Openingswoord

Dierbare medegelovigen, van harte welkom hier in de kerk, maar ook al degenen, die via livestream met ons zijn verbonden. We vieren de 5e zondag door het jaar.

Vandaag dat prachtige Evangelie over de wonderbare visvangst. De hele nacht hebben ze gevist en niets gevangen. Jezus echter overtuigt hen toch hun netten uit te werpen. De hoeveelheid vis laat de netten bijna scheuren. Daarna, zo staat er, lieten ze alles in de steek en volgden Hem. Ze zullen mensenvissers worden.

Je zou denken, dat je voor het vissen van mensen welsprekende mensen moet uitkiezen, die in woord en geschrift mensen kunnen overtuigen, mensen met capaciteiten om een leidende functie te aanvaarden in die eerste christengemeenschap. E.e.a. organisatorisch op poten te kunnen zetten.

Nee, het waren vissers, mensen van de natuur, een met het water. Misschien wel ongeletterd. Ze worden door Jezus geroepen om Hem te volgen alles achter te laten om mensenvissers te worden. Het vertrouwen in Jezus was blijkbaar zo groot, na de wonderbare visvangst, dat ze het aandurfden.

Jezus heeft hen beloofd: als je met Mij meekomt, zal Ik van jullie vissers van mensen maken.

Wat zou Hij daarmee hebben bedoeld? En wat zou het kunnen betekenen als we zeggen: echte christenen hebben iets weg van mensenvissers?

Kinder-en TienerWoordDienst

Preek

Jezus is zijn medewerkers niet gaan zoeken bij mensen met een degelijke opleiding of de juiste diploma’s. Hij deed zijn aanbod aan gewone mensen, die een eerlijk beroep hadden. Maar Jezus wilde hen een ander beroep leren; het vangen van mensen. Was het niet het resultaat van eerst niets vangen en daarna volle netten?

Jezus bracht ze niet de techniek bij van de overredingskunst, zoals ze, dankzij Jezus, vissen uit diep water naar boven haalden, nee, ze zullen voortaan mensen uit diep water moeten halen. Mensen, die dreigen te verdrinken in de zorgen van elke dag. Mensen vissen betekent hen redden uit de verzwolgenheid in het kwaad. Dat heeft Jezus gedaan, en zijn volgelingen samen met Hem, toen Hij, zoals het evangelie van Matteüs resumeert, in heel Galilea rondtrok en iedere ziekte en iedere kwaal onder het volk genas.

De boot staat in het verhaal van Lucas symbool voor de christelijke gemeenschap. Jezus stapt in de boot van Petrus om de verzamelde menigte op de oever toe te spreken. Vanuit de kerk klinkt via Jezus het woord van God. Daardoor worden mensen bevrijd tot leven, als ze het woord van God aanvaarden. Of anders gezegd: als ze zich laten strikken in de netten van de verkondigers. Mensen vangen is mensen binnen de kerkgemeenschap brengen waar de boodschap van Jezus wordt beleefd en waar we een menselijk gezicht willen geven aan Gods Rijk. Het woord van God moet tot leven komen. Pas dan is er redding, bevrijding uit de zonde, verlossing van lijden en dood.

Toen Jezus gestorven was en enkele vrouwen naar zijn graf kwamen, dat leeg bleek te zijn, kregen ze in een verschijning de opdracht aan zijn broeders te melden, dat ze naar Galilea moesten gaan en dat ze Hem daar zouden vinden. Naar het Galilea van de heidenen.

Je zou dit, even kort door de bocht, maar niet geheel onterecht, naar vandaag kunnen vertalen. Immers gemeenschappen van gelovigen worden niet opgebouwd geen vitaliteit vanuit het centrum, of op de hoogte waar de tempel staat, maar aan de basis, aan de buitenkanten. Vanuit jonge gezinnen.

Het reusachtige passagiersschip, dat de kerk ooit was, lijkt nu vaak niet meer dan een klein scheepje, dat stuurloos ronddobbert ergens op een van de wereldzeeën. Overal leven kerkelijke christenen bij ons vandaag, in een Galilea van de heidenen. Christelijke waarden en normen worden steeds vaker naar de achtergrond verdrongen door o.a. politieke partijen. Tegenwoordig moeten we in erg diep water vissen om nog wat te vangen.

Gods woord tot leven brengen tussen ongelovigen en andersdenkenden, met wie we in goede verstandhouding en broederlijk moeten samenleven.

Samenleven vanuit de kracht van ons geloof en daarmee mensen tegemoet treden als kinderen van een Vader.

Overtuigde christengelovigen, wie of wat ze verder ook zijn, moeten iets hebben van mensenvissers. Niet door hun netten van publiciteit of propaganda uit te gooien en daarmee mensen te vangen, maar door de wervingskracht, die van een authentiek beleefd geloof uitgaat. Uitkomen voor je geloof, noemen we dat. En dat is veel meer en ook anders dan opkomen voor een aantal waarheden waaraan je door dik en dun blijft vasthouden. Discussies over sluiten van kerken om economische redenen, uit oogpunt van kosten is verschrikkelijk, beter is het te discussiëren waar de mensen zijn gebleven en hoe het met hun geloof in God is. Geldt voor iedereen de geloofsbelijdenis nog?

Het gaat erom, dat mensen ons, christenen, bezig zien en geraakt worden door wat wij zeggen en doen in naam van het geloof. Dat ze geraakt worden op zo’n manier, dat ook voor hen het licht van Christus zichtbaar mag worden. Dat ze in een vol net terecht mogen komen en zich door ons opgevangen weten in Gods naam. Amen.