrijpen, laten we tweeduizend jaar terugreizen naar Palestina, naar een gebeurtenis in het openbare leven van Onze Heer Jezus Christus. De majesteit van Zijn Persoon, de wijsheid die uit Zijn mond vloeide en de kracht die door Zijn wonderen werd geopenbaard, trokken een schare aan die Hem overal volgde.

Alleen God kan zonden vergeven

Op een dag, nadat Hij het kind van de centurio had genezen als beloning voor zijn geloof, de storm tot zwijgen had gebracht voor de angstige apostelen, en de demonen had uitgedreven in Gerasa, ging Hij aan boord van Petrus’ boot naar Capharnaum. Toen zij hoorden, dat Hij in een huis in hun stad was, kwam het volk in zulk een menigte bijeen, dat de deur van het huis versperd werd. Maar voor het geloof zijn er geen hindernissen, en daarom klommen enkele liefdadige mensen met een verlamde, die door de deur niet binnen konden komen, op het dak en lieten de zieke man in de kamer zakken en legden hem aan de voeten van Onze Lieve Heer om genezen te worden. Tot ieders verbazing zei Jezus, in plaats van het verwachte wonder te verrichten:

“Houd moed, zoon, uw zonden zijn u vergeven.”

Dit was opzienbarend. Geen enkele profeet had het ooit eerder aangedurfd om zonden te vergeven. Zelfs Johannes de Doper, de grootste van allen, had dat niet aangedurfd en predikte alleen het boetedoopsel voor de vergeving van zonden. Niettemin verklaarde deze nieuwe profeet nu: “Uw zonden zijn u vergeven.”

Klik hier om verder te lezen.