Op het Hoogfeest van de Hemelvaart des Heren viert de Kerk dat Christus is opgenomen in de goddelijke werkelijkheid, die Hemel wordt genoemd. Doordat Christus, het hoofd van de Kerk, is verheven, zijn alle leden van zijn Kerk met de Hemel verbonden.

Veertigste dag in de paastijd

Met Pasen viert de Kerk dat Jezus Christus de dood heeft overwonnen. Op Paaszondag begint de vijftigdaagse Paastijd. Het is een blijde tijd, waarin de vreugde om de overwinning op de dood door blijft klinken. De Paastijd mondt na zeven weken uit in Pinksteren, het feest van de Heilige Geest. Op de veertigste dag in de Paastijd viert de Kerk het feest van Hemelvaart. Hemelvaart valt altijd op een donderdag.

Goddelijke werkelijkheid

‘Hemelvaart’ betekent letterlijk ‘opgang (‘vaart’) naar de hemel’. De Hemel is in de Bijbel een beeld voor de ‘goddelijke werkelijkheid’. Met Hemelvaart, zo leert de Kerk, wordt Christus opgenomen in die goddelijke, niet-aardse werkelijkheid, waar de wetten van tijd en ruimte niet gelden.

Nieuwe Testament

Vier boeken van het Nieuwe Testament maken melding van Christus’ Hemelvaart: het Evangelie volgens Marcus, het Evangelie volgens Lucas, de eveneens aan Sint Lucas toegeschreven Handelingen der Apostelen en de Efeziërsbrief van de apostel Paulus.

Ten hemel opgenomen

In het Evangelie van Marcus staat dat Jezus in de hemel ‘werd opgenomen’ (Marcus 16, 19). Opvallend is dat hier de passieve vorm wordt gebruikt: Jezus wérd opgenomen. Lucas gebruikt in de Handelingen eveneens een passieve vorm. Hij zegt dat Jezus ten overstaan van de apostelen ‘werd omhoog geheven’ (Handelingen 1, 9). Het is God, die Jezus omhoog haalt. Dat wordt duidelijk uit het beeld van de wolk, dat Lucas gebruikt: “en een wolk onttrok Hem aan het gezicht” (Handelingen 1, 10). In de Bijbel is een wolk namelijk een beeld waarmee de aanwezigheid van God, die in wezen onzichtbaar is, aangeduid wordt.

Lees verder op KRO/NCRV