Openingswoord

Goedemorgen allemaal en welkom bij deze viering op Tweede Pinksterdag.

Misschien vragen wij ons af: Waarom is er eigenlijk een Tweede Pinksterdag? Eén dag Pinksteren is toch genoeg? Waarom krijgt Pinksteren krijgt een bonusdag.

Pinksteren is het feest van de Heilige Geest. Gisteren vierden we hoe Gods Geest werd uitgestort over de apostelen – en daarmee ook over ons allen. Pinksteren is eigenlijk de ‘geboorte’ van de Kerk. De leerlingen gingen naar buiten, vol vuur, en begonnen te vertellen over Jezus aan iedereen. Dat veranderde alles.

En zoals we bij een verjaardag soms een weekend lang feestvieren, is Tweede Pinksterdag een kans om nog even extra stil te staan bij wat dat voor ons betekent. Wat doet de Heilige Geest vandaag in ons leven? Hoe kunnen wij, katholieke christenen, iets van dat vuur doorgeven?

Vandaag nemen we daar dus extra de tijd voor. Om te bidden en te zingen, te luisteren, en misschien ook een beetje wakker geschud te worden. Want de heilige Geest is niet iets van vroeger – Hij is ook hier en nu.

Laten we samen deze heilige Mis vieren, met een open hart. De Geest wil iets nieuws in ons beginnen.

Openingsgebed

Laat ons bidden. God, barmhartige Vader, uw eniggeboren Zoon heeft aan het Kruis zijn Moeder, de heilige Maagd Maria, ook aangesteld tot onze Moeder. Laat uw Kerk door haar liefdevolle medewerking van dag tot dag toenemen in vruchtbaarheid, vreugde vinden in de heiligheid van haar kinderen en alle volkeren opnemen in haar schoot. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid van de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen. Amen.

Preek

Beste medegelovigen, vandaag vieren we iets bijzonders – we hoorden het misschien al in het openingsgebed en mogelijk is het voor sommige mensen ook iets nieuws: het feest van Maria, Moeder van de Kerk. Je hoort het niet zo vaak: Tweede Pinksterdag en dan … Maria? Hoe zit dat?

Laat me eerst wat uitleg geven. Pinksteren is het feest van de Heilige Geest. We weten: de leerlingen van Jezus zaten bij elkaar, bang en onzeker. Jezus was terug naar de Vader gegaan, en … wat nu!? We hoorden het gisteren … ineens: wind, vuur en kracht. De Heilige Geest komt over hen heen en ze durven naar buiten te treden. De Kerk wordt geboren. Pinksteren is dus de verjaardag van de Kerk. Allemaal gefeliciteerd!

Maar wie zat daar ook te wachten, in die bovenzaal? Wie was er al die tijd bij, trouw en stil aanwezig? Maria, de Moeder van Jezus.

En juist daarom heeft paus Franciscus in – ik meen – 2018 besloten, dat we op de maandag na Pinksteren, dus op deze Tweede Pinksterdag, Maria mogen eren als Moeder van de Kerk. Niet zomaar een titel, niet zomaar een extra feestdag, maar een uitnodiging om na te denken over wie Maria is – en wat zij vandaag voor ons betekent.

Waarom Maria “Moeder van de Kerk”?

Toen Jezus aan het Kruis hing, sprak Hij enkele laatste woorden, onder andere tot Maria: “Vrouw, zie daar uw zoon,” en tegen Johannes: “Zie daar uw Moeder” (Joh. 19, 26-27). Daarmee gaf Hij Maria niet alleen aan Johannes, maar aan ons allemaal. Daarmee werd Maria onze Moeder, en dus de Moeder van de Kerk.

Een moeder zorgt, een moeder bemoedigt, geeft warmte, geborgenheid, maar zegt ook de waarheid als dat nodig is. En een moeder laat je niet los – ook niet als je fouten maakt of afdwaalt.

Maria was daar bij het begin van het aardse leven van Jezus. Ze was er in Nazareth, in Bethlehem, in Kana bij de bruiloft, op Golgotha waar Jezus stierf. En ze was er bij het begin van het leven van de Kerk, met Pinksteren. Ze blijft erbij. Bij Hem én bij ons.

Wat betekent dit voor ons vandaag?

Wat wij hieraan hebben? Wat “Maria, Moeder van de Kerk” betekent voor ons dagelijks leven?

Ik geef jullie drie concrete gedachten mee:

1. We zijn niet alleen.

Soms voelen wij ons onbegrepen, alsof niemand echt weet wat er in ons omgaat. We bidden misschien wel, maar het lijkt alsof God stil is. Zeker in die momenten kunnen we naar Maria gaan. Zij is onze Moeder. Ze kent de stilte, het wachten, de twijfel – en ook de hoop. Ze is dichtbij. We kunnen gewoon tegen haar praten, zoals we dat met onze eigen moeder of een vriend of vriendin zouden doen. Ze luistert. En zij brengt onze woorden bij Jezus.

Proberen wij ons dat even voor te stellen: wij bidden en zingen tot Maria. Zij hoort dat en vervolgens loopt zij in de hemel naar haar Zoon Jezus, die op zijn goddelijke troon zit, legt haar hand op zijn schouders en zegt: “Doe eens wat extra’s voor die mensen van de Dionysiusparochie in Heerhugowaard. Dat is toch fantastisch! Ik geloof echt, dat het zo gaat … omdat het goede op aarde ook zo gaat! Wij zijn geschapen naar Gods beeld en gelijkenis. Wij doen zoals we doen … omdat God zo doet!

2. Maria wijst altijd naar Jezus.

Maria vraagt nooit aandacht voor zichzelf. Bij het wonder van de bruiloft in Kana zegt ze iets heel eenvoudigs tegen de dienaren: “Doe maar wat Hij jullie zegt.” Dat is haar levenshouding. Zij wijst ons altijd door naar Jezus. In een wereld, die soms schreeuwt: “Kijk naar mij!”, leert Maria ons om stil te worden, om te luisteren naar Gods stem, en Jezus te volgen – ook als dat tegen de stroom in is.

3. Wij mogen ‘moeder’ zijn voor anderen.

Maria als Moeder van de Kerk daagt ook ons uit om zorgend aanwezig te zijn in de wereld. Wij kunnen op ons werk of in onze school, vriendengroep of gezin iets van die moederlijke liefde laten zien. Door aandacht te hebben voor mensen … die zich eenzaam voelen; … door niet mee te doen met roddel; … door trouw te blijven aan onze normen en waarden, ook als dat niet populair is. De Kerk heeft moeders nodig – en dat hoeven dus niet alleen vrouwen te zijn! Moederlijke zorg zit ook in ons hart, als we leven met liefde en aandacht. Ook God zelf is eigenlijk vader en moeder tegelijk. Al het goede komt uit God, dus ook het moeder-zijn.

Tot slot

Op Tweede Pinksterdag vieren we dus veel méér dan alleen een vrije dag. We vieren, dat Maria nog steeds met ons meegaat; dat zij bidt voor ons; dat zij haar armen opent voor de hele Kerk – ook voor jou en mij, met al onze vragen, dromen, en gebrokenheid.

Laat deze dag een uitnodiging zijn om Maria beter te leren kennen. Niet als een vaag figuur in een mooi beeldje, maar als een échte Moeder: nabij, zorgzaam, vol vertrouwen.

Bidden wij vanavond eens een Weesgegroet of een tientje van de rozenkrans. Of zeggen wij gewoon: “Maria, help ons om Jezus te volgen.” Zo eenvoudig kan het zijn. En wie weet zullen we dan merken, dat we inderdaad niet alleen verder hoeven.

Maria, Moeder van de Kerk – bid voor ons. Amen.