Witte Donderdag is een bijzondere dag in de Goede Week. Op deze avond, vlak voor zijn kruisiging, kwam Jezus samen met zijn discipelen voor wat wij nu het Laatste Avondmaal noemen. Tijdens deze maaltijd brak Hij het brood en deelde Hij de wijn, met de woorden: “Dit is mijn lichaam… dit is mijn bloed.” Hiermee stelde Jezus het Heilig Avondmaal in, een teken van zijn liefde, opoffering en blijvende verbondenheid met ons.

Maar Witte Donderdag is meer dan alleen de instelling van het Avondmaal. Het is ook de dag waarop Jezus zijn leerlingen de voeten waste — een taak die normaal was voorbehouden aan een knecht. Daarmee gaf Hij een krachtig voorbeeld: wie Hem wil volgen, moet de ander dienen in nederigheid en liefde.

De kleur wit staat symbool voor reinheid en vreugde, maar ook voor het licht in de duisternis die op komst is. Witte Donderdag is dus een dag van diepe betekenis: het raakt aan gemeenschap, vergeving, dienstbaarheid én opoffering.

In de stilte van deze avond klinkt de roep van Jezus: “Doe dit tot mijn gedachtenis.” Hij nodigt ons uit om te leven vanuit zijn voorbeeld, zijn liefde te ontvangen en door te geven.

Als we het brood breken en de beker delen, worden we verbonden met Christus én met elkaar. Witte Donderdag herinnert ons eraan dat echte liefde handen en voeten krijgt — in dienstbaarheid, overgave en gemeenschap.