Openingswoord

Beste medegelovigen.

Welkom in deze Woord en Communieviering, waarin we het hoogfeest van Pinksteren vieren.

In de eerste lezing uit Handelingen, vertelt Lucas over het explosieve begin van de Kerk. Heel beeldend weet hij weer te geven wat hoorbaar en zichtbaar werd. Het gebeurde toen de dag van Pinksteren in vervulling ging. Het is het joodse pinksterfeest, dat na Pesach het tweede feest is waarop veel pelgrims naar Jeruzalem kwamen om het te vieren.

De apostelen, moeder Maria en al Zijn overige leerlingen waren bijeen, waren, ‘op de zelfde plaats’ lezen we. Toen gebeurde het plotseling vanuit de hemel.

In zijn afscheidstoespraak spreekt Jezus over wat zijn leerlingen kan overkomen. Maar Jezus zal hen de Helper sturen. Jezus zelf zal Hem sturen van de Vader uit, zoals hijzelf van de Vader uitgegaan is en door de Vader gezonden.

Voor de keren dat we zwak en niet standvastig waren, we er niet aan gedacht hebben om de H. Geest, die in ons woont, om raad en advies te vragen, willen we aan God en elkaar erkennen en belijden, om de H. Communie waardig te kunnen ontvangen. Daartoe bidden we samen de schuldbelijdenis.

Overweging

Lieve medegelovigen, tien dagen geleden hebben we de  Hemelvaart van Jezus gevierd.

Wij christenen herdenken dan, dat Jezus in de Hemel werd opgenomen, 40 dagen nadat Hij opstond uit de dood. Met Hemelvaart verliet Hij onze aarde, maar beloofde zijn leerlingen dat Hij een Helper, de Heilige Geest zou sturen.

Hij vertelde zijn leerlingen, dat de Heilige Geest hen zal helpen met het doorvertellen van wat Jezus hen had doorgegeven, en wat ze met Hem hadden meegemaakt.

Tijdens de viering van het hoogfeest van Pinksteren herdenken we deze neerdaling van de Heilige Geest  over de  apostelen, moeder Maria en allen die bij hen waren.

Wat moet dat een bijzonder mooie ervaring zijn geweest. Jezus was er niet meer, en allen zaten ze te wachten op de door Jezus beloofde Helper. Wachten duurt altijd lang, en het was al de tiende dag, en nog was er niets gebeurd. Ik kan me voorstellen dat men er moedeloos van werd, en dat er weinig vertrouwen in wat Jezus beloofd had, overbleef.

We kunnen ons dat voorstellen. Worden wij soms ook niet moedeloos, als we denken dat ons gebed niet verhoord wordt??

Maar toch, men bleef bij elkaar, en plotseling, toch nog onverwachts is er een hevig gedruis als een sterke wind. Een wind die hen allen omvatte. Een wind die bezit van hen nam. Ze kwamen in beweging, gingen met elkaar praten, en men verstond elkaar. Ze hadden een groot verlangen om met elkaar te spreken over Gods grote daden.

De Heilige Geest had zijn intrek genomen in alle aanwezigen, in alle volgelingen van Jezus.

Jezus stuurde toen de Heilige Geest en dat gebeurt nu nog steeds bij elk doopsel, als de woorden gesproken worden door de priester of de diaken:” Ik doop u in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.” Ook bij ons doopsel is de Heilige Geest in ons gekomen.

De Heilige Geest is “God de Heilige Geest” .

Wij geloven in de Heilige Drie-eenheid, die is, één  God.

Ons God voorstellen in drie personen is best moeilijk. Bij God de Vader kun je je Zijn kind voelen. En als het goed is, is het ons doel in dit leven, dat we eens in zijn hemels Koninkrijk bij Hem mogen zijn.

God de Zoon is ons grote voorbeeld in hoe te leven. We kunnen  Hem  volgen, door Zijn Woord in ons op te nemen, en proberen daarnaar te leven.

Maar dan: Hoe stel je je de Heilige Geest voor als de derde Persoon van de Heilige Drie-eenheid. Als er in de Bijbel over de Heilige Geest gesproken wordt, wordt dit gesymboliseerd met , “de wind, een zachte bries, een duif, maar niet met een persoon.

En het is daarom, denk ik dat wij allen de Heilige Geest onderwaarderen, en daardoor  te weinig gebruik maken van Zijn hulp. Met ons Vormsel is ons geleerd dat we van de gaven van de H. Geest: Wijsheid, Verstand, Inzicht, Sterkte, Kennis, Ontzag voor God, Liefde voor God, gebruik kunnen maken.  Maar om hier gebruik van te kunnen maken moeten we wel openstaan voor deze gaven en er steeds weer om vragen.

En hoe waarderen wij de aanwezigheid van de H. Geest in ons?

Zelf heb ik er wat over gelezen en over nagedacht, en ik heb mogen ervaren dat mijn openheid naar de Heilige Geest helend kan zijn. Bijvoorbeeld , voor een moeilijk gesprek zijn hulp vragen, helpt.  Een keuze maken, een beslissing nemen met de hulp van zijn gaven Kennis en Inzicht, kan me rustig maken.

Het is een ervaring, van dat je het nooit alleen hoeft te doen, dat je nooit alleen bent, dat er altijd Iemand met je meegaat. En in ons doel om later in het Hemels Koninkrijk te mogen zijn, is die Iemand, de Heilige Geest die ons steeds een duwtje in de goede richting geeft.

We proberen steeds te leven zoals Jezus het ons heeft voorgedaan, en in dit proberen is het heilzaam om van de hulp, van God de Heilige Geest, gebruik te maken, en in nederigheid te bidden:

Kom Heilige Geest, vervul de harten van de gelovigen

en ontsteek in ons het vuur van Uw Liefde.

Zend uw Geest uit en alles zal worden herschapen,

en Gij zult het aanschijn van de aarde vernieuwen.

Laat ons bidden: God Gij hebt de harten van de gelovigen door de verlichting van de Heilige Geest onderwezen. Geef dat wij door die Geest de ware wijsheid mogen bezitten en ons altijd over zijn vertroosting mogen verblijden.

Door Christus onze Heer. Amen.