Voor jongeren en ouderen

 

De intredeprocessie – Meer dan een wandeling naar het altaar

Misschien heb je het al zo vaak gezien dat het bijna vanzelfsprekend is: de priester, diaken en misdienaars komen aan het begin van de Mis plechtig de kerk binnen. Ze dragen soms een kruis, kaarsen of wierook. Ze lopen langzaam, in een vaste volgorde, naar het altaar. En dan begint de viering pas echt.

Maar deze intrede is niet zomaar een praktische manier om op je plek te komen. Het is een ritueel vol betekenis. Een geestelijke tocht, waar jij als gelovige eigenlijk óók deel van uitmaakt.

Wat gebeurt er?

De intredeprocessie is het moment waarop de priester, diaken en misdienaars de kerk binnentrekken, meestal terwijl het openingslied gezongen wordt. Voorop loopt vaak een misdienaar met een processiekruis – een zichtbaar teken dat Christus het middelpunt is. Daarna volgen kaarsdragers, eventueel wierook, lezers, de diaken en de priester.

Ze lopen niet zomaar ergens heen – ze trekken richting het altaar. En dat is belangrijk. Het altaar staat symbool voor Christus zelf. Naar het altaar gaan is dus: naar Jezus toegaan.

Waarom is dat belangrijk?

De processie is een beeld van onze eigen tocht als gelovigen. Ook wij zijn op weg – elke dag weer. Op weg naar God, naar groei in geloof, naar liefde en gemeenschap. De intredeprocessie laat dat zien: het christelijk leven is geen stilstand, maar een beweging. En elke Mis begint met die symbolische stap: wij zijn op weg naar iets heiligs.

Daarbij is de volgorde van de processie ook betekenisvol. Het kruis vooraan herinnert ons eraan, dat het Jezus is, die ons voorgaat. De kaarsen symboliseren licht – het licht van Christus dat ons pad verlicht. En de wierook, als die gebruikt wordt, stijgt op als een teken van gebed en eerbied.

Wat betekent dit voor jou?

Misschien ben je geneigd om tijdens de intredeprocessie even afgeleid om je heen te kijken. Maar juist dit moment is een kans om bewust in de viering te stappen. Het is het begin van iets dat je uitnodigt om met hart én ziel aanwezig te zijn.

Stel je voor: jij zit in de kerk, de deuren gaan open, en een groep mensen komt langzaam binnen, gericht op het altaar. In die stoet zie je iets terug van jouw eigen leven. Ook jij bent onderweg – met vragen, met hoop, met verlangen naar God.

Hoe kun je dit moment beleven?

Zing mee met het openingslied. Door te zingen verbind je jezelf met de stoet én met de gemeenschap om je heen.

Kijk bewust naar het kruis. Laat het je herinneren: Christus gaat mij voor.

Bid in stilte als de processie binnenkomt. Bijvoorbeeld: “Heer, help me om U vandaag echt te ontmoeten.”

Wees niet toeschouwer, maar deelnemer. De stoet is ook jouw uitnodiging om innerlijk mee te lopen.

Meer dan een begin

De intredeprocessie markeert de start van de Mis, maar eigenlijk is het al een eerste gebed. Een beweging naar het heilige. En als jij die beweging van binnen meemaakt, dan ben je al onderweg – naar Christus toe.

Dus: de volgende keer dat je de priester ziet binnenkomen, kijk dan niet gewoon. Loop mee. Met je hart.