Openingswoord

Lieve medeparochianen, welkom bij deze heilige Mis ter ere van het feest van de heilige Familie, Jezus, Maria en Jozef, een gezin dat ons inspireert en ons laat zien wat echte liefde en toewijding betekenen.

In een wereld waarin sociale media, wetenschap en technologie vaak de boventoon voeren, is het belangrijk om de waarde van onze familie en andere persoonlijke relaties niet uit het oog te verliezen. De heilige Familie toont ons het belang van samenzijn, elkaar steunen en onvoorwaardelijke liefde.

Jezus, Maria en Jozef hadden het niet altijd makkelijk. Ze moesten vluchten, soms moeilijke keuzes maken en stonden voor grote uitdagingen. Toch bleven ze verenigd door hun geloof en liefde voor elkaar. Hun verhaal laat zien, dat echte kracht niet komt uit materiële zaken of populariteit, maar uit de banden, die we hebben met God en onze dierbaren.

Mogen vandaag ook veel mensen buiten de kerk de betekenis van de familie herontdekken en inspireren om met hernieuwde toewijding en liefde in het leven te staan. Laten we samen bidden voor al onze families en om de kracht om, net als de heilige Familie, een licht te zijn in de wereld om ons heen.

Openingsgebed

Laat ons bidden. Heer, onze God, in het huis van Maria en Jozef heeft uw Zoon warmte gevonden en geborgenheid. Daar hebt Gij voor het eerst in deze tijd uw eeuwig Woord gesproken en het gezin geheiligd tot de gemeenschap waar Gij onder de mensen verblijft. Laat uw zegen rusten op elke woning; dat de mensen er in vrede wonen en met elkaar het brood van uw liefde delen. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon …

Kinder- en TienerWoordDienst

Preek

Lieve mensen, in het evangelie is Jezus nog een tiener, 12 jaar. Hij gaat met zijn ouders naar Jeruzalem voor het Paasfeest. Op de terugweg gebeurt er iets opmerkelijks: Jezus blijft in de tempel achter, zonder dat zijn ouders het doorhebben. Drie dagen lang zoeken ze hem, bezorgd en angstig.

Wij weten hoe Maria en Jozef zich gevoeld moeten hebben. Misschien herkennen wij ook iets van die spanning. Wij hebben weleens ruzie gehad met onze ouders of kinderen, andere familieleden, omdat wij iets anders deden als zij hadden verwacht. We bleven langer weg dan gedacht, gingen toch niet mee ergens naartoe. Soms begrijpen mensen niet waarom iets voor ons zo belangrijk is.

Wanneer Maria en Jozef Jezus vinden, zit hij tussen de leraren in de tempel. Hij is – wat kinderen wel zeggen – de tijd vergeten. Zijn antwoord aan zijn ouders is opmerkelijk: “Wat hebt ge toch naar Mij gezocht? Wist ge niet, dat Ik in het huis van mijn Vader moest zijn?”

Het is een moment van spanning, van niet begrepen worden. Toch zien we, dat Jezus met zijn ouders mee naar huis gaat en hen gehoorzaamt. Hij begrijpt, dat hij deel uitmaakt van een gezin, met rechten én plichten.

In de eerste lezing vertelt Jezus Sirach hoe belangrijk het is om je ouders te eren. Sommige mensen denken misschien: “Dat klinkt ouderwets.” Sommige ouders zeggen over hun inmiddels volwassen kinderen: “Die hebben hun eigen leven”. Maar het gaat hier niet om blinde gehoorzaamheid, maar om het besef wat je ouders voor je doen of hebben gedaan en dat je daar dankbaar voor bent.

Natuurlijk zijn er momenten waarop ouders en kinderen het niet eens zijn met elkaar. Dat is normaal. Dat hoort bij het gezinsleven en het ontwikkelen van een eigen identiteit. Maar proberen wij altijd respectvol met elkaar om te gaan, ook als we het oneens zijn.

In de tweede lezing geeft Paulus ons praktische tips voor goede relaties. Hij schrijft over het belang van tedere ontferming, goedheid, deemoed, zachtheid en geduld. Hij moedigt ons aan om verdraagzaam te zijn en elkaar te vergeven als we een geschil hebben.

Deze woorden gelden niet alleen voor de relatie tussen ouders en kinderen, maar voor al onze relaties. Ze zijn de sleutel tot een harmonieus samenleven.

Misschien denken we: “Onze familie is niet zo perfect.” Nou, ook Jozef en Maria maakten zich soms ook zorgen, ze begrepen elkaar niet altijd meteen. Toch hielden ze van elkaar en bleven voor elkaar zorgen.

Daar gaat het om: om liefde en zorg voor elkaar. Elke familie heeft zo zijn uitdagingen. Soms zijn ouders uit elkaar, zijn kinderen door omstandigheden op jonge leeftijd het huis uitgegaan. Misschien heeft iemand het moeilijk thuis. Onthoud dan, dat ‘familie’ niet alleen gaat over bloedverwanten, maar over alle mensen, die van je houden en voor je zorgen.

Jongeren staan in hun leven op een kruispunt. Ze ontwikkelen hun eigen ideeën, dromen en ambities. Ze willen hun eigen weg gaan, en dat is goed. Maar vergeten wij niet, dat we wortels hebben, dat er mensen zijn, die van ons houden en ons willen steunen. Onze familie is een belangrijk deel van wie wij zijn.

Dit feest nodigt ons uit om na te denken over onze relaties. Hoe gaan we met elkaar om? Tonen we respect en dankbaarheid? Zijn we bereid om te vergeven en geduldig te zijn? Het vraagt soms moeite, maar het loont altijd.

Laten we eens kijken naar concrete manieren waarop we aan familierelaties kunnen werken:

Communicatie: praten we met onze familie. Delen wij onze gedachten en gevoelens, maar luisteren we ook naar hen. Echte communicatie gaat twee kanten op.

Begrip: Proberen wij ons in te leven in de ander. Waarom reageren ouders of kinderen zoals ze doen? Wat zijn hun zorgen en verlangens?

Dankbaarheid: Staan we eens stil bij alles wat onze familie voor ons doet. Een simpel “dankjewel” kan wonderen doen.

Vergeving: we maken allemaal fouten. Leren wij te vergeven en om vergeving te vragen.

Tijd samen: maken wij tijd vrij om samen dingen te doen. Een spelletje, een wandeling, samen koken – het gaat om de aandacht, die we elkaar geven.

Respect voor grenzen: Respecteren wij elkaars privacy en persoonlijke ruimte. Dit geldt voor kinderen én voor ouders, ook voor grootouders en schoonouders.

Verantwoordelijkheid: Nemen we een deel van de huishoudelijke taken op ons. Het toont, dat we verantwoordelijke leden van het gezin zijn.

Misschien dat iemand nu denkt: ik mag deze week inderdaad weleens bewust meer tijd maken voor mijn familie. Prima! Doen! We kunnen iets aardigs doen, zonder dat iemand erom vraagt. Tonen wij interesse in wat anderen bezighoudt. We zullen zien, dat kleine gebaren een groot verschil kunnen maken.

Onthoud ook, dat je niet alleen bent. Als je het moeilijk hebt, thuis of waar ook, praat er dan over met iemand, die je vertrouwt. Er zijn altijd mensen, die willen luisteren en helpen.

Tot slot wil ik jullie meegeven, dat God altijd bij ons is, als een liefdevolle ouder. Hij kent onze zorgen en vreugde. Hij is er voor ons, wat er ook gebeurt. In de tempel zei Jezus, dat hij in het huis van zijn Vader moest zijn. Voor ons is Gods Huis overal waar we zijn – thuis, op school, bij vrienden, op het werk. Laat zijn liefde ons inspireren in onze omgang met anderen, binnen en buiten onze familie.

Moge dit feest van de Heilige Familie ons allemaal inspireren om met liefde, respect en zorg met elkaar om te gaan. Laten we dankbaar zijn voor de mensen, die van ons houden en voor ons zorgen, laten we op onze beurt ook liefde en zorg geven aan anderen. Want dat is uiteindelijk waar familie om draait: om liefde, zorg en wederzijds respect. Amen.