Preek op 24-12-2024, Kerstavond, diaken Eelke Ligthart

Preek op 24-12-2024, Kerstavond, diaken Eelke Ligthart

Openingswoord

Allemaal van harte welkom bij de viering van de geboorte van onze Heer Jezus Christus, in deze nachtmis op het hoogfeest van Kerstmis.

Ook al degenen die via livestream met ons zijn verbonden, van harte welkom.

De teksten die we in deze nachtmis horen, lopen over van licht en vreugde.

Jesaja opent tweemaal met het woord licht en een licht dat straalt.

Gods eerste woord in de bijbel, in het boek Genesis, is licht. “God scheidde het licht van de duisternis en maakte twee grote lichten aan het uitspansel.

Bij Lucas straalt het licht vooruit naar de heerlijkheid van God. Daar in de stal van Bethlehem, is het licht dat ook de herders omstraalt. De engel, de bode van God, brengt het licht bij de wakende herders en daarmee de vreugde die bij de boodschap past.

Laat ook bij ons in deze kerstnacht de vreugde en het licht doordringen dat Jezus opnieuw in ons en voor ons wordt geboren.

Preek

In deze donkere tijden van het jaar, hebben wij mensen behoefte aan licht. Daar waar de donkere winternachten overheersen, ontsteken we miljoenen lichtjes over de hele wereld, alsof we bang zijn in het donker.

Waar we lijden aan het leven, waar gebrokenheid is en verlies komt in het leven, spreken we vaak van donkere en sombere tijden.

Dat wat ons hoopvol stemt, noemen we licht in ons midden. Wat dat betreft lijken we wel op planten. Planten groeien onweerstaanbaar naar het licht.

Zonder voldoende licht kunnen ze niet leven. Ook wij mensen zijn lichtgevoelig. Over licht gevoeligheid gaat het ook in de verhalen van deze nacht.

Over overbelichting en onderbelichting en de kunst om daar toch hoop en verlangen uit te putten.

Het herdersverhaal van Lucas vertelt van een groot licht, van de lichtgloed van de Heer. De verschijning van de engel brengt de herders van hun stuk. De komst van die blijde boodschap, zomaar in een flits, verblindt hen in eerste instantie. Wie had dat nu verwacht? Dat uitgerekend in hun bestaan als herder, toen levend aan de rand van de maatschappij, geminacht en verwezen naar het open veld, Gods licht zou doorbreken? God had hen blijkbaar niet afgeschreven, Hij wilde juist met hen als eersten een nieuwe toekomst maken.

Maar de engel moest er wel bij zeggen om hen gerust te stellen: “Weest niet bang, vreest het licht niet”. Bang als ze waren voor de helderheid van het licht en bang voor de boodschap van die engel.

Wij mensen van deze tijd, zullen zoiets als de herders meemaakten, misschien ook wel eens hebben beleefd.

Een geluk, of een vorm van geluk. Toch nog geslaagd voor dat moeilijke examen, een nieuwe baan, een verliefdheid waardoor je leven op de kop komt te staan, de positieve uitslag na een moeilijke operatie.

Allemaal dingen die je misschien niet had verwacht, Een soort geluk, die de mogelijke angst op de achtergrond deed belanden.

En dat alles in een wereld waar gebrokenheid heerst, oorlog, honger, vluchtende volken. Met man en macht op zoek naar het licht, naar een lichtpuntje in hun leven, naar iets positiefs in je leven. Vaak lijkt de negativiteit te overheersen. De lichtschuwheid lijkt over vele mensen te zijn gekomen.

Het duister van de wereld komt iedere dag naar ons toe via krant, journaal en de commentaren die er op volgen.

Maar lieve mensen, God brengt ons vannacht opnieuw in het heldere licht. Zien we het niet, of zijn we ook nachtblind geworden door alles wat vanuit de wereld op ons afkomt? Zien wij niet de sporen van licht in de mensen, dichtbij en veraf? Raakt het ons nog dat mensen er op uit trekken om medemensen te helpen die rampen en onheil meemaken. Mensen ook dichtbij in onze eigen omgeving. Zien wij niet de sporen van licht in mensen, die trouw mensen nabij zijn, die ziek zijn en mensen die sterven?

“Wees niet bang, en vreest niet”, zegt de eeuwige roep van de engel ook vanavond opnieuw tegen ons. “Laat het licht je niet verduisteren, jullie zijn wel degelijk in staat kleine en grote problemen op te lossen.

Vele mensen echter blijven staan kijken en halen de schouders op, wachtend op …

De herders gaan naar Bethlehem, ze komen in beweging. Hun verhaal wordt een boodschap aan ons: Laten we naar Bethlehem gaan, naar al die plaatsen waar mensen zich inspannen om een beter wereld te laten geboren worden.

Bewegen naar het licht, om licht te zijn voor elkaar.

Kerstmis 2024, feest van de geboorte van een kind, opnieuw de komst van Jezus Messias, feest van God met ons, een oogverblindend licht soms, dan weer een klein licht signaal, teken van goede hoop op plaatsen waar het nog duister is.

Kerstmis is vandaag opnieuw voor ons een beweging naar het Licht van God toe. Licht dat ons verwarmt en ons in beweging zet. In beweging naar die ander die naar u en mij vraagt, dichtbij en door acties soms ver weg. Bewegen naar plaatsten van geluk en verdriet. Bewegen naar het licht van Christus. Niet met een hand voor ogen om het licht af te schermen. Nee, we moeten ons laten verwarmen en in beweging te laten zetten door dat licht van Jezus in de stal.

Dat wij die het licht en de vrede van Kerstmis zoeken, zelf een licht mogen zijn voor elkaar en onze medemensen. Zalig Kerstmis. Amen.