Preek op 06-06-2022, Tweede Pinksterdag – Maria, Moeder van de Kerk, pastoor Frank Domen

Preek op 06-06-2022, Tweede Pinksterdag – Maria, Moeder van de Kerk, pastoor Frank Domen

Openingswoord

Broeders en zusters, allemaal welkom. We zeggen “welkom op deze Tweede Pinksterdag”, maar sinds 2018 vieren we eigenlijk de verplichte gedachtenis van “Maria, Moeder van de Kerk”. Pinksteren is de geboortedag van de Kerk. Bij een geboorte hoort een moeder. Daarom had Jezus zijn Moeder aan de Kerk gegeven.

Stervend aan het Kruis dacht Jezus aan de Kerk, maar ook aan zijn Moeder. Hij wilde niet, dat zij na zijn overlijden alleen zou achterblijven. Daarom vertrouwde Hij haar toe aan de jongste leerling, de evangelist Johannes. Deze nam haar bij zich in huis.

Door zo gewetensvol voor zijn moeder te zorgen, zorgde Jezus ook voor ons. Want zoals Hij zijn geliefde moeder aan Johannes gaf, zo gaf Hij haar aan ieder van ons. Hij wist, dat we een hemelse Vader nodig hadden, maar ook een Moeder. We hebben het speciale medeleven, de barmhartigheid, de wijsheid en de tederheid van een moeder nodig, iemand, die voor haar kinderen pleit.

Maar misschien vertrouwde Jezus Maria ook toe aan de zorg van Johannes, omdat Hij wilde dat zij helemaal betrokken zou zijn bij wat er daarna zou gebeuren: zijn glorievolle verrijzenis, het wachten en bidden in de bovenzaal en de komst van de Geest met Pinksteren. Hij had haar ergens veilig kunnen verbergen, maar als Moeder van de Kerk was het haar rol om de spil van Gods familie te zijn.

Maria’s rol vandaag is nog steeds om het middelpunt te zijn van alles wat er in ons leven gebeurt en van alles wat komen gaat. Daarom wenden wij ons vandaag tot haar. Onze hemelse Moeder is er altijd voor ons.

Openingsgebed

Laat ons bidden. God, barmhartige Vader, uw eniggeboren Zoon heeft aan het kruis zijn moeder, de heilige maagd Maria, ook aangesteld tot onze moeder. Laat uw kerk door haar liefdevolle medewerking van dag tot dag toenemen in vruchtbaarheid, vreugde vinden in de heiligheid van haar kinderen en alle volkeren opnemen in haar schoot. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon … Amen.

Preek

Wij weten hoe bang de apostelen vóór Pinksteren waren. Angstig zaten zij in hun huizen. Zij durfden niet van hun Meester te getuigen, zelfs niet nadat zij Hem na zijn verrijzenis weer in levende lijve hadden ontmoet.

Maar wij weten ook dat na Pinksteren de apostelen opeens wél getuigden van hun geloof in de verrezen Heer. En zij deden dat met een ijver en een enthousiasme, die hun weerga niet kenden.

Was dan de wereld veranderd!? Waren de mensen om hen heen vriendelijker geworden, verdraagzamer, opener? Waren de omstandigheden gunstiger? Nee, de apostelen zelf waren veranderd. Zijzelf waren bevrijd van hun angst, voelden een enorme blijdschap en kracht in zich. Zij hadden opeens ook inzicht in wat Jezus hen allemaal had verteld en voorgedaan. Zij begrepen alles. Zíj waren veranderd, en de wereld zou spoedig volgen.

Broeders en zusters, wij willen zo graag dat de wereld verandert: dat er vrede komt tussen Rusland en Oekraïne, tussen de Joden en de Palestijnen; dat er vrede komt in al die Arabische en Afrikaanse landen en dat dictators opstappen; dat de zich steeds meer verspreidende christenvervolging stopt en dat joden, christenen en moslims meer verdraagzaam zijn en zelfs toenadering zoeken; dat er een einde komt aan de hongersnood in zovele landen; een einde aan corruptie en zelfverrijking van machtige mensen. En dat zijn heel goede verlangens, ingegeven door de heilige Geest van God.

Maar eerst wil God dat wíj veranderen. Het hart van de apostelen en van de andere mannen en vrouwen, die samen met hen de heilige Geest ontvingen, was eigenlijk op nog maar één Iemand gericht: op God, en door God op al hun medemensen. Zij waren er niet op uit om zichzelf te verrijken. Zij dachten niet aan eigen pleziertjes, maar altijd: Wat kan ik voor God doen; wat voor mijn medemensen!?

En het eerste en mooiste wat wij voor God kunnen doen is nog altijd: bij Hem thuis op bezoek komen, hier in de Kerk. Als je iemand waardeert, ga je bij hem thuis op bezoek. En hoe beter de vriendschap, hoe meer wij bij iemand komen. En wanneer wij dan bij God zijn, krijgen wij meteen de kracht, de wijsheid en het inzicht hoe wij voor onze medemensen het goede kunnen doen.

Weten, broeders en zusters, dat God er héél blij mee is dat wij op deze extra dag zijn gekomen. Tweede Pinksterdag is geen verplichte feestdag, maar jullie zijn er toch. Jullie doen iets extra’s, omdat jullie van God houden. Weet, dat God geen enkel bewijs van liefde onbeloond laat. Amen.