Overweging op vrijdag 17-01-2025 in Hugo Waard, 2e zondag door het jaar C, Jannie Ligthart

Overweging op vrijdag 17-01-2025 in Hugo Waard, 2e zondag door het jaar C, Jannie Ligthart

Openingswoord

Beste medegelovigen, welkom in deze Woord- en Communieviering op de 2e zondag door het jaar. Vorige week hebben we de doop van de Heer gevierd, en begon Jezus’ openbaar optreden als leraar en profeet. En nu, een week later horen we dat Jezus bij een bruiloftsfeest aanwezig is. Of er in werkelijkheid ook een week gezeten heeft tussen zijn doop en de bruiloft van Kana weet niemand, maar dit verhaal heeft vooral een symbolische betekenis. In de paar jaar dat Jezus rondtrok door Palestina heeft hij heel veel gesproken over het koninkrijk van God. Het, daarvan getuigen in woord en daad, was a.h.w. zijn levensopdracht. En in het Koninkrijk van God moet het leven iets feestelijks hebben, maar dan moeten we met zijn allen wel zorgen dat de wijn niet opraakt zoals bij de bruiloft van Kana. Daar willen we in deze viering even over nadenken.

Omdat we nog vaak tekort schieten, in ons naleven van Jezus voorbeeld, willen we dit belijden aan God en elkaar, om de heilige Communie waardig te kunnen ontvangen.

Overweging

Lieve medegelovigen, lieve medemens, we hoorden weer twee prachtige lezingen, de eerste van de apostel Paulus en de tweede van de evangelist Johannes. De apostel Paulus maakt aan de christenen van Korinte, en dus ook aan ons, duidelijk dat iedere christen, van de H. Geest, gaven, oftewel talenten krijgt. Zo kan de één goed vertellen en uitleg geven over de Blijde Boodschap, terwijl een ander goed is in het bezoeken van mensen die alleen zijn.

Het één is niet beter dan het andere, als we ons laten leiden en inspireren door de H. Geest. Alles is nodig en belangrijk.
We moeten onze talenten, samen met de H. Geest, goed gebruiken, om met elkaar te werken aan Gods Koninkrijk op aarde en in de eeuwigheid.

In het Evangelie hoorden we over de bruiloft van Kana, water wordt wijn, wordt een overvloed van wijn, 6 grote kruiken vol, en dan nog wel de allerbeste wijn.

We moeten ons niet blind staren op dat scheikundige wonder, die verandering van water tot wijn. Het is fantastisch, maar daar gaat het niet om. Johannes noemt het de eerste van de tekenen, de wonderen die Jezus deed. Jezus had een boodschap voor toen en alle tijden, een boodschap verpakt in woorden en tekenen, d.w.z. in daden waarbij het gaat om de achterliggende betekenis.

Die overvloed aan wijn symboliseert de overvloed van geluk en blijdschap, die God bedoeld heeft voor alle mensen. Dat Jezus van water wijn maakt, verwijst naar het goede en fijne dat mensen elkaar kunnen geven, door er voor elkaar te zijn, om van gewone alledaagse zaken iets moois en goeds te maken. Water wordt smakelijke wijn. Het gewone leven wordt mooier.

In het gewone leven is het vaak zo dat we van wijn, water maken in plaats van andersom. De goede bedoelingen verwateren, het leven wordt wat gewoontjes, je denkt wat minder aan Gods leiding in je leven en je voelt je minder gelukkig.

Toch willen we allemaal, niets liever dan gelukkig en blij zijn. We willen allemaal dat het leven een feest is, een leven dat ons blij maakt. Niet elke dag een bruiloftsfeest, want dat zou gauw vervelen, maar wel dat we gewoon wat vreugde vinden, levensvreugde, dat we samen dingen kunnen doen die ons een beetje blij maken, waar we met elkaar van genieten.

We weten ook dat die levensvreugde niet vanzelf komt. Wil het leven iets van een feest krijgen dan moeten we allemaal daaraan bijdragen, ieder op zijn eigen manier, ieder naar eigen vermogen, met zijn/haar eigen talenten.

Het beeld van een bruiloftsfeest wordt in de bijbel vaker gebruikt om iets te zeggen over het koninkrijk van God. Een bruiloft is een feest omdat twee mensen zich binden aan elkaar, die elkaar trouw beloven om het leven samen te delen. Het leven in het koninkrijk van God kan ook een feest zijn en dat wordt het als mensen trouw zijn aan elkaar, als we het leven delen in hechte verbondenheid met elkaar.

In het koninkrijk van God waar Jezus zo vaak over sprak, kan de feestvreugde, de levensvreugde, ook verwateren. Als ik op dit punt in mijn leven aangekomen ben, en niet meer weet wat te doen of te denken, bid ik tot moeder Maria, die tegen de bedienden zei: “Doe maar wat Hij U zeggen zal”. Dat zegt Maria vandaag ook tegen U en mij.

Jezus sprak de bedienden aan, en zij luisterden en het feest werd nog feestelijker. Zo kunnen ook wij ons leven feestelijker en vreugdevoller maken door Naar Jezus te luisteren, door Hem te leren kennen in de H. Schrift, door te bidden, door proberen te leven zoals Jezus het ons heeft voorgedaan. Om dat te kunnen heeft Jezus ons de Helper, de H. Geest gestuurd die wij bij ons doopsel hebben ontvangen.

Hij is de inspiratie, die ons mensen in beweging zet om van het leven iets van een feest, met en voor elkaar, te maken. Jezus redt het feest van het leven, ook voor ons en door ons, als we ons steeds weer laten inspireren door zijn boodschap, door zijn blijde Boodschap.

Als we ons laten leiden door de Geest van Jezus, en proberen te doen wat Hij ons zeggen zal, ieder op zijn eigen wijze met eigen mogelijkheden, zoals ook in de eerste lezing staat, dan zijn we samen kerk van Jezus, een gemeenschap van mensen die elkaar het goede en blije aanreiken. Dan heeft het leven iets van een feest, werken we aan Gods Koninkrijk. Amen.