Openingswoord

Als een jongere een paar dagen wil gaan trekken, dan weet hij wel, dat hij voor voldoende voedsel en water moet zorgen. Waarom vergaten de apostelen – van wie de meesten doorgewinterde vissers waren – dat zij hun boterhammen moesten meenemen? Misschien kwam het door de opwinding van een wonder, dat zij zojuist hadden meegemaakt. Of misschien waren zij gehaast vertrokken, zodat Jezus voor het donker kon terugkeren.

Als het evangelie van vandaag iets duidelijk maakt is het wel, dat het volgen van Jezus soms veeleisend kan zijn en raadselachtig. Zelfs zijn spontane uitspraken kunnen mysterieus zijn en genoeg vragen oproepen om de leerlingen bezig te houden. Waarom bijvoorbeeld gebruikte Jezus het voorbeeld van het zuurdeeg van de Farizeeën en het zuurdeeg van Herodes (Mc. 8, 15)? Hij gebruikte het vergeten van de proviand in ieder geval om iets duidelijk te maken.

Terwijl de leerlingen spraken over een aards probleem – er was geen brood – wilde Jezus een hemelse waarheid met hen delen. Hij waarschuwde hen voor een ijdele zelfredzaamheid, die gemakkelijk op steeds meer facetten van ons leven grip kan krijgen, zoals zuurdeeg invloed heeft op heel het brood. Het geeft er een zure smaak aan. Het tegenovergestelde van dit soort brood is, volgens Jezus, vertrouwen op de kracht en de voorzienigheid van de hemelse Vader. Dat is een goede gewoonte, die op den duur ook steeds meer vat op het leven kan krijgen. Maar daar moesten de apostelen ook nog in groeien. Jezus moest hen herinneren aan het eerste broodwonder: hoeveel broden er toen over waren. En Hij herinnerde hen aan de tweede broodwonder. Hoe kan het dat ze nu nog niet op Hem en zijn hemelse Vader vertrouwen!?

Toen Jezus voor de menigte het brood vermenigvuldigde, gaf Hij ons inzake zijn eigen noden en die van het volk een volmaakt voorbeeld van vertrouwen op God. Jezus had altijd zijn Vader in gedachten. En zijn wonderen waren onder andere bedoeld om het geloof van de leerlingen en ons eigen geloof in de Vader te versterken. Hij wilde ons ermee leren hoe mooi het leven eruit kan zien als wij in God geloven en op Hem vertrouwen.

We moeten de leerlingen niet beschuldigen van vergeetachtigheid. Net als wij nu, waren ook zij toen nog bezig met een leerproces. Het evangelie van vandaag herinnert ons eraan, dat het verschil tussen Gods almacht en ons eigen vermogen veel groter is dan wij ons kunnen voorstellen. God verlangt van ons, dat wij goed nadenken over wat er allemaal in het leven van de apostelen is gebeurd en ook al in ons eigen leven, en dat wij van daaruit ons vertrouwen op de Vader stellen, precies zoals Jezus dat deed.