Preek op 26-12-2020, feest van de H. Stephanus, martelaar, diaken Eelke Ligthart
Openingswoord
Dierbare mede gelovigen, spraken de lezingen gisteren nog over vrede en lieflijkheid, vandaag is alles wreedheid en losgeslagen barbaarsheid. Er wordt ons blijkbaar geen gelegenheid gegeven om even in de wereld van vrede op aarde te blijven. De werkelijkheid van het leven eist ons al weer op. We worden opgeroepen onze verantwoordelijkheid niet uit de weg te gaan.
Ja Kerstmis is geen sprookje, maar de harde werkelijkheid. God is naar ons gekomen om ons , de mensheid, te redden. Dat is niet zo eenvoudig zoals ons dit feest van van de eerste martelaar Stefanus laat zien.
Hij volgde Jezus en leefde van het evangelie. Het betekende voor hem het dragen van het kruis, je zo binden aan Jezus dat je a.h.w. los komt van al die vastigheden die we in ons leven verzamelen.
We hoeven geen martelaar te worden, maar laten we Stefanus volgen en proberen onze muren af te breken in het belang van vrede op aarde.
Preek
Dierbare medegelovigen, In de tijd van Stefanus, maar ook in onze tijd verdedigen mensen met hand en tand de eigen geschapen wereld. Corona tijd of niet, mensen willen hun verworvenheden blijkbaar koste wat kost vasthouden.
De joden maakten de bezetter uit Rome terecht verwijten. Pilatus vroeg zich af over Jezus: “Wat is waarheid” en daarna zijn bevel tot kruisiging van Jezus.
Tegen de wijsheid van Stefanus konden ze niet op en veroordeelden hem tot de dood door steniging.
Hoe zouden zij voor de boodschap van Stefanus open kunnen staan, als zij zichzelf opsloten in hun tempel, bij hun wetten en voorschriften?
Hoe zouden zij oog kunnen hebben voor de ware vrijheid, waarvoor Jezus werd geboren in een stal?
Stefanus is een van de zeven diakens. Diakens die het woord van God verkondigen, en dat roept bij de overheid weerstand op. Stefanus is van huis uit, bereid om te helpen het woord van God onder de mensen te brengen en bovendien is hij diepgelovig, hij is vervuld van de H. Geest, een betrokken Christen, niet halfbakken, nee hij staat voor de dingen die hij zegt.
Het feest van Stefanus is nog steeds actueel. Pilatussen en totalitaire regimes blijven het recht opeisen mensen te veroordelen omwille van hun vrijheidsstreven. We hebben het paus Franciscus 1e Kerstdag horen zeggen, waar het in de wereld allemaal fout gaat, in landen en volken. Zou het ooit nog beter worden?
De vrijheid die Jezus bracht vinden ze te gevaarlijk. Ze gaat voorbij aan wetten en instellingen. Maar wetten en instellingen zijn er toch als hulpmiddel voor de mensen. Zodra de rollen omgekeerd worden dan loopt het mis. Dan komt er strijd totdat er zelfs bloed vloeit.
Jezus moest er aan geloven. Hij had het gewaagd te verkondigen dat God meer is dan wet en godsdienst.
God kan niet aan banden worden gelegd, niet door een wet, hoe religieus die ook mag zijn, niet door een gezag, hoe wettig dat ook is, ook niet door mensen die tot een bepaalde opvatting zijn gekomen.
God overstijgt alles, Hij is niet te omvatten, Hij is oneindig in goedheid, liefde en barmhartigheid, zelfs in ontferming en vergeving. Het is een omschrijving van een prachtig leven dat we samen kunnen hebben. Als we dat durven en kunnen zien, leven we in ware vrijheid.
Dat moeten we verkondigen. Zo moeten we treden in de voetstappen van Jezus.
Voor vele mensen zal dat een ommekeer, een bekering zijn, maar ten voordele van van de ware vrijheid.
Jezus zet daarvoor alles op het spel. Stefanus is de eerste om Hem op die weg te volgen. Paulus staat erop om te kijken als ze hem stenigen, tot hij op een dag inziet dat hij, Paulus, helemaal verkeerd bezig is.
Van aanbrenger bij de gezagsdragers, wordt hij verdediger van de vervolgden, totdat ook hij er zelf aan moet geloven.
Maar hij begrijpt dan wat Jezus en Stefanus als laatste woord nalaten aan zijn executeurs: “Vader vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen”.
Wij worden uitgenodigd om Jezus te volgen van kribbe via het kruis naar God.
We weten dat we daarbij weerstand ondervinden. Door Stefanus mogen we ons gesterkt weten in ons geloven. Het lijkt me verstandig als we met wijsheid proberen te leven als Christenen in deze roerige onzekere tijden.
Voorzichtig als duiven, maar nooit bang. Laten zien van waaruit we leven. Trots op ons geloof omdat we vertrouwen dat liefde sterker is dan alle geweld.
Laat het ook voor ons een les zijn om ook na de kersttijd elkaar te vergeven en op het juiste pad verder te gaan. Amen.