Broeders en zusters, wij vieren vandaag het feest van de Gedaanteverandering van de Heer. Jezus Christus gaat met drie van zijn apostelen, Petrus, Johannes en Jakobus, de berg Tabor op en opeens begint zijn gelaat te stralen als de zon en zijn kleed wordt verblindend wit. Mozes en Elia verschijnen en onderhouden zich met Jezus. De drie apostelen zijn er getuigen van.

Misschien zijn wij ooit in ons leven in een rechtszaal geweest of hebben wij een film gezien waarin een rechtszaak werd nagespeeld. De rechter was er, de officier van justitie, een griffier, een of meerdere advocaten van de verdachte, én … er werden allerlei getuigen opgeroepen. Deze laatsten zijn vaak bepalend voor het oordeel van de rechter of van de jury.

Misschien hebben wij het meegemaakt, ik hoop het, dat een familielid of een goede kennis of een lid van een gebedsgroep, een krachtig persoonlijk getuigenis aflegde waardoor ons geloof weer werd aangewakkerd, vermeerderd. Het is duidelijk, dat ooggetuigen veel gewicht in de schaal leggen.

In de eerste lezing van vandaag uit de tweede brief van de apostel Petrus, doet hij verslag van wat hij met eigen ogen op de berg heeft gezien ter bevestiging en verdieping van ons geloof, dat Jezus Christus werkelijk de Heer is.

Hij verklaart uitdrukkelijk, dat het niet om een vernuftig bedachte mythe gaat, nee, Petrus stond erbij en keek ernaar, en zag Jezus Christus als mens van vlees en bloed stralen in goddelijke heerlijkheid.

Ofschoon Jezus Christus nu niet op dezelfde manier bij ons is als toen bij Petrus, openbaart Hij vandaag de dag nog steeds zijn glorie aan zijn volk. Wij kunnen iedere dag opnieuw deze werkelijkheid ervaren.

Met name iedere keer, dat de priester de hemelse Gastheer in de heilige Hostie omhoog heft, zijn wij getuigen van Jezus’ glorie. Iedere keer dat de priester tijdens het sacrament van boete en verzoening zegt “Ik ontsla jou van je zonden”, ervaren wij dat. Of als een kind of een volwassene wordt gedoopt, zoon of dochter van God wordt, schijnt Gods glorie in deze wereld. Niet met allerlei spetterende lichteffecten, maar niet minder werkelijk.

En dat betekent, dat wij net als de apostel Petrus verhaal te vertellen hebben, een geloofsverhaal, een verhaal van ontmoeting met de Heer. Ons verhaal kan andere mensen ertoe brengen om ook de Heer te gaan zoeken.

Wij vieren het feest van de Gedaanteverandering van de Heer hier aan het altaar, maar wij mogen ook gerust terugdenken aan een prachtige geloofservaring, die wij hebben gehad.

Trekken wij ons eraan op en wie weet kunnen wij dat nog eens met andere mensen delen. Wie weet komt iemand die de Kerk heeft verlaten weer terug door ons getuigenis.

Wij zullen de verheerlijkte Christus pas in levende lijven zien op de dag, dat wij uit deze wereld heengaan, maar is het niet prachtig, dat hij dag na dag zijn heerlijkheid hier in de Kerk blijft tonen!?

Denken wij er ook nog aan, dat ook wijzelf door de sacramenten de hemelse licht in ons dragen.