2e week in de veertigdagentijd, donderdag
108 eerste lezing: Jer. 17, 5-10
Vervloekt is hij die op mensen vertrouwt; gezegend is hij die op
de Heer vertrouwt.
Uit de Profeet Jeremia.
Dit zegt God de Heer:
“Vervloekt is hij die op mensen vertrouwt,
die steunt op een schepsel en zich afkeert van de Heer.
Hij is een kale struik in de steppe,
nooit krijgt hij regen.
Hij staat op dorre woestijngrond,
in een onvruchtbaar, verlaten gebied.
Gezegend is hij die op de Heer vertrouwt,
en zich veilig weet bij Hem.
Hij is een boom aan een rivier,
de wortels tot in het water.
Hij heeft geen last van de hitte,
zijn bladeren blijven groen.
Een tijd van droogte deert hem niet,
hij blijft altijd vrucht dragen.
Niets is zo onbetrouwbaar als het hart,
onverbeterlijk is het, wie kan het peilen?
Ik, God de Heer, doorgrond hart en nieren.
Ik vergeld ieder naar zijn gedrag,
naar de vrucht van zijn werk.”
Woord van de Heer.
Wij danken God.
tussenzang: Ps. 1, 1-2, 3, 4, 6
Refrein:
Gelukkig is de man,
die op de Heer zijn hoop stelt (Ps. 40/39, 5a).
Gelukkig de man die weigert te doen
wat goddelozen hem raden;
die niet de wegen der zondaars gaat,
niet zit te midden der spotters.
Hij is als een boom, aan het water geplant,
die vruchten draagt op zijn tijd;
des zomers verdorren zijn bladeren niet,
maar al wat hij doet brengt hem voorspoed.
De goddelozen vergaat het zo niet:
de wind blaast hen weg als kaf.
De Heer immers let op de weg der gerechten,
de weg van de zondaars loopt dood.
vers voor het evangelie: Ps. 130 (129), 5 en 7
Op de Heer stel ik mijn hoop,
op zijn woord vertrouw ik;
want de Heer is steeds barmhartig,
zijn genade onbeperkt.
109 evangelie: Lc. 16, 19-31
Gij hebt uw deel van het goede gekregen en Lazarus viel het kwa-
de ten deel. Nu ondervindt hij vertroosting en wordt gij gefolterd.
De Heer zij met u.
En met uw geest.
Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas.
Lof zij U, Christus.
In die tijd zei Jezus tot de Farizeeën:
“Er was eens een rijk man,
die in purper en fijn linnen gekleed ging
en iedere dag uitbundig feest vierde,
terwijl een arme, die Lazarus heette,
met zweren overdekt voor de poort lag.
Hij verlangde er naar zijn honger te stillen
met wat bij de rijkaard van de tafel viel.
Maar er kwamen alleen honden, die zijn zweren likten.
Nu gebeurde het dat de arme stierf
en door de engelen in de schoot van Abraham werd gedragen.
De rijke stierf ook en kreeg een eervolle begrafenis.
In de onderwereld, ten prooi aan vele pijnen,
sloeg hij zijn ogen op en zag van verre Abraham
en Lazarus in diens schoot.
Toen riep hij uit:
Vader Abraham, ontferm u over mij
en geef Lazarus opdracht de top van zijn vinger in water te dopen
en mijn tong daarmee te komen verfrissen,
want ik word door de vlammen hier gefolterd.
Maar Abraham antwoordde:
Mijn zoon, herinner u hoe gij tijdens uw leven
uw deel van het goede hebt gekregen
en hoe op gelijke manier aan Lazarus het kwade ten deel viel;
daarom ondervindt hij nu hier de vertroosting,
maar wordt gij gefolterd.
Daarenboven gaapt er tussen ons en u voorgoed een wijde kloof,
zodat er geen mogelijkheid bestaat,
– zelfs als men het zou willen –
van hier naar u te gaan, noch van daar naar ons te komen.
De rijke zei:
Dan vraag ik u, vader Abraham,
dat gij hem naar het huis van mijn vader wilt sturen,
want ik heb nog vijf broers;
laat hij hen waarschuwen,
opdat zij niet eveneens
in deze plaats van pijniging terecht komen.
Maar Abraham sprak:
Zij hebben Mozes en de profeten, laat ze naar hen luisteren.
Maar hij zei: Och neen, vader Abraham!
Maar als er een uit de doden naar hen toegaat,
zullen ze zich bekeren.
Hij echter sprak tot hem:
Als ze naar Mozes en de profeten niet luisteren,
zullen ze zich ook niet laten overreden
als er iemand uit de doden opstaat.”
Woord van de Heer.
Wij danken God.