Vraaggesprek met Pater Tomislav Pervan O.F.M. op 9 maart 2020 in Medjugorje

Hoewel sinds ons tijdschrift in juni 1993 voor de eerste maal verscheen wij al veel interviews met pater Tomislav Pervan O.F.M. hebben gepubliceerd; ook was er regelmatig sprake van het afdrukken van zelf geschreven artikelen, is er met betrekking tot het hieronder volgende interview sprake van een bijzonder interview. Daarom bijzonder, omdat Pater Pervan door middel daarvan niet alleen terugblikt op 50 jaar priesterschap, maar als geleerd theoloog tevens op een nog diepere wijze dan voorheen op de betekenis voor de wereld van de verschijningen in Medjugorje ingaat. En om daarover zo helder en tevens voor ons leken begrijpelijk als mogelijk te zijn, betrekt hij er ook andere belangrijke verschijningsplaatsen bij omdat het volgens hem alleen zo mogelijk is de bedoelingen van de hemel voor ons heil werkelijk uit te diepen.

HET VRAAGGESPREK …

Beste Pater Pervan, nu u inmiddels al 50 jaar priester bent, zou ik u als eerste willen vragen hoe u op de begintijd van uw priesterschap terugkijkt. Met name ook omdat die begintijd zich te midden van de communistische dictatuur in het voormalig Joegoslavië voltrok en er daardoor sprake is geweest van heel veel problemen die ons als westerse mensen vreemd voorkomen?

Deze vraag is denk ik inhoudelijk zo veelomvattend dat ik alleen al daarover een meerdere honderd pagina’s tellende studie zou kunnen schrijven. Immers 50 jaar priesterschap is een lange tijd … twee en een halve generatie en derhalve een tijdsbestek waarin er zowel voor wat betreft mijn persoonlijk- en geestelijk leven, alsook mijn functioneren in de kerk als theoloog, provinciaal overste en pastoor hier, werkelijk heel erg veel is gebeurd.

Maar om bij het begin te beginnen … na met goed gevolg de basisschool te hebben doorlopen en daaropvolgend tevens het Gymnasiumdiploma te hebben behaald, maakte ik in het jaar dat het Tweede Vaticaans Concilie eindigde – lees 1965 – en een begin werd gemaakt met het reformeren van de liturgie, in Mostar een begin met mijn filosofie en theologiestudie en zette die in 1967 in Zagreb voort, om van daaruit in Oostenrijk (Graz en Wenen) de studie te beëindigen om zo diaken en vervolgens een jaar later priester te kunnen worden.

En ja… het was ook gedurende die jaren dat er sprake was van nogal conflicten tussen behoudende en progressieve kerkelijke groeperingen (katholieken), zodat daarover gezegd kan worden, dat de crisis van vandaag “toen” geboren werd. Ook was dat de tijd tijdens welke het geloofsleven met talrijke veranderingen werd geconfronteerd en de Frankfurter Filosofieacademie vanwege haar negatieve uitspraken over de kerkelijke sacramenten wereldwijd van zich deed spreken en daardoor erg in opspraak raakte. Verder was het de tijd van de zogenaamde Seksuele Revolutie, de uitvinding van de “ongemerkt ziekmakende” anticonceptiepil, de studentenrevolutie en tenslotte de zogenaamde Culturele Revolutie in China die miljoenen mensen het leven kostte.

En tegelijkertijd overladen met kritiek vanwege de in die tijd nauwelijks begrepen Concilieresultaten, publiceerde Paus Paulus VI de beroemde en ook vandaag nog buitengewoon waardevolle Encycliek “Humane Vitae” ter algemene bescherming van het gezinsleven, welke al direct na publicatie door een groot aantal Duitse, Nederlandse, Oostenrijkse en Belgische bisschoppen werd verworpen als` zijnde “niet meer van deze tijd”.

In latere jaren betuigde de Weense Kardinaal Mgr. Christoph Schönborn meerdere malen zijn spijt en verdriet over uit dat hij eveneens deel van die groep bisschoppen had uitgemaakt. Maar nog meer verdriette hem het meteen in meerdere talen uitgeven van de “Nieuwe Nederlandse Catechismus” welke vandaag als beslissend voor het toenmalig ontstaan van de crisis in de Kerk moet worden gezien; een crisis die tot op heden aanhoudt, zij het dat het misbruikschandaal deze nog aanzienlijk heeft verscherpt.

Mag ik u beste Pater Tomislav ter verduidelijking voor onze lezers vragen, wat men precies met deze Nieuwe Catechismus wilde bewerkstelligen en bereiken … dat wil zeggen wanneer het voor u mogelijk is iets daarover te zeggen?

Ja, ik kan daarover wel enkele dingen zeggen. Aan de hand van deze Catechismus wilde men het Christelijk Geloof een nieuwe basis geven en tegelijkertijd de eeuwenoude geloofswaarden op een manier verduidelijken en uitleggen dat eenieder er voldoening in kon vinden … ook door alle consequente geloofspunten op een dusdanige wijze te verzachten en ontkrachten dat er verder van een gemakkelijke manier van geloven sprake kon zijn. En om dat te bereiken dienden …

per omgaande alle bestaande dogma’s het liefst meteen te worden afgeschaft… voor ongeldig verklaard te worden,

de eeuwenoude liturgievormen gemoderniseerd te worden. Dat wil zeggen … t.a.v. gebedsteksten in het bijzonder die van de Heilige Mis moest het mogelijk zijn, daar op een veel vrijere manier gestalte aan te geven … bijvoorbeeld door ook links georiënteerde progressieve mannen en vrouwen de mogelijkheid te geven deze teksten te schrijven,

het priesterschap en kloosterleven diende aan de tijd te worden aangepast; zo vond men bijvoorbeeld dat het door een priester dragen van priesterlijke kleding en voor kloosterlingen het habijt niet meer van de tijd was … het gaat immers zo vond men niet om het uiterlijk of wat men draagt, maar hoe het in het hart gesteld is.

Nu wil ik dit laatste niet tegenspreken … er is zelfs veel voor te zeggen, maar niettemin blijf ik er bij dat wanneer religieuzen en priesters in het openbaar leven herkenbaar zijn, daarmee toch een grote diepgang verbonden is.

Maar helaas … vooral in Nederland, vervolgens België en daaropvolgend Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland ontpopte zich de zogenaamde Nieuwe Catechismus als een absolute Bestseller, rees de ster van theoloog Edward Schillebeeckx naar absolute hoogten en ontstonden als gevolg daarvan tal van bewegingen die ervoor stonden van de Kerk een gezellige onderneming te maken, waarin eenieder zich thuis zou kunnen voelen. Of ook, voor de Kerk zoals DE HEER die heeft gewild en dus gebaseerd op het Apostolisch Geloof mocht verder geen plaats meer worden ingeruimd.

En dat uitte zich al korte tijd later ook in het steeds meer op de voorgrond treden van de zogenaamde “RINGBANDPRIESTER” dat is de priester die zich zonder nog een Misgewaad te dragen en derhalve slechts voorzien van een Albe en Stola en met onder zijn armen de ringband naar het altaar begaf om aldaar de dienst te vieren. Geen Heilige Mis, maar EEN DIENST, want erin te geloven dat door de consecratie brood en wijn in het LICHAAM EN BLOED VAN DE HEER ZELF veranderen … van dat geloof was alleen nog maar sprake bij een kleine rest, die met al dat moderniseringsgedoe niets van doen wilde hebben.

En het spreekt natuurlijk voor zich, dat enorme botsingen tussen enerzijds de behoudende gelovigen zich verbonden voelend met het tijdschrift Communio (Romano Guardini) en anderzijds de helaas toen veel grotere groep zogenaamde katholieken “Katholiek Ja, maar Progressief” (modernisten / Karl Barth) niet uit konden blijven.

Maar dat verhoedt mij niet mijn twijfels erover uit te spreken of Karl Barth die evenals Romano Guardini in 1968 overleed, de hervorming/modernisering van het geloofsleven precies op de manier heeft voorgestaan zoals de modernisten dat vanaf het begin van de zeventiger jaren met helaas veel ondersteuning hebben kunnen verwerkelijken en waarvoor heel veel drempels voor hen werden gladgestreken. Bereidt de WEG DES HEREN en maakt Zijn paden recht … MAAR WEL OP DE VERKEERDE MANIER.

Ik uit mij op deze wijze, omdat zowel Romano Guardini alsook Karl Barth toch als verlichtende geesten en persoonlijkheden door het leven zijn gegaan en zo op nagenoeg een hele eeuw hun stempel hebben gedrukt. En om niet al te zeer van het geloofsleven of te dwalen … het kunnen onderscheiden van de geesten was in die tijd meer dan gevraagd, maar slechts zeer weinigen waren in staat daaraan een bijdrage te leveren, en met als gevolg dat wij vandaag laten we zeggen anderhalve generatie verder met een geloofscrisis te maken hebben die zijn gelijke nauwelijks kent.

Derhalve luidt de vraag … wanneer de Apostel Judas Taddeüs niet lang na de kruisdood en verrijzenis van de Heer hardop over methoden heeft nagedacht om het geloof trouw te kunnen blijven, hoezeer zouden wij dan niet in deze – onze – tijd onze uiterste best daarvoor moeten doen. Ja als slaven/werkpaarden ons ervoor in moeten zetten, nu wij overal met lede ogen vast moeten stellen hoe enerzijds talrijke priesters hun ambt op hebben gegeven en er van roepingen nauwelijks nog sprake is.

En hoezeer het religieuze leven geslonken is, waardoor het ene na het andere klooster zijn deuren gedwongen moet sluiten. Ja … van schrikbarende cijfers is er sprake. Dat alles heeft Paus Paulus VI al direct na het afsluiten van het Concilie voorzegd. Sterker nog … wanneer zo zei hij op zekere dag de mens niet omkeert en ook de Kerk zich niet bekeert dan zal DE VERWOESTENDE ROOK VAN SATAN bezit van haar nemen. Hoe profetisch waren zijn woorden? Meer dan profetisch! Ook vanwege hoe sindsdien als het ware stapje voor stapje de fundamenten van het geloofsleven werden gesloopt.

En daarin slaagde men met name door het om reden van ouderwetsheid – niet meer van deze tijd – afschaffen van vieringen zoals het Marialof, processies en het regelmatig ter aanbidding uitstellen van het Allerheiligste en aan het slot ervan de gelovigen ermee te zegenen, wat op hetzelfde neerkomt als Gods persoonlijke zegen te ontvangen. Verder slaagde men erin het aanwezig zijn van Heiligenbeelden in de kerken te verminderen of zelfs in zijn geheel of te schaffen, het Mariabeeld aldaar in het kerkgebouw te plaatsen waar het nauwelijks nog de aandacht van de gelovigen trekt, en nog erger het tabernakel in een nevenkapel of op een zijaltaar te plaatsen.

Maar hoe waardevol EN VOL VAN GENADE de AANBIDDING VAN HET ALLERHEILIGSTE SACRAMENT is – dat is een gegeven dat onuitwisbaar in de harten van de gelovigen VERANKERD is – is door de verschijningen bier in Medjugorje meer dan duidelijk geworden.

En dat niet alleen vanwege dat Onze Lieve Vrouw Gods kinderen hier door middel van meerdere boodschappen steeds weer heeft uitgenodigd VERLIEFD OP JEZUS WAARACHTIG AANWEZIG IN HET ALLERHEILIGSTE SACRAMENT TE WORDEN, maar ook vanwege het feit dat wij hier reeds in 1982 een begin hebben gemaakt met het wekelijks organiseren van uren van aanbidding.

En men moge het mij geloven of ook niet, maar sinds dat tijdstip heeft daardoor wereldwijd de Eucharistische Aanbidding een niet meer te onderschatten plaats in de harten van de gelovigen veroverd. Ja zozeer zelfs dat er inmiddels van honderden parochies sprake is waar Jezus dag en nacht wordt aanbeden.

En in de zin van het laatste zijn Gods wegen dan toch ondoorgrondelijk want nochtans de zogenaamde modernisten waarvan ook vandaag nog veelvuldig sprake is slag op slag terrein voor zich in wisten te nemen … in Nederland en België door bijvoorbeeld de ooit zeer populaire “Acht Mei Beweging” en door het ’s zondags via de TV uitzenden van de Eucharistieviering die met de ware EUCHARISTIEVIERING / HEILIGE MIS niets meer had uit te staan, koos de HEER zelf voor de beleving van het geloof zoals ZIJN KERK die vanaf den beginne voorstond, en met als uiteindelijk gevolg dat op zeker ogenblik … zowat aan het begin van de 21ste eeuw al de boven omschreven initiatieven als een kaartenhuis in elkaar storten.

En verder… door middel van de Apostolische Brief MARIALIS CULTUS van de zalige Paus Paulus VI en de na de in 1975 gehouden bisschoppensynode gepubliceerde brief Evangelii Nuntiandi over de verkondiging van de Blijde Boodschap in de wereld van vandaag, heeft de toenmalige paus op bijzondere wijze duidelijk willen maken hoe waardevol het is om Maria als moeder van de Heer en medeverlosseres en voorspreekster bij uitstek een bijzondere plaats in het leven te geven en geïnspireerd daardoor mee te werken aan het bij alle mensen ingang doen vinden van Gods Woord.

Ook de heilige paus Johannes Paulus II heeft door middels van zijn Encycliek Catachesi Tradendae op bijzondere wijze aandacht daaraan besteed, derhalve wij daardoor tot op vandaag over onovertroffen bronnen beschikken over hoe wij actueel aan de herevangelisatie van de wereld mee kunnen werken. Een ieder voor zich en naar de mogelijkheden die hij/zij daarvoor ter beschikking kan stellen.

Ten opzichte van uw beginvraag zei ik al dat het als antwoord daarop mogelijk is daarover een meerdere honderd pagina’s tellende studie te schrijven. En inderdaad daarop lijkt het door het zo even allemaal berichte al bijna op … het lijkt me in plaats daarvan voor het moment echter zinvoller verder over mijn 50 jaar priesterschap te berichten.

En dat doe ik graag met te zeggen dat van al hetgeen waarover ik zo even berichte tijdens de jaren van mijn studie voor het priesterschap en daarna tijdens mijn tijd als kapelaan en opvoeder in Humac sprake was. Ook was er in die tijd sprake van verdere persoonlijke studie en het zoeken naar wegen om te kunnen promoveren en wat gepaard ging met het mij veelvuldig bezig houden met de geschriften van opnieuw Romano Guardini als ook Ratzinger, Balthazar en Kasper.

En omdat ik als student de Duitse taal redelijk goed beheerste – overigens was ik in die tijd een nagenoeg ononderbroken Godzoeker – verliep de weg naar een mogelijke promotie nagenoeg probleemloos. En zo had ik op zeker ogenblik tevens het geluk met de toen al bekende priester-psycholoog Dr. Ivan Ivancic de latere ontwikkelaar van de beroemde Hagiotherapie in contact te treden; dat was in de tijd dat ik in Graz (Oostenrijk) verbleef om mij op mijn promotie voor te bereiden en waarvoor ik van de geschriften van hem en de zo even genoemde theologen gebruik maakte.

En voor wat Ivancic betreft buitengewoon dankbaar gebruik maakte, ook omdat de ontmoetingen met hem mijn spiritueel denken op bijzondere wijze hebben beïnvloed.

Echter hetgeen wat mij om eerlijk te zijn toch het sterkst beïnvloed heeft was het tegen het eind van het jaar 1981 in mijn hart aannemen van de een half jaar eerder begonnen verschijningen hier en die in de loop van de erop volgende jaren het aanzien van de wereld echt veranderd hebben.

En dat ook in de zin van dat er duidelijkheid door ontstaan is wat er precies met onze planeet aan de hand is. Ja, waarom er toch wereldwijd overal sprake is van zo ontzagwekkend grote problemen, ziekten, crisissen, oppervlakkigheid enz. enz.. De redenen zijn de VOORTGESCHREDEN DEMENTIE TEN AANZIEN VAN GOD. Of ook … wanneer mensen aan dementie lijden dan vergeten ze vaak wie ze zijn alsook wie de mensen zijn waarmee ze leven en/of altijd samen hebben geleefd. En in die zin is er actueel sprake van een nagenoeg compleet aftakelen van het geloof in God … een God vergeten zijn, nochtans datzelfde geloof vele honderden jaren de mens in goede en kwade dagen heeft begeleid waardoor hun leven een echte zin had. Zo zijn wij dus eigenlijk met z’n allen dement voor God, maar niettemin heeft God ons niet vergeten … Medjugorje en de vele andere verschijningsplaatsen bewijzen dat ten volle.

Welke boodschap wil God via de boodschappen van Medjugorje aan de wereld geven?

De boodschappen die Onze Lieve Vrouw in Medjugorje via de zieners aan ons / de wereld geeft; het zijn ook steeds boodschappen die door God zelf ontstaan, zijn een bewijs voor wat ik eerder allemaal heb gezegd. Ook bewijzen de boodschappen – dat geldt ook voor de boodschappen die via andere verschijningsplaatsen worden gegeven – dat nochtans de wereld God vergeten heeft; Hij geen of nauwelijks nog in het leven van heel veel mensen voorkomt, HIJ ONS NIET VERGETEN is. En in het verlengde daarvan heeft ook Maria ons niet vergeten … dat werd al duidelijk door een van de allereerste boodschappen die op de verschijningsberg werden gegeven en die luidt … “IK BEN GEKOMEN OM JULLIE TE ZEGGEN DAT GOD BESTAAT … DAT GOD WERKELIJK EXISTEERT.

Men zou dat nog aan kunnen vullen met dat de Moeder van de Heer zich toen op deze wijze tevens tot een volk wendde, dat al jaren lang – enkele generaties – van basisschool tot welke hoge school ook … ja ten opzichte van alle levensvormen door een allesomvattend dogmatisch atheïsme werd geknecht. En zij deed dat toen en nog steeds in Medjugorje en overal elders ter wereld, omdat het eeuwig leven de zin en het doel van ieder menselijk leven is.

Maar opdat ons dat doel gegarandeerd wordt is het van het grootst mogelijk denkbare belang Jezus Christus na te volgen … in Zijn voetsporen te treden. Ja, datgene in het leven om te zetten wat de Heilige Schrift en de Kerk ons leert, aanbiedt en voorhoudt.

En in de zin van het laatste leveren de bijna veertig jaar verschijningen in Medjugorje het bewijs dat de mens zonder God niet gelukkig kan zijn en ook niet zonder Hem kan leven. Sterker nog dat wanneer God geen plaats in zijn/haar leven vervult, er veel vaker gezondigd wordt en daardoor ongelukkig is.

Op welke wijze interpreteert u de verschijningen van Onze Lieve Vrouw in Guadeloupe, Lourdes en Fatima? En welke zijn volgens u de redenen van deze verschijningen?

Altijd weer opnieuw wanneer mensen met problemen geconfronteerd worden … ze niet meer weten hoe zij deze op kunnen lossen, verschijnt de moeder van de Heer om hen namens Hem te helpen en de weg te wijzen; ook nieuwe wegen voor hen te openen.

In Mexico ging het ten opzichte van het laatste om Herman Cortes, die nadat hij samen met zijn Spaanse veroveraars de volledige aztekische cultuur en religie had vernietigd; daarnaast de bevolking alle pogingen om geëvangeliseerd te worden met een muur van verzet had beslecht, door het in 1531 door de Moeder Gods verschijnen aan de herdersknaap Juan Diego om zo het volk van Gods bestaan te overtuigen.

Te overtuigen vooral met ten aanzien van de verantwoordelijke bisschop de echtheid van haar komst te bevestigen door op een jutten doek haar afbeelding in te prenten. Zij het dat alvorens dat ontzagwekkende mirakel om zich heen greep, de jonge ziener daarin een bos rozen transporteerde om daarmee het Mariabeeld in de bisschopskerk te vereren.

En het gevolg van dit uitsluitend door God georganiseerde, onverklaarbare wonder was, dat tien jaar na de verschijningen zich circa 10 miljoen oorspronkelijk aztekische Mexicanen lieten dopen en Jezus Christus als hun Heer en Heiland aannamen. Zo kan nagenoeg niets anders daarover gezegd worden dan dat Maria bij uitstek de ongenaakbare met niemand anders te vergelijken EVANGELISATOR binnen de algehele geschiedenis van de Kerk is.

Daarnaast is zij wat Mexico en ook heel Zuid-Amerika betreft de beschermpatrone met als gevolg dat zich jaarlijks … ja ieder jaar weer opnieuw rond 20 miljoen mensen naar Guadeloupe begeven om de Moeder van de Heer te eren en haar te verzoeken voor een ieder een voorspreekster te willen zijn.

U vroeg mij zo even om naast Guadeloupe ook iets over Lourdes en Fatima te willen zeggen. Welnu … wat Lourdes betreft waren de verschijningen daar van nagenoeg even groot belang als die in Mexico.

In Lourdes namelijk verscheen Maria in 1858 onder andere als een reactie op het tien jaar daarvoor verschenen Communistisch Manifest van Karl Marx en het bevestigen van het eerder door Paus Pius IX afgekondigde dogma “Maria Onbevlekte Ontvangenis.” Ik noemde overigens zo even het getal “10 JAAR” en dat zou ik nog graag willen aanvullen met dat het ook terloops de 20ste eeuw vaker is voorgekomen dat Onze Lieve Vrouw ergens 10 jaar voor het intreden van een grote gebeurtenis verscheen.

Dat was in Kibeho (Ruanda) in 1984 het geval…. in 1994 vond er de grote ongekende volksslachting plaats. Dat was in 1981 in Medjugorje het geval… in 1991 brak in het voormalig Joegoslavië de verschrikkelijke Burgeroorlog uit. En dat was min of meer ook in Saro (eiland Ischia bij Napels) het geval … daar namelijk zagen de drie zieners ruim van tevoren de torens in New York in elkaar storten … gingen er de plaatselijke bisschop over berichten — ook dat daarmee meer dan 3000 mensenlevens gemoeid zouden zijn, maar werd met een lachen weggestuurd en ervan beschuldigd bewust paniek te willen zaaien.

En wat Fatima betreft … de verschijningen in 1917 aldaar … persoonlijk beschouw ik deze niet alleen als “groots” en ook voor deze tijd als een enorm teken van hoop … ze waren ook als een waarschuwing te midden van het grootste slachthuis waarmee de mensheid ooit geconfronteerd werd.

Maar niettemin kondigde zij ook het einde ervan aan … dat de soldaten spoedig naar huis terug konden keren … tegelijkertijd echter waarschuwde zij ook voor het gevaar dat van Rusland uit zal gaan wanneer de wereld niet omkeert.

De wereld keerde zoals wij weten niet om en zo werd zij 70 jaar tang door het verschrikkelijke communisme in de tang genomen en met als gevolg tientallen miljoenen slachtoffers, overweldigende armoede en vervolging van eenieder die niet in wilde stemmen met wat Lenin had uitgevonden en eenieder op wilde dringen. Maar God is toch te allen tijde sterker en met als gevolg dat wederom ongeveer 10 jaar voor het intreden ervan in Medjugorje de val van dat communisme werd aangekondigd. Niet echt letterlijk maar symbolisch en zo is Medjugorje als het Jericho — trompettenkorps. Ja het trompettenkorps van de vrijheid, al zouden er ook bij ons hier nog veel mensen hun leven voor moeten geven.

Dat neemt niet weg dat wij tot op heden de enorme reikwijdte aangaande Medjugorje nog niet werkelijk hebben begrepen. En daarbij gaat het vooral om de reikwijdte voor wat betreft het genezen van deze doodzieke wereld met weliswaar heel veel goede en oprechte mensen, maar die genezing niet mogelijk is zolang zij niet naar God terugkeert.

En Maria is de arts ten bate van dit terugkeren. En het doktersrecept luidt “BEKERING”. (Wordt vervolgd)