Openingswoord

Het evangelie vandaag begint met Jezus’ opmerking, dat aan wie vraagt gegeven zal worden, wie zoekt zal vinden en voor wie klopt zal er worden opengedaan.

Alle ouders hebben hun kinderen geholpen om te leren fietsen. Het kind rijdt weg, de vader of moeder rent er achteraan en houdt de fiets stabiel als hij wiebelt. De ouder moedigt het kind aan om door te gaan. Uiteindelijk kan het kind zelfstandig rijden en zien we een stralende en trotse glimlach. Dankzij de hulp en het vertrouwen van vader of moeder, kreeg het kind zelf ook het vertrouwen om vol te houden.

Zoals iedere ouder zijn kind vertrouwen wil schenken, zo wil ook God terwijl wij bidden vertrouwen in ons opwekken. Niet alleen zelfvertrouwen natuurlijk, maar ook en vooral Godsvertrouwen, het vertrouwen dat voortkomt uit ons geloof in de hemelse Vader. Als wij goed bidden, zien wij dat God goed is, dat Hij betrouwbaar is.

Jezus zegt ons vandaag, dat wij – om dit geloof te kunnen ontwikkelen – in gebed moeten vragen en zoeken en kloppen. Het betreft een aanhoudend vragen en zoeken en kloppen. Wat er ook gebeurt of niet gebeurt, we moeten het nooit opgeven.

Wij openen dan ons hart voor een diepere ervaring van Gods goedheid. En om te beginnen zien wij hoe Hij onze behoeften begrijpt, met ons meeleeft, dat Hij betrouwbaar is en ons nooit in de steek zal laten. Terwijl wij blijven vragen en zoeken en kloppen merken wij hoe vrijgevig God is, maar ook hoe wijs en rechtvaardig Hij is, want Hij zal niet altijd geven wat wij denken, dat wij nodig hebben, maar wat Hij denkt dat goed voor ons is.

Blijven wij dus met volharding en met vertrouwen bidden. God wil ons goede dingen geven. Geloven wij, weten wij innerlijk zeker, dat Hij ons iets goeds zal geven. Hij wil, dat wij Hem vertrouwen. Elk gebed brengt ons dichter bij de hemelse Vader en helpt ons meer op Hem te vertrouwen. En dat is eigenlijk het mooiste wat het gebed ons kan brengen: vertrouwen op God.