Openingswoord

Beste medegelovigen, welkom in deze heilige Mis op Sacramentsdag – een feest, dat misschien niet zo bekend klinkt als Kerstmis of Pasen en Pinksteren, maar dat wél een van de mooiste geheimen van ons geloof viert: de werkelijke tegenwoordigheid van Jezus in de Eucharistie.

Vandaag staan we stil bij het grote geschenk dat Jezus ons heeft nagelaten. Tijdens het Laatste Avondmaal nam Hij brood en wijn, sprak er een zegen over uit en zei: “Dit is mijn Lichaam, dit is mijn Bloed.” Sindsdien wordt dit offer in elke Mis opnieuw tegenwoordig gesteld. Jezus komt zélf naar ons toe, onder de gedaanten van brood en wijn. Hij wil in ons wonen, ons sterken, ons vervullen met zijn liefde.

In het openingsgebed van deze Mis vragen we God iets bijzonders: dat wij zo eerbiedig dit geheim mogen vieren, dat we de vrucht ervan ten volle mogen ontvangen. Want het is niet zomaar symboliek of een ritueel – het is een ontmoeting met de levende Heer.

Jezus zegt: “Ik ben het brood dat leven geeft.” Als we Hem ontvangen in de Communie, zegt Hij eigenlijk: “Ik ben bij je, ik wil jouw kracht zijn, jouw richting, jouw vreugde.” Laten we ons hart openstellen voor die ontmoeting.

Laten we met een dankbaar en aandachtig hart deze heilige Mis beginnen, met zang, met gebed, met open oren en open handen. En laten we de Heer vragen om ons geloof te versterken, zodat we echt durven leven van wat we vandaag vieren.

Openingsgebed

Laat ons bidden. God, voor hen, die Gij bemint, is niets zo dierbaar als uw blijvende aanwezigheid. Uw Zoon heeft ons zijn Lichaam en zijn Bloed gegeven, het grote teken van het nieuw verbond. Laat de gedachtenis aan zijn lijden, dood en opstanding ons steeds voor ogen staan, als wij rondom uw heilige tafel eten van dit brood en drinken uit deze beker. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon …

Peuter-, Kinder- en TienerWoordDienst

Preek

1. Jezus’ werkelijke tegenwoordigheid in het heilig Sacrament

Lieve medeparochianen, vandaag vieren wij dus Sacramentsdag – een van de mooiste feesten in onze katholieke Kerk. Want vandaag vieren wij, dat Jezus écht bij ons is, lichamelijk, in de Eucharistie. Niet als een herinnering, niet als een symbool, maar echt, met zijn Lichaam en Bloed, zijn Ziel en Godheid, verborgen onder de gedaanten van brood en wijn. Zoals wij hier zijn, zo is Hij daar.

Jezus heeft dit zelf gezegd. Tijdens het Laatste Avondmaal nam Hij het brood, dankte de Vader, brak het en zei: “Dit is mijn Lichaam.” En over de beker: “Dit is mijn Bloed.” En dan voegt Hij eraan toe: “Doet dit tot mijn gedachtenis.” Hij bedoelt: Blijf dit doen. Blijf Mij op deze manier ontvangen. Blijf geloven, dat Ik in de Eucharistie werkelijk aanwezig ben.

Sommige mensen vragen: “Hoe kan dat? Het blijft toch brood?” Dat lijkt zo. Maar geloof is soms precies dat: durven zien met het hart, waar onze ogen het niet kunnen. Zoals liefde onzichtbaar is, maar écht. Zoals wind onzichtbaar is, maar wij voelen het waaien.

In elke geconsacreerde Hostie is Jezus bij ons. Hij is niet ver weg, maar midden onder ons. Wij kunnen Hem ontmoeten in de kerk of in het aanbiddingskapelletje in de pastorie, bij het tabernakel, en natuurlijk vooral: in de heilige Communie. Dat is een onvoorstelbaar geschenk. De Koning van het Heelal wil bij ons wonen. In onze harten.

2. Hoe het kruisoffer in de heilige Mis wordt gevierd

Sacramentsdag herinnert ons ook aan iets anders groots: in elke heilige Mis vieren wij niet zomaar een samenkomst met Jezus en elkaar of een herdenking. Wij vieren het Kruisoffer van Jezus zelf. Geen nieuw offer, maar hetzelfde offer van Golgota, hier, op ons altaar tegenwoordig gesteld op een – wat wij noemen – onbloedige, sacramentele manier.

Jezus gaf zijn leven aan het Kruis uit liefde voor ons. Daar heeft Hij onze zonden gedragen, onze pijn gedeeld, en de weg naar God weer geopend. En Hij wilde, dat dat offer nooit vergeten zou worden, dat het ons zou blijven raken en veranderen. Daarom gaf Hij ons de Eucharistie.

In elke Mis is dat ene Kruisoffer opnieuw actief aanwezig. Als de priester het brood breekt en de kelk heft, doet hij dat in de Naam van Jezus Christus zelf. Niet de priester staat centraal, maar Jezus, die zich opnieuw geeft. De woorden van de consecratie – “Dit is mijn Lichaam … dit is mijn Bloed …” – maken dat mysterie werkelijk.

Daarom is de Mis zoveel méér dan alleen een mooie viering of een heilig gebed. Het is het heiligste moment op aarde. De hemel raakt de aarde. En wij mogen daarbij zijn.

Laten wij daaraan denken iedere keer, dat wij naar de kerk komen. Wij staan als het ware aan de voet van het Kruis, samen met Maria, Johannes en een paar anderen. Wij mogen erbij zijn – als vrienden van Jezus, als leerlingen, als getuigen van Gods liefde.

3. De rol van de Communie in ons dagelijkse leven

Wat de heilige Communie in ons bewerkt, is dat het ons van binnen verandert. Niet zichtbaar, maar wel echt. Jezus komt ín ons wonen. En wie Jezus ontvangt, wordt meer als Hij.

De heilige Communie is als voedsel voor onze ziel. Zoals ons lichaam kracht krijgt van een goede maaltijd, zo krijgt onze ziel kracht van de Eucharistie. En dat merken wij niet alleen hier in de kerk, maar vooral buiten de kerk: thuis, op school, op straat. Jezus wil door ons heen leven, spreken, handelen, vergeven, liefhebben.

De Eucharistie maakt ons één met Jezus, maar ook met elkaar. Daarom heet het ook ‘communie’ – wat betekent ‘gemeenschap’. Wij zijn geen losse gelovigen, die toevallig naast elkaar in de bank zitten. Met elkaar zijn wij Lichaam van Christus – verbonden, geroepen tot liefde, tot eenheid en vrede.

En dat vraagt iets van ons. Als wij Jezus in de Communie ontvangen, zeggen wij: “Heer, wij willen U volgen.” Dan kunnen wij niet tegelijk onze harten gesloten houden voor anderen, die ook door God worden bemind. De Eucharistie nodigt ons uit om Jezus zichtbaar te maken in de wereld: met daden van liefde, eerlijkheid, vriendelijkheid en vergeving.

Dat is niet altijd makkelijk. Maar wij hoeven het niet alleen te doen. Jezus is ín ons. Laten wij Hem laten werken. Geven wij Hem de ruimte in ons leven. En wij zullen merken: de Eucharistie is niet alleen het hoogtepunt van de zondag, maar de bron van liefde en kracht voor elke dag.

4. Het belang van bidden na het ontvangen van de Communie

Na het ontvangen van de heilige Communie begint misschien wel het meest intieme moment van de Mis. Jezus is in ons hart. Niet symbolisch of figuurlijk, maar écht. Wat doen wij dan? Gaan wij dan om ons heen zitten kijken? Denken aan wat wij straks gaan eten? Of onze mobiel checken zodra wij buiten zijn?

Nee … dit is hét moment om te bidden. Om te spreken met Jezus, die nu in ons woont. Hij is dichterbij dan ooit. Als wij ooit hebben gedacht: “Wij zouden willen, dat wij Jezus net als de apostelen echt konden ontmoeten …”, dan is dit het moment. Wij zijn één met Hem. Dit is het uur van liefde, van stilte, van dankbaarheid.

Wij hoeven geen lange, moeilijke gebeden te zeggen. Een simpel gebed vanuit ons hart is genoeg. “Dank U, Jezus, dat U in ons bent.” Of: “Help ons U en elkaar meer lief te hebben.” Of: “Blijf bij ons, Heer.” Wat wij ook zeggen: laten wij echt zijn, eerlijk, aandachtig.

In die paar minuten na de heilige Communie wil Jezus ons hart aanraken, genezen, troosten, sterken. Geven wij Hem de kans om dat voor ons te doen. Ons persoonlijke gebed na de Communie is geen pauze in de Mis, het is één van de hoogtepunten. Laten wij – teruggekomen op onze plaats – onze ogen sluiten, ons hart openen.

Bidden na de Communie maakt het verschil. Het verdiept onze relatie met Jezus. Het verandert ons van binnen. En het helpt ons om de rest van de dag, van de week, meer met Hem te leven. Dus: laten wij dit allerbelangrijkste moment niet verloren laten gaan. Jezus is bij ons. Laten wij met Hem spreken. Bij Hem blijven. In stilte of in woorden – maar met heel ons hart. Want dit is heilige grond.

Slot

Lieve medegelovigen, Sacramentsdag is geen oud feest uit een ver verleden. Het is springlevend. Want Jezus leeft. Hij is bij ons. In de Hostie. In de Mis. In ons. Laten wij durven geloven in zijn werkelijke tegenwoordigheid. Laten wij ons raken door zijn offer van liefde. En laten wij Hem ontvangen met een open hart, zodat wij Hem kunnen uitstralen in de wereld van vandaag. Amen.