Broeders en zusters, allemaal van harte welkom, ook de mensen thuis, die via livestream met ons meevieren, fijn, dat jullie met ons verbonden zijn.

Vandaag horen wij in de eerste lezing over Israël ten tijde van de profeet Jeremia. Het land was in de loop van vele jaren niet één keer, maar verschillende malen van de Heer afgedwaald. De mensen aanbaden afgoden, overtraden de geboden en zochten contact met de omliggende volken, die niet in God geloofden.

Het was in deze chaotische tijd, dat God Jeremia op de mensen afstuurde met een profetische boodschap. Vaak kondigden de woorden van Jeremia lijden en rampspoed aan, maar in de eerste lezing van vandaag mag hij een woord van hoop geven. God heeft Israël niet opgegeven en dat zal Hij ook nooit doen. Zijn liefde voor de Joden zal nooit stoppen. Zoals een pottenbakker aan klei een nieuwe vorm kan geven, zo zal God blijven werken aan de mensen totdat ze zijn zoals Hij ze aanvankelijk had bedoeld.

Klinken de zorgen, die God over Israël heeft, ons bekend in de oren? Een ieder van ons heeft waarschijnlijk ooit iets dergelijks gevoeld. Wij willen graag, dat een dierbare verandert. Wij zien alles wat hij zou kunnen worden als hij zich maar tot God zou wenden. Maar zelfs nu, terwijl hij misschien nog erg chaotisch leeft, zien wij de mooie mens, die hij is en hoeveel God van hem houdt.

Als wij ons weleens zo voelen, dan weten wij wat God in zijn Hart voelt voor zijn kinderen. En het goede nieuws is dat God nog steeds de goddelijke pottenbakker is. Wat Hij voelde tegenover de kinderen van Israël, zo voelt Hij zich ook tegenover elk van zijn kinderen in deze tijd. Niemand zal ooit van zijn radar verdwijnen.

Dat is een grote troost! Al zijn wij al langere tijd voor iemand aan het bidden, wij mogen erop vertrouwen, dat de goddelijke pottenbakker voor hem aan het werk is. Zoals God het nooit zal opgeven, zo moeten ook wij dat niet doen. Als wij het bidden moe worden, de verleiding voelen om toe te geven aan ontmoediging, wenden wij ons dan met hernieuwde kracht tot de Heer.

Proberen wij een eenvoudig, maar eerlijk gebed uit te spreken: Heer Jezus Christus, U weet wat voor hem het beste is, open zijn hart. En blijven wij ook voor onszelf om kracht vragen, geestelijk en lichamelijk. God wil ons helpen om vol te houden, om te volharden. Vergeten wij niet, dat God zelf ook lange tijd op Israël moest wachten. Hij weet dus wat wij doormaken.