Overweging op 10/11-05-2019, 4e zondag van Pasen, jaar C, in de tehuizen, Jannie Ligthart
Openingswoord
Beste medegelovigen. Welkom in deze Woord- en Communieviering op al weer de 4e zondag van Pasen. Het is dit weekend Roepingenzondag.
Herder zijn is Jezus leven, is Zijn roeping. Hij is Herder namens God, door God aangesteld. Door de wil van de Vader te doen, is Jezus onze Herder, degene die wij vol vertrouwen willen volgen, bij wie wij willen horen.
We bidden in deze viering, dat ons vertrouwen, door de woorden die God in de H. Schrift tot ons spreekt, standvastig mag zijn.
De keren dat we zwak en niet standvastig waren, en we de wijsheid van het Woord van God niet om konden zetten in onze daden, willen we aan God en elkaar erkennen en belijden, om de H. Communie waardig te kunnen ontvangen. We bidden samen de schuldbelijdenis.
Overweging
Lieve medegelovigen. De lezingen van dit weekend sluiten prachtig bij elkaar aan.
In de eerste lezing, door Lucas geschreven na Jezus verrijzenis, zijn Paulus en Barnabas onderweg om hiervan te getuigen. Veel mensen kwamen naar hen toe om naar hen te luisteren, maar bij de Joden wekte deze grote aandacht, zoals we ook in de lezingen van de afgelopen weken hoorden, steeds weer afgunst.
Paulus en Barnabas waren naar Antiochië vertrokken om daar over God te spreken. Maar toen de joden de uiteenzettingen van Paulus met beschimpingen beantwoorden, gingen ze uit Antiochië weg, ze schudden het stof van hun voeten en trokken verder het land in. Ze lieten zich niet van hun stuk brengen. Er was nog genoeg te doen. De heidenen luisterden wel met aandacht naar, wat Paulus en Barnabas over het leven, lijden, sterven en de verrijzenis van Jezus Christus te vertellen hadden. Zij waren verheugd dat ook zij uitverkoren waren tot het eeuwig leven.
De joden wilden niet luisteren, maar Paulus en Barnabas dwongen hen niet. Ze deden zoals God ook met ons doet. God dwingt ons niet om naar zijn Woord te luisteren. God geeft ons twee mogelijkheden: niet naar Hem luisteren en niet geloven en daardoor verloren lopen of we kunnen gelovig luisteren naar zijn Stem, en zijn Woord in daden proberen om te zetten, en zo het eeuwig leven bij Hem ontvangen. Het is onze keuze. De goede herder die Jezus is, is geen goedige herder die alles maar goed vindt. Hij stelt ons voor een keuze, die we met onze vrije wil kunnen maken. Zelf is Hij de inzet van die keuze.
In het evangelie van vandaag luisteren wij, de volgelingen van Jezus, naar Zijn stem. Beseffen we eigenlijk wel steeds dat Hij ons bij naam kent? Jezus, kent ons, heeft ons leven gewild en heeft zijn leven voor ons gegeven. Is dat niet fantastisch? Het geeft aan dat Zijn liefde voor ons onmetelijk groot en waarachtig is. Het geliefd zijn door Jezus is voor ons een onontbeerlijk gegeven. Niet met menselijke liefdeskracht houdt Jezus van ons, maar met goddelijke. Jezus is God en mens. Daarom is het leven dat Hij geeft, voor ons een eeuwig leven.
Jezus zegt: “Ik en de Vader, Wij zijn één”. Het leven dat Jezus geeft, de liefde die Hij schenkt, heeft Hij gemeen met de Vader. In de stem van Jezus horen wij de stem van de Vader. In Jezus herderlijke zorg voor ons kunnen we Hem ervaren, door te luisteren naar zijn Stem. In dit ervaren kunnen we ons aan Jezus toevertrouwen en weten we zijn geborgen in Gods hand.
Jezus, had zich volledig aan zijn Vader toevertrouwd, was één met Hem, en wist daardoor wat de Vader van Hem wilde. In dit toevertrouwen wilde Hij vaak met zijn Vader alleen zijn om te bidden. We lezen op meerdere plaatsen in het evangelie dat Jezus zich terugtrok: naar de overkant, in het gebergte, geheel alleen. Hij trok zich terug bij God.
Het is goed om Jezus hierin te volgen. Het is een uitnodiging om met Hem in gebed te blijven. Met Hem en door Hem kunnen we het leven aan zoals het op ons afkomt, kunnen we onze taken doen en onze medemens ontmoeten. Tijdens deze taken en ontmoetingen kunnen we zoals de apostel Paulus en Barnabas, in woord en daad getuigen van Jezus Christus. Ook wij zullen onze neus stoten, en soms ook raar worden aangekeken. Het volgeling van Jezus Christus zijn, is in onze hedendaagse maatschappij niet meer gewoon. Maar denkend aan Jezus liefde voor ons, moeten we doorgaan en schudden we het stof van onze voeten, en gaan we ervoor. Amen.