Openingswoord

Dierbare medegelovigen, van harte welkom hier in de kerk, maar ook al degenen die via life-stream met ons zijn verbonden. We vieren de 16e zondag door het jaar.

Wat kunnen wij mensen ons leven soms ingewikkeld maken. In het evangelie het bekende verhaal van Maria en Martha. Twee tegenpolen. Er zijn in de loop van de eeuwen geweldige en dikke commentaren over geschreven. Maria werd tegenover Martha geplaatst. Het ging zelfs zover dat lui tegenover actief werd geplaatst. Heel lang hebben mensen met dit verhaal geworsteld.

Al vonden ze allemaal dat Maria het beste deel had gekozen, er moet toch ook gewerkt worden. In latere jaren is daar in een commentaar, in een gebed, een oplossing voor gevonden: “Heer laat ons Maria zijn, en in de laatste zin: “Heer, laat ons Maria en Martha zijn”.

Overweging

De betekenis van dit verhaal uit het Evangelie lijkt heel eenvoudig. Je komt het iedere dag in de ontmoeting met mensen tegen en je speelt ook zelf mee in dat verhaal. Het gaat over mensen bij wie je onverwacht binnenvalt en die dan wel of geen tijd voor je hebben.

Het is altijd zalig als je bij mensen komt en die blijken tijd voor je te hebben, hun stofzuiger laten staan en een kopje koffie met je gaan drinken.

Anderen maken eerst hun werk af, dat hadden ze nu eenmaal zo gepland, zo zat het in hun hoofd.

Die Martha’s uit het evangelie kom je dagelijks tegen: mensen die alles voor je willen doen, gelijk koffie zetten, maar intussen doorgaan met hun werk.”Ik moet dit even afmaken”, en je de helft van de tijd alleen achter laten in de kamer.

Het verhaal van Martha en Maria gaat duidelijk over twee vormen van gastvrijheid. Tegenover de bedrijvigheid van Martha voel je de rust die uitgaat van Maria. Wanneer Jezus op bezoek komt, heeft Maria alle tijd voor Hem. Martha gaat meteen wat inschenken, zij is overijverig.

En terecht beklaagt ze zich bij Jezus over het gedrag van haar zuster. En ze neemt daarbij geen blad voor de mond: “Heer laat het u onverschillig, dat ik al het werk alleen moet doen? Zeg tegen Maria dat ze mij moet helpen”.

En het antwoord van Jezus is: “Wat maak je je druk Martha, slechts een ding is er nodig. En Maria heeft het beste deel gekozen en dat zal haar niet ontnomen worden”!

Er zijn mensen die altijd aan het werk zijn, omdat ze anders het gevoel hebben dat ze lui zijn. Er moet altijd iets nuttigs gedaan worden, je laat toch geen tijd verloren gaan? Veel mensen vinden rust en stilte angstaanjagend, maar ze vermijden daarmee een werkelijk contact met de ander.

Leven als Martha is: Geen tijd nemen voor jezelf, geen tijd nemen voor een werkelijk contact met de ander.

Het luisteren van Maria is geen pure luiheid, maar zij zit ingespannen te luisteren naar wat Jezus te zeggen heeft. Zij heeft met haar gastvrijheid haar hart opengezet voor Jezus. Zij geeft Jezus het woord en alle aandacht, want Jezus bij haar op bezoek.

Martha is een echte dochter van Abraham. Zij weet hoe je gasten moet ontvangen. Lucas tekent de mens uit die precies weet hoe je God moet dienen. Als je alle wetten en voorschriften onderhoudt, dan pas ben je echt godsdienstig, dan dien je God op de juiste manier.

Maria ontvangt Jezus op een andere manier. Zij voelt dat de woorden van Jezus kostbaarder zijn dan de wetten van Mozes. Werken nu en op deze plaats. In tegenwoordigheid van Jezus, zou zonde zijn. Stel dat je er iets van zou missen.

Lucas tekent de mens die het woord van God tot zich laat doordringen en er naar handelt.

Voor Jezus is gastvrijheid een voorwaarde voor het bestaan van het koninkrijk van God. Hij zegt immers: “Wie dit kind opneemt, neemt Mij op,. En wie mij opneemt, neemt Hem op die mij gezonden heeft”.En uit het Mt. Evangelie de bekende zin: “Ik was een vreemdeling, en gij hebt mij opgenomen”.

Het is inderdaad niet zo gek te denken dat echte vrijheid te maken heeft met God en met het rijk dat Jezus verkondigde. Want echt thuiskomen bij mensen, elkaar opzoeken, dat draagt meestal bij tot een echte oplossing. Verlost worden van onzekerheid, je geborgen, geaccepteerd weten in het huis van die ander, in het huis van de Vader.

En hoe geven wij daar vandaag de dag gestalte aan? Hoe gaan wij om met elkaar, hoe gaan wij om met vreemdelingen? Hoe gaan wij om met mensen die dreigen buiten de boot te vallen, mensen die uit, voor ons, vreemde landen hier komen en willen wonen en werken? En hoe gaan wij om met mensen die zoekende zijn naar hun geloof en daarin niet weten hoe daar invulling aan te geven. Een nieuwe generatie gelovigen die de onze niet lijkt te zijn.

Geven wij elkaar nog genoeg kansen om thuis te komen, zich ook thuis te voelen in het huis van Jezus? Jezus is vandaag we heel duidelijk: overal waar mensen lijken weg te vluchten in drukke werkzaamheden, daar staat niet alleen de ander, maar zelfs God in de kou. Elke vorm van gastvrijheid en een luisteren oor is een nieuw avontuur met God.

Het woord is aan ons en Maria luistert mee. Amen.