Als ‘hoogste boom’ in het Münchense misbruikrapport vangt Joseph Ratzinger veel wind. Dat mag begrijpelijk zijn, maar de suggestie dat misbruik de emeritus-paus niets doet en dat hij er nooit tegen optrad, is nauwelijks houdbaar.

Flashback naar 2010. Ook toen waren er in verschillende landen misbruikschandalen – en ook toen was er kritiek op Joseph Ratzinger – destijds paus Benedictus XVI – die er niet goed tegen zou optreden.

Maar klopte dat beeld wel helemaal? De bekende vaticanist John Allen wees er destijds al op dat kardinaal Ratzinger zich als hoofd van de Congregatie voor de Geloofsleer (1982-2005) het misbruik aantrok. Hij was, schreef Allen, begin deze eeuw de man achter verscherpte procedures en maatregelen in de strijd tegen misbruik.

De zaak Groër

De Weense kardinaal Christoph Schönborn wees deze week op het optreden van Ratzinger in een geruchtmakende Oostenrijkse zaak: kardinaal Hans Hermann Groër trad in 1995 terug als aartsbisschop van Wenen na beschuldigingen minderjarigen te hebben misbruikt. Kardinaal Ratzinger was destijds volgens Schönborn “onze steunpilaar in Rome”, die zich hardmaakte voor opheldering in de zaak en eiste “dat hier actie ondernomen werd”.

Erkenning

Nadat Joseph Ratzinger in april 2005 paus Benedictus XVI werd, was een van de eerste dingen die hij deed, Marcial Maciel Degollado aanpakken – de lang op het schild gehesen en gehouden stichter van de Legionairs van Christus die door de mand viel als veelvuldig misbruikpleger.

Klik hier om verder te lezen in het Katholiek Nieuwsblad