Om deel 1 (nog eens) te zien … klik hier.

Het eerste grote mystieke geschenk dat Jezus deze slachtofferziel geeft, is Zijn doornenkroon. Dit vond plaats op 4 april 1681. Dit is haar verslag: “Ik herinner me dat ik sinds het begin, toen ik religieuze werd, altijd de Heer vroeg om me wat lijden van Zijn Passie te laten ervaren. Een paar jaar later, gekleed in dit heilige habijt, voelde ik dit verlangen gedurende de hele vastentijd. Toen de Goede Week begon, voelde ik dat ik niet wist wat [welk lijden] tijdens het gebed en ik begreep dat ik me moest voorbereiden omdat de Heer me gelukkig wilde maken… Op Goede Vrijdag leek ik een visioen te hebben … de Heer toonde zich aan mij helemaal gewond en met doornen gekroond… Ik voelde het verdriet van de smart die de Heer voelde en tegelijkertijd voelde ik een diep verdriet over mijn zonden en de overtredingen die ik had begaan. Ik zat tussen twee punten in: zijn oneindige liefde en mijn ondankbaarheid. En het lijkt het erop dat ik tegen Hem zei: ‘Mijn Heer, geen ondankbaarheid of zonden meer. Nu wil ik van je gaan houden… Heer, kom naar me toe en geef me die kroon zodat de doornenprikken stemmen voor mij zijn om je te vertellen hoeveel ik ernaar verlang om van je te houden.” Terwijl ik dit zei, lijkt het alsof dat de Heer dichter bij me kwam… en ik wist dat Hij me de genade wilde schenken die ik Hem vroeg … Ik was bezorgd over dit lijden toen Hij de kroon van zijn hoofd nam en me iets vertelde dat ik me niet kan herinneren. Hij zette deze kroon op mijn hoofd en het leek alsof ik de doornen voelde doordringen in de binnenkant van mijn mond, oren, heel mijn hoofd, mijn ogen, mijn slapen en mijn hersenen. Het was zo veel lijden; Ik viel op de grond alsof ik dood was. De Heer tilde me op en zei tegen me: ‘Je zult deze pijnen voelen zolang je leeft, min of meer volgens mijn wens.’ Weer viel ik neer en de Heer tilde me op. Ik ben voor de derde keer gevallen. Oh God! Ik kan niet beschrijven wat de Heer mij vertelde over zijn lijden: ik weet heel goed dat hij op een bepaalde manier een afdruk van zijn passie in mijn hart heeft achtergelaten die ik nooit ben vergeten.”

Haar hoofd was na deze gebeurtenis zo opgezwollen dat ze haar naar een dokter brachten. Ze heeft veel pijnlijke behandelingen ondergaan zonder de echte oorzaak van de zwelling te onthullen. Bij een andere gelegenheid had ze een visioen van Jezus op een troon met de Heilige Maagd Maria en de heilige Catharina van Siena. Jezus nam de doornenkroon van het hoofd van de H. Catharina en verving deze door een kroon van kostbare juwelen. Vervolgens plaatste hij de doornenkroon die hij van de H. Catharina had genomen op Veronica’s hoofd. Ze voelde veel pijn en begreep dat dit de pijn was die de heilige Catharina had gevoeld toen ze de doornenkroon ontving, een genade die Jezus haar gaf.

Visioenen

De H. Veronica had tijdens haar leven talloze visioenen, sommige Hemelse en andere Helse. In één van haar visioenen zag ze een uitgestrekt gebied met een massa zielen die zware kruisen op hun rug droegen, gekleed in verschillende kleuren, maar ze keken naar de aarde en konden niet verder. Een andere groep in het wit geklede zielen, die meestal religieus waren, zweefde. Jezus verscheen onder hen in een stralend licht, maar slechts weinigen van hen wilden naar hem kijken. Dit veroorzaakte veel leed en deed haar uitroepen: “Ik wou dat ik net zoveel ogen had gehad als er zielen waren om te voorzien in de liefdevolle blikken naar mijn Grootste Goed.” Er was als een sluier tussen hen en God waardoor ze niet van dit visioen konden genieten, en ze begreep dat dit betekende dat deze zielen geen zuiverheid van intentie hadden. Ze vervolgt: “Deze zielen zijn koud, en met de kou komt de zonde, en met de zonde beledigen ze God, de Grote Schepper. En dan … gerechtigheid … tuchtiging. Ik leek de Heer te zien met drie speren in de hand, en Hij maakte me duidelijk dat Hij het christendom wilde straffen voor de overtredingen en zonden die waren begaan. Nu liet Hij me elk soort wapen zien, ik leek een grote oorlog te zien. Iedereen vermoordde elkaar. Ik schrok er erg van. Ik zag niets anders dan dode mensen, en er hing een stank in de lucht, die alles leek te laten stinken. Dit deed mij medelijden voelen. Plots leek ik ieders gezondheid in duidelijk gevaar te zien. Bijna iedereen vervloekte God; en ik leek ze in grote nood te zien sterven. Op dit punt leek ik te begrijpen dat de drie speren oorlog, ziekte en armoede waren.” Bij een andere gelegenheid liet de Heer haar enkele misvormde en monsterlijke zielen zien. Hun aanblik maakte haar bang, zodat ze dacht dat ze zou sterven. Toen hoorde ze een stem die haar zei: “Voor deze is mijn barmhartigheid niet meer. Ze zijn en zullen voor altijd van Mij beroofd worden.” Ze zei: “Oh Heer, waar is uw medelijden? Wie zijn deze? Zijn ze dood of levend? ” Ze begreep dat ze leefden en ze hoorde het antwoord: “Zij zijn degenen die dood zijn voor genade.”

De Kelk van Bitterheid

Op 15 augustus 1694 verschenen Jezus en de Heilige Maagd Maria aan haar met een kelk in de hand. Ze had deze kelk eerder gezien, het was de kelk van bitterheid, en op deze dag werd hij eindelijk aan haar gepresenteerd: “De Heer toonde zich aan mij omringd in pracht en glorie, zwevend in de lucht en omringd door vele engelen. Op dat moment lijkt het erop dat ik ook de Heilige Maagd Maria heb gezien, omringd door talloze andere engelen en vele heiligen. Slechts twee van hen hebben zich aan mij bekendgemaakt. De ene was de H. Catharina (van Siena) en de andere was de H. Rosa. Ik leek geluiden en gezang te horen, maar ik weet niet hoe ik het moet uitleggen. Ik voelde dat alles me naar een nauwere vereniging met de Heer trok. Ik voelde de uitnodigingen. Op dat punt leek het alsof ik aan het vliegen was, dichter bij dat visioen getransporteerd. Het lijkt erop dat de twee heiligen me midden in de lucht hadden laten hangen en voor me waren de Heer en de Heilige Maagd Maria. Plots leek ik de kelk in de hand van de Heer te zien. Het was zo vol dat het bijna overstroomde. De kleur van de drank binnenin was geelachtig wit. Soms leek het te koken; dit betekende de grote bitterheid erin. Ondertussen zag ik dat de Heer de kelk aan de Heilige Maagd Maria gaf, en ze wendde zich tot mij en zei: ‘Dochter, ik geef je dit geschenk namens mijn zoon.’ Terwijl ze dit zeiden, hielden beiden de kelk vast; en beide heiligen vertelden me om dichterbij te komen en gaven me toestemming om het te accepteren. Dit gezegd hebbende, bleef de kelk in de lucht hangen, als in het midden van een wolk en al het andere verdween. Alleen de kelk bleef over. Ik had zo’n verlangen om het te drinken dat ik het zou hebben ingenomen, maar ik mocht het niet aanraken. ” Hierna leed Veronica erg onder verleidingen van aanvallen van de duivel en voelde ze zich in de steek gelaten door God. Op 20 augustus verscheen Jezus aan haar en vertelde haar dat ze al uit de kelk dronk, maar dat Hij wilde dat ze het met vreugde deed. Dit visioen hernieuwde haar kracht, dus begon ze te zeggen “sitio, sitio” (ik heb dorst). Al die tijd bleef ze deze mystieke kelk zien voordat ze gevuld werd. Als ze iets leed, zag ze de kelk overlopen. Ze beschrijft haar lijden als alle bitterheid, zoals de doodsangst. St. Augustinus verscheen aan haar samen met Jezus en vele engelen in de nacht van 28 augustus, en zei tegen haar: “Dit is een kostbaar geschenk, omdat het jou door God zelf is gegeven.” Ondertussen verzamelden de engelen in gouden glazen, de drank die uit de kelk liep. Veronica werd duidelijk gemaakt dat die glazen al het lijden bevatten dat ze had aangeboden tot nu toe, welke de engelen naar de troon van God brachten en hoe aangenaam dit lijden was voor God.

Verloving en Mystieke Bruid

Vóór het begin van de vastentijd in 1694 had Veronica een visioen van Jezus en de heilige Catharina van Siena op een prachtige troon omringd door een groot aantal engelen. Jezus zei tegen haar: “Hier is Catharina, mijn geliefde echtgenote; Ik wijs haar aan jou toe als een metgezel, zodat ze een bemiddelaar kan zijn tussen jou en mij.“ Toen nam Jezus St. Catharina’s hand vast en toonde Veronica de prachtige ring aan haar vinger. Veronica begreep dat ze met Pasen het geschenk van het huwelijk zou ontvangen. Op Paaszondag, toen ze de heilige Communie ging ontvangen, kon ze de engelenkoren horen zingen: “Kom, echtgenote van Christus”. Kort daarna raakte ze in extase en zag ze Jezus in al Zijn glorie met Zijn Heilige Wonden al schitterend. Jezus zat op een troon gemaakt van goud met kostbare stenen en er was een andere troon naast hem gemaakt van albast en kostbare stenen. Dit was de troon van de Maagd Maria. Veronica vermeldt dat de materialen die ze hier zag niet waren zoals iets in deze wereld; dat onze zon op duisternis zou lijken. Toen verscheen de H. Catharina. Veronica kon niet uitleggen hoe, maar ze voelde dat ze gekleed en versierd was met edelstenen en wit kant. Toen zag ze Jezus zo: “Hij was zo mooi dat ik het niet kan beschrijven… Zijn handen, voeten en zijde, dat wil zeggen, zijn wonden, waren zo schitterend dat het lijkt alsof het in plaats van wonden mooie edelstenen waren. . Alleen de wond aan de zijkant leek open te zijn en daaruit kwamen zonnestralen tevoorschijn … het lijkt erop dat in deze heilige wond de ring zat die ik moest dragen… Op dit moment lijkt het erop dat de Heer zijn rechterhand opstak alsof Hij mij wilde zegenen en zei: ‘Kom, echtgenote van Christus‘ De Maagd Maria, samen met alle aanwezigen, zei: ‘Aanvaard de kroon die God voor u heeft voorbereid van alle eeuwigheid.’” Toen begon de H. Catharina haar uit te kleden en Jezus vroeg de Maagd Maria om haar te herstellen. De Maagd Maria nam de mantel van de H. Catharina en trok die Veronica aan. Deze mantel was bedekt met edelstenen die van kleur leken te veranderen, wat de deugden symboliseerde. Vervolgens nam Jezus de ring van zijn zijdewonde en legde die op de hand van de Maagd Maria. De ring leek van goud te zijn gemaakt en bedekt met emaille dat de naam van Jezus op de kostbare steen vormde. Toen Jezus de ring om haar vinger deed, voelde ze een grotere eenheid met Hem.

Zie de website www.cruxavespesunica.org

Wordt vervolgd …