Preekje op 20-10-2020, dinsdag in de 29e week door het jaar 2

Preekje op 20-10-2020, dinsdag in de 29e week door het jaar 2

Lieve mensen, misschien dat wij weleens jaloers zijn op de apostelen en de andere mannen en vrouwen, die Jezus tijdens hun leven op aarde zo nabij mochten zijn. Zij mochten bij Hem zitten, naar Hem kijken en luisteren. Zij mochten met Hem eten, wandelen. Misschien iets voor Hem halen of maken.

Nu, Jezus zegt in het evangelie, dat er een tijd zal komen, dat Hij alle mensen, die geloven aan zijn maaltijd zal uitnodigen en dat Hij langs hen zal gaan om te bedienen. Niet wij doen dan wat voor Hem, maar Hijzelf zal ons bedienen.

Proberen wij Hem en elkaar trouw te blijven, ons leven lang. Eens zal Jezus ons letterlijk aan zijn goddelijk Hart drukken en zal Hij ons onze plaats aan zijn hemelse tafel wijzen.

In datzelfde evangelie roept Hij ons ook op om waakzaam te zijn. Hij prijst de dienaars, die Hij bij zijn komst wakende zal vinden.

Dat wil natuurlijk niet zeggen, dat wij per se aan het bidden moeten zijn wanneer Hij komt om ons te halen of dat wij bezig moeten zijn met het lezen van de Bijbel.

Waakzaam zijn op het moment dat de Heer komt wil zeggen, dat wij dan bezield moeten zijn van een evangelische geest. En dat is dat wij vol liefde moeten zijn voor God en voor onze medemensen.

En dat brengt nu eenmaal met zich mee, dat wij het ene moment uitdrukkelijk met God bezig zijn en een andere keer met een medemens. Als dat gebeurt vanuit de liefde, die Jezus ons heeft geopenbaard, is het altijd goed.

Waakzaam zijn betekent, dat wij in staat van genade moeten zijn op het moment, dat de Heer ons komt halen.

In een van zijn brieven zegt Paulus, dat wij moeten bidden zonder ophouden. Ook dat kan natuurlijk niet betekenen, dat wij juist op het moment dat de Heer ons komt halen onze rozenkrans of een gebedenboek in de hand moeten hebben. Maar alles wat wij zeggen en denken en doen en laten moeten wij proberen te doen in een geest van gebed, dat wil zeggen in vereniging met Jezus en Maria. Als wij de afwas doen of boodschappen en wij denken onderweg aan Jezus of Maria of aan een mooie bijbeltekst – zonder natuurlijk het verkeer uit het oog te verliezen – werken wij in een geest van gebed en dan bidden wij zonder ophouden.

In de eerste lezing van vandaag uit de brief aan de christenen van Efeze zegt Paulus, dat Jezus op aarde is gekomen om de twee werelden – die van God en die van de mensen – één te maken.

Wel, als wij waakzaam door het leven gaan, biddend, dan daalt God uit de hemel neer en dan stijgt Hij met ons bidden en werken weer op naar de hemel. Dan worden de twee werelden inderdaad één, zoals in Jezus Christus de twee naturen – de goddelijke en de menselijke – in één persoon verenigd zijn.

Bidden en werken wij zo, dat hemel en aarde meer met elkaar verbonden worden.