Openingswoord

Beste allemaal, van harte welkom in deze bijzondere viering op Witte Donderdag. Een speciaal welkom aan de vormelingen, en natuurlijk ook aan jullie ouders, broertjes en zusjes. Wat fijn dat jullie er zijn. Vanavond staan we aan het begin van de drie heilige dagen waarin we het lijden, sterven en de verrijzenis van Jezus gedenken.

Witte Donderdag is een avond vol betekenis. We denken terug aan het Laatste Avondmaal van Jezus met zijn leerlingen. Daar deed Hij iets heel bijzonders: Hij waste hun voeten. Dat klinkt misschien vreemd, maar het was een groot teken van liefde en bescheidenheid. Jezus zegt daarmee: wie groot wil zijn, moet de ander dienen, de ander helpen.

Vanavond herdenken we ook hoe Jezus de Eucharistie – de heilige Communie – instelde. Hij brak het brood en deelde de wijn, Zijn Lichaam en Zijn Bloed, Hij gaf zichzelf, volledig. Tot op vandaag mogen wij Hem ontvangen in de Communie.

En we staan stil bij het begin van het priesterschap. Jezus gaf zijn leerlingen de opdracht dit in zijn Naam te blijven doen: breken, delen, dienen.

Laten we deze avond met open hart beleven. In stilte, in bewondering, en met diepe dankbaarheid voor alles wat Jezus ons gaf – en nog steeds geeft.

Openingsgebed

Preek

We zijn samen op deze avond van Witte Donderdag. Misschien voelt het een beetje anders dan andere Missen. En dat klopt ook, want vanavond begint iets groots. We staan aan het begin van het heilig ‘Triduüm’: drie dagen waarin we het hart van ons geloof vieren: het lijden, sterven en de verrijzenis van Jezus.

Vanavond wil ik met jullie stilstaan bij twee belangrijke momenten: de voetwassing en het Laatste Avondmaal. Twee momenten, die op het eerste gezicht misschien weinig met elkaar te maken hebben – voeten wassen en brood delen – maar die eigenlijk alles met elkaar te maken hebben.

Stel je het even voor. Jezus, de Meester, de Zoon van allerhoogste God, knielt neer en begint de stoffige voeten van Zijn leerlingen te wassen. Normaal gesproken deed een knecht dat. Maar nu doet Jezus het zelf. En Hij zegt: “Jullie noemen mij Heer en Meester, en terecht. Maar als ik jullie voeten was, moeten jullie ook elkaars voeten wassen.”

Wat betekent dat? Dat het bij liefde niet om grootse woorden gaat, maar om kleine daden. Dat echte liefde zichzelf niet groter en belangrijker maakt dan een ander, maar zichzelf klein maakt, bescheiden. Jezus laat zien, dat God niet komt om de baas te zijn, maar om te dienen, anderen te helpen. Geen kroon van goud, maar een handdoek en een kom water.

Misschien herken je het wel in je eigen leven. Een vriend(in) die écht naar je luistert. Iemand, die je helpt zonder iets terug te verwachten. Dát is wat Jezus ons voordoet. Hij vraagt: “Ben ook jij bereid om anderen te helpen? Om je klein te maken voor een ander?”

En dan nu het tweede moment: het Laatste Avondmaal. Jezus neemt het brood, spreekt het dankgebed uit, breekt het en zegt: “Dit is mijn Lichaam, voor jullie.” Hij neemt de beker met wijn en zegt: “Dit is mijn Bloed, voor jullie.”

Wat hier gebeurt, is ongelofelijk. Jezus geeft zichzelf helemaal. Niet alleen symbolisch, maar echt. In de Communie mogen wij Hem ontvangen – zijn liefde, zijn leven, zijn kracht. Hij wordt voedsel voor ons. Hij wil zo dicht bij ons zijn, dat Hij in ons hart wil wonen.

De Communie is dus niet enkel een ‘herinnering’, zoals je een foto bekijkt, maar een levend moment: Jezus is écht aanwezig. En telkens als we de heilige Communie ontvangen, zegt Hij opnieuw: “Ik geef Mij aan jou, zodat jij ook jezelf kunt geven aan anderen.”

Wat hebben de voetwassing en de heilige Communie nu met elkaar te maken? Heel eenvoudig: de ene kan niet zonder de andere.

Je kunt Jezus niet ontvangen in de Communie, als je niet ook bereid bent om je in te zetten zoals Hij. Als jij Hem in de Communie ontvangt, dan zegt Hij eigenlijk: “Word zelf brood voor anderen.” En als Hij jouw voeten zou wassen, zegt Hij: “Was jij ook de voeten van je broeder of zuster,” dat wil zeggen: help de anderen waar je maar kunt!

Communie zonder dienstbaarheid is leeg. En dienstbaarheid zonder liefdevolle voeding van Jezus’ Communie put jou uit. De kracht om te kunnen liefhebben, te helpen en te vergeven, ontvangen we namelijk in de Communie.

Dus: als jij vanavond toekijkt of meedoet met de voetwassing – of als je de Communie ontvangt, weet dan: Jezus vraagt iets groots van jou. Maar Hij geeft ook alles wat je daartoe nodig hebt.

Laat deze avond niet zomaar voorbijgaan. Laat je raken. Laat je voeden. En vooral: laat je zenden. Want Jezus zegt tegen jou: “Zoals Ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben.” Amen.