18e week door het jaar 1, maandag

205 eerste lezing: Num. 11, 4b-15

Ik kan de last van heel dat volk niet alleen dragen.

Uit het Boek Numeri.
In die dagen begonnen de Israëlieten opnieuw te jammeren.
Ze zeiden:
“Wie kan ons aan vlees helpen!
Wij hebben heimwee naar de vis die wij in Egypte
voor niets te eten kregen, naar de komkommers en de meloenen,
naar de prei, de uien en het knoflook.
Wij drogen uit! Er is niets!
Wij krijgen alleen maar manna te zien.”
Het manna geleek op korianderzaad
en zag er uit als balsemhars.
Het volk verspreidde zich om het bijeen te rapen.
Dan maalden zij het met een handmolen
of stampten het fijn in een vijzel.
Ze kookten het in een pot en maakten er koeken van,
zodat het smaakte als oliegebak.
Met de dauw viel ‘s nachts ook het manna op het kamp neer.
Toen Mozes hoorde, hoe het volk, familie voor familie,
bij de ingang van de tenten zat te jammeren,
en toen de Heer in hevige toorn ontstak, werd hij ontstemd.
Hij vroeg de Heer:
“Waarom doet Gij uw dienaar dit verdriet aan?
Zijt Gij mij zo weinig genegen,
dat Gij mij de last van heel dat volk laat dragen?
Het lijkt wel of ik van heel dat volk zwanger ben geweest
en het ter wereld heb gebracht, dat Gij mij zegt:
Draag het aan uw hart, zoals een voedster een zuigeling draagt,
en dat Gij mij beveelt
het naar het land te brengen
dat gij zijn vaderen onder ede beloofd hebt.
Waar haal ik vlees vandaan voor heel dat volk?
Het jammert tegen mij: Geef ons toch vlees te eten!
Ik kan de last van heel dat volk niet alleen dragen.
Het is mij te zwaar!
Indien Gij zo met mij blijft doen,
dood mij dan maar, als Gij mij genadig wilt zijn.
Dan hoef ik mijn ellende niet langer te zien.”
Woord van de Heer.
Wij danken God.

tussenzang: Ps. 81 (80), 12-13, 14-15, 16-17

Refrein:
Huldigt de Heer, onze sterkte!

Israël heeft mijn stem niet gehoord, zegt de Heer,
mijn volk gehoorzaamde niet.
Toen liet ik hen los met hun hard gemoed,
zij gingen hun eigen wegen.

Ach, luisterde nu mijn volk maar naar Mij,
bewandelde Israël nu maar mijn paden;
dan bracht Ik hun vijanden aanstonds
ten val en zou Ik mijn hand keren tegen hun kwellers.

Dan zouden Gods vijanden hen naar de mond zien
en zo zou het blijven voor immer.
Dan zou Ik mijn volk met tarwebloem voeden,
met honing verzadigen uit de rots.

vers voor het evangelie: Joh. 8, 12

Alleluia.
Ik ben het licht der wereld, zegt de Heer;
wie Mij volgt zal het licht des levens bezitten.
Alleluia.

In de jaren dat op de zondagen de A-cyclus wordt gevolgd neemt men
vandaag de volgende lezing:

208 evangelie: Mt. 14, 22-36

Als Gij het zijt, Heer,
zeg mij dan dat ik over het water naar U toe moet komen.

De Heer zij met u.
En met uw geest.
Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs.
Lof zij U, Christus.

Na de broodvermenigvuldiging dwong Jezus zijn leerlingen
in de boot te gaan en alvast naar de overkant te varen,
terwijl Hij het volk naar huis zou zenden.
Toen Hij het volk had weggezonden,
ging Hij de berg op om in afzondering te bidden.
De avond viel en Hij was daar alleen.
De boot was reeds vele stadiën uit de kust
en werd geteisterd door de golven,
want zij hadden tegenwind.
In de vierde nachtwake
kwam Hij te voet over het meer naar hen toe.
Maar toen de leerlingen Hem zo over het meer zagen gaan,
raakten zij van streek, omdat zij een spook meenden te zien
en zij begonnen van angst te schreeuwen.
Maar Jezus zei onmiddellijk tot hen:
“Weest gerust, Ik ben het. Vreest niet.”
“Heer – antwoordde Petrus –
als Gij het zijt,
zeg mij dan dat ik over het water naar U toe moet komen.”
Waarop Jezus sprak:
“Kom!”
Petrus stapte uit de boot en liep over het water naar Jezus toe.
Maar toen hij merkte hoe hevig de wind was werd hij bang;
hij begon te zinken en schreeuwde:
“Heer, red mij!”
Terstond stak Jezus zijn hand uit
en greep hem vast, terwijl Hij tot hem zei:
“Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?”
Nadat zij in de boot gestapt waren ging de wind liggen.
De inzittenden wierpen zich voor Hem neer en zeiden:
“Waarlijk, Gij zijt de Zoon van God.”
Toen zij overgestoken waren,
bereikten zij de kust bij Gennésaret.
Toen de mannen van die streek Hem herkenden,
verspreidden zij in heel de streek het bericht van zijn komst
en brachten Hem al hun zieken.
Ze smeekten Hem
of ze tenminste de zoom van zijn kleed mochten aanraken.
En allen die dit deden werden gezond.
Woord van de Heer.
Wij danken God.

In de jaren dat op de zondagen de B-cyclus of C-cyclus wordt gevolgd neemt men
vandaag de volgende lezing:

206 evangelie: Mt. 14, 13-21

Nadat Jezus de zegen had uitgesproken brak Hij de broden.

De Heer zij met u.
En met uw geest.
Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs.
Lof zij U, Christus.

Toen Jezus het bericht van de moord op Johannes vernomen had,
voer Hij vandaar in een boot weg naar een eenzame plaats
om alleen te zijn.
Maar het gerucht hiervan drong tot het volk door
en het ging Hem te voet uit hun steden achterna.
Toen Hij bij zijn landing dan ook een grote menigte zag,
kreeg Hij diep medelijden met hen, en Hij genas hun zieken.
Tegen het vallen van de avond
kwamen zijn leerlingen naar Hem toe en zeiden:
“Deze plek is eenzaam en het is al laat op de dag.
Stuur dus het volk weg om in de dorpen eten te gaan kopen.”
“Het is niet nodig dat zij weggaan
– zei Jezus hun – geeft gij hun maar te eten.”
Doch zij antwoordden:
“Wij hebben hier niet meer dan vijf broden en twee vissen.”
Waarop Jezus sprak: “Brengt die dan hier.”
En Hij gaf opdracht dat het volk zich zou neerzetten op het gras.
Hij nam de vijf broden en de twee vissen,
sloeg de ogen ten hemel,
en nadat Hij de zegen had uitgesproken
brak Hij de broden, die Hij aan zijn leerlingen gaf
en de leerlingen gaven ze weer aan het volk.
Allen aten tot ze verzadigd waren
en aan overgebleven brokken
haalde men nog twaalf volle korven op.
Het waren ongeveer vijfduizend mannen die hadden gegeten,
vrouwen en kinderen niet meegerekend.
Woord van de Heer.
Wij danken God.