Openingswoord

Broeders en zusters, welkom bij deze heilige Mis van de eerste zondag van de veertigdaagse Vastentijd. Ook de mensen, die via de livestream met ons zijn verbonden, fijn, dat jullie er bij zijn.

De Veertigdagentijd is een speciaal moment in de Kerk, een beetje als een trainingskamp voor ons geloof.

De komende weken gaan we dieper in op het Evangelie, de woorden van Jezus Christus, en proberen we te begrijpen wat Hij van ons vraagt. We gaan niet stilzitten. Nee, we gaan actief met ons geloof aan de slag.

We vragen God ons te helpen het Evangelie ook met meer gedrevenheid en toewijding te beleven. En om te beseffen, dat we niet alleen van allerlei lekkere soorten voedsel leven, maar ook van het woord van God en van de heilige Sacramenten.

Laten we deze Veertigdagentijd zien als een kans om te groeien, om sterker te worden in ons geloof, en om te ontdekken wat het betekent om echt te leven volgens het Evangelie. Laten we luisteren naar God, en proberen te begrijpen wat Hij van ons wil.

Openingsgebed

Laat ons bidden. Almachtige God, leer ons in deze Veertigdagentijd met meer toeleg en vroomheid het evangelie te beleven, en beter te begrijpen, dat wij niet leven van brood alleen, maar van elk woord, dat Gij ook spreekt in deze tijd. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon …

PeuterWoordDienst

Arieke: “Vanaf vandaag is er ook speciaal voor de kleinsten vanaf 1 jaar PeuterWoordFeest. Samen met mama of papa luisteren en kijken we naar een Bijbelverhaal, we zingen liedjes en we leren meer over God. Alles natuurlijk op peuterniveau.”

Peuter- en Kinder- en TienerWoordDienst

Preek

We staan aan het begin van de veertigdaagse Vasten, een periode van bezinning, van soberheid, en van dichter bij God komen. Misschien denken sommigen van ons: “Veertig dagen? Dat is echt véél te lang! En soberheid? Wie heeft daar nu zin in? Jaar in, jaar uit, lukt het me niet om mijn goede vastenvoornemens zó lang vol te houden. Ik word er moedeloos van.”

Maar ik hoop, dat we vandaag samen kunnen ontdekken, dat deze periode toch nieuwe kansen biedt. Kansen om te groeien, om toch weer – al is het maar een klein beetje – geestelijk sterker te worden, en om te ontdekken wat écht belangrijk is in ons leven.

Dankbaarheid in herinnering

De eerste lezing komt uit het Bijbelboek Deuteronomium, een verhaal over het volk Israël, dat terugkijkt op haar geschiedenis. De joden waren slaven in Egypte, onderdrukt en vernederd. Maar God hoorde hun roep. Hij leidde hen uit de slavernij en bracht hen naar een land van overvloed. En wat vraagt God in ruil? Geen goud of zilver, maar … dankbaarheid! Hij wil, dat ze de eerste vruchten van de oogst offeren en hun verhaal verder vertellen. Een verhaal van lijden, inderdaad, maar ook vooral van bevrijding en Gods onvoorwaardelijke liefde.

Ook wij allemaal hebben een ‘verhaal’. Een levensverhaal met gebeurtenissen, die niet altijd gemakkelijk zijn, van uitdagingen, waarschijnlijk ook wel van verdriet. Denk aan de druk om te presteren op het werk of op school, de strijd met onze eigen identiteit, de media, die bijvoorbeeld in reclames van mensen een perfect plaatje schetsen waar wij maar moeilijk aan kunnen voldoen. Soms voelt het alsof we vastzitten in ons eigen ‘Egypte’, alsof we geen uitweg zien.

Maar net als het volk Israël mogen we niet vergeten, dat er een God is, die naar ons luistert, die onze pijn ziet en die ons wil bevrijden. En de eerste stap naar die bevrijding is … dankbaarheid. Even stilstaan bij wat we wél hebben, bij de kleine zegeningen in ons leven: de mensen, die van ons houden, de talenten, die we bezitten, de kansen, die we krijgen. Door dankbaar te zijn openen we ons hart voor nieuwe gaven van liefde en kracht.

Geloof in woord en hart

Paulus, in de brief aan de Romeinen, vertelt ons, dat het geloof niet iets ingewikkelds is, niet iets ver weg. Hij schrijft: “Het woord is vlakbij, het is in uw mond, het is in uw hart.” Het geloof is niet alleen een serie regels en leerstellingen, maar vooral een persoonlijke relatie met Jezus. Het gaat erom, dat we met ons hart geloven, dat God Hem uit de dood heeft opgewekt en dat we dat tegenover anderen ook met onze mond belijden.

En nu komt al helemaal goed nieuws: Paulus zegt, dat “niemand die in Hem – Jezus – gelooft zal worden teleurgesteld.” Dat is nog eens een hoopvolle belofte! Of we nu joods of christelijk zijn of niet, rijk of arm, slim of minder slim, iedereen, die Jezus aanroept, zal gered worden. Iedereen!

Voor ons betekent dit, dat we niet volmaakt hoeven te zijn om van God te mogen houden. We hoeft niet alle antwoorden te hebben. We hoeven alleen maar eerlijk en open te zijn, en Jezus uit te nodigen in ons leven. Durven wij te geloven, durven wij ons kwetsbaar op te stellen, durven wij bidden. En weten wij, dat we niet alleen zijn. Er is een hele gemeenschap van gelovigen, die ons steunt en voor ons bidt.

De verleidingen van Jezus

Het evangelie vertelt over Jezus, die veertig dagen in de woestijn doorbrengt, waar Hij door de duivel wordt verleid. Die probeert Hem te laten afwijken van zijn missie, Hem te laten kiezen voor macht, aanzien en gemakkelijk gewin. Hij daagt Jezus om uit zijn goddelijkheid te bewijzen door stenen in brood te veranderen, om alle koninkrijken van de wereld te verkrijgen door de duivel te aanbidden en om bewust van de tempel te springen. In dat laatste geval zouden Gods engelen Hem opvangen en bij alle op het tempelplein aanwezige mensen, die dat zouden zien gebeuren, zou Hij groot aanzien krijgen; dan hoefde Hij niet aan het Kruis te sterven. Lekker gemakkelijk!

Maar Jezus laat zich niet verleiden. Hij kent de Schriften, Hij kent zijn Vader en diens goddelijke wil en Hij weet wat zijn roeping is. Hij kiest steeds weer voor gehoorzaamheid aan God, zelfs als dat betekent, dat Hij moet lijden.

De verleidingen van Jezus zijn herkenbaar. Ook wij worden dagelijks verleid. Verleid om te liegen, te bedriegen, om egoïstisch te zijn, te oordelen, om te veel tijd door te brengen met een hobby, om mensen voor eigen gewin te plezieren en onze katholiek-christelijke identiteit te verloochenen. Verleidingen om de gemakkelijkste weg te kiezen, om de snelle beloning te pakken, om te doen wat populair is in plaats van wat juist is.

Hoe kunnen wij, net als Jezus, deze verleidingen weerstaan? De sleutel ligt in het kennen van onze eigen identiteit: weten wie we zijn en waar we voor staan, zoals Jezus wist, dat Hij de Zoon van God was en dat Hij geroepen was om de wereld te redden. Als we weten, dat we door God geliefd zijn, dat we waardevol zijn en een unieke roeping hebben, dan zijn we veel beter bestand tegen de verleidingen van de duivel.

Conclusie

Dus, welke drie zaken nemen we mee uit deze drie lezingen voor de rest van de veertigdagentijd? Dankbaarheid, geloof en onze christelijke identiteit.

Zijn we dankbaar voor wat we hebben en vergeten we niet hoe God ons in het verleden al vaker heeft geholpen.

Geloven wij met heel ons hart, dat Jezus de Heer is en belijden wij dat ook met onze mond.

Zijn wij ons bewust van onze christelijke eigenheid en laten wij ons niet verleiden om van onze roeping af te wijken.

Zoals ik op Aswoensdag al zei: de Veertigdagentijd is geen straf, maar een kans. Een kans om onszelf beter te leren kennen, om onze relatie met God te verdiepen en om sterker te worden in ons geloof. Zien wij de uitdagingen van deze periode als een woestijn, een plek van beproeving, maar ook een plek van ontmoeting met God. En onthouden wij: zelfs een woestijn kan gaan bloeien. Amen.