Op de zondagmorgen vroeg, de dag na de sabbat, zijn het vrouwen die het eerst naar het graf gaan. Maria Magdalena, die eerder zo gekweld werd door duivels, maar door Jezus bevrijd is en een andere Maria. Wat een verdriet hebben ze van alles wat er in de afgelopen dagen gebeurd is. Jezus, hun Meester en dierbare Vriend, is door de Joden en de overheid aan het Kruis geslagen, gedood. En wat had Hij gedaan, niets! Niets dan goeds!

Op vrijdagavond, de dag voor de sabbat van de Joden, moesten ze Hem haastig in het graf leggen, gelukkig was er iemand, Jozef van Arimatéa, die zijn graf beschikbaar had gesteld. Zo kon de overleden Jezus hier neergelegd worden. Uit waardigheid wikkelden ze Hem nog in een doek, een lijkwade. Maar meer dan dat konden ze niet doen. Nu, op deze vroege morgen na de sabbat, wilde ze Jezus nog zalven, zoals gebruikelijk is bij een Joodse begrafenis.

Je vraagt je af hoe de vrouwen dachten het graf in te komen, want er was een zware steen voor gelegd en er was door de overheid een wacht bij gezet, maar dat wisten ze misschien niet. Maar hun liefde voor Jezus gaf hen een drang in het hart om er heen te gaan, een soort actie tegen beter weten in, maar wel luisterend naar het hart.

En toen gebeurde het: er was een hevige aardbeving, en er kwam een Engel die de grote steen wegrolde en erop ging zitten! De bewakers schrokken zich dood. Maar de Engel zei tegen de vrouwen: “Je hoeft niet bevreesd te zijn, ik weet dat je Jezus zoekt, de gekruisigde. Hij is niet hier. Hij is verrezen zoals Hij gezegd heeft.”

Wat een boodschap voor deze vrouwen! Jezus, hun grote Meester, is niet dood! Hij is dus werkelijk verrezen, opgestaan uit de doden, zoals hij eerder al mysterieus voorspeld had. Wat een vreugde! Dit maakt alles anders, dit zet alles wat er de afgelopen dagen gebeurd is in een ander perspectief. En op het moment dat ze op pad gaan om dit aan de leerlingen te vertellen verschijnt Jezus aan hen. Nu is het helemaal zeker: Hij is niet dood, Hij is verrezen!

Op het heiligdom hebben wij, net als met Kerstmis kaartjes laten drukken. En hierop deze tekst opgenomen: “Je hoeft niet bang te zijn, ik weet dat je Jezus zoekt, de gekruisigde.”

Ik denk dat wij mensen in ons hart allemaal wel wat op zoek zijn. En wij maken soms ook moeilijke dingen in ons leven mee. Waar zoeken we dan troost, waar zoeken we dan kracht? Bij Jezus, de gekruisigde? Die niet dood is maar levend? Vaak misschien niet. Vaak zoeken we het misschien op andere plekken, in dingen die ons eigenlijk niet echt verder helpen.

Maar Jezus is juist hiervoor gestorven: om ons uit deze moeilijkheden, uit momenten van duisternis, te bevrijden en te leiden naar het licht. Hij is het Licht zelf. Vinden wij nu na Pasen méér de kracht, meer de moed om naar Hem te gaan? Hij zal ons zelf tegemoet komen en ons oprichten. We hoeven nooit meer bang te zijn of moedeloos: Hij is niet dood, Hij is verrezen! En Hij is met ons, elke dag van ons leven.

Zalig Pasen!

Rector Jeroen de Wit

PS
De kaartjes liggen in de kapellen, neemt u ze gerust mee naar huis. Misschien zijn er ook nog buren of bekenden waar u zo’n kaartje aan wilt geven, doet u dit gerust! De blijde Boodschap van Pasen is voor iedereen!