Op vrijdag 24 maart om 19.00 uur is de Boeteviering, speciaal voor ouders en kinderen, maar iedereen is welkom. Op woensdag 29 maart om 19.00 uur is de Boeteviering in de kerk. Een persoonlijke afspraak maken met Pastoor Frank is natuurlijk ook mogelijk.

Het Sacrament van de Biecht/Verzoening is slecht gekend en zelfs vaak onbemind. Nu het weer volop in de belangstelling staat, zelfs in sommige PKN-kerken, even de basics. Het houdt in dat een gelovige na een gewetensonderzoek in gesprek met een priester zijn zonden uitspreekt. Onder zonde verstaan we: al wat iemand af-zonde-rt van God en het liefdesverbond dat Hij in de Bijbel voorstelt. Na het belijden van zijn zonde(n) spreekt degene die biecht, een klein gebed van berouw uit. De priester scheldt de zonde kwijt (absolutie) en vraagt een kleine penitentie (vaker een gebed) te doen om de ‘schade’ te herstellen van de zonde(n) tegenover God (of mensen). Het Sacrament van Boete en Verzoening is fundamenteel voor iedere christen. Zondebesef (én barmhartigheid) staan in het hart van het evangelie en de liturgie. De eerste boodschap van Christus is: “Bekeer u en geloof in de Blijde Boodschap”. Geloven is: je dúrven toevertrouwen aan God, die een berouwvol en nederig hart (Psalm 51) nooit afwijst. Dat is precies het Goede Nieuws. Biechten is dus geen praktijk die je fluitend door het leven doet gaan, omdat God toch altijd alles vergeeft. Voor zó’n houding heeft Johannes de Doper maar één woord: “Adderengebroed” (Lc. 3,7). Johannes wijst de weg naar Jezus: Híj moet groter worden en ik kleiner. Dat is wat het Sacrament van Boete en Verzoening met mensen doet: het maakt hun ego kleiner, ze worden transparanter, zodat anderen door hen heen Christus kunnen ontmoeten. De catechismus raadt elke gelovige aan om minstens éénmaal per jaar (voor Pasen) dit sacrament te ontvangen, maar het mag natuurlijk ook vaker en voor kleine zonden. Hoe vaak zeggen we niet, ook als het kleine dingen betreft, als we bijvoorbeeld iets breken: “O, wat zonde!” Sterke tijden, zoals de Advent en de Veertigdagentijd, zijn aangewezen momenten om je met een berouwvol en nederig hart tot God te keren, de Liefde in persoon. Een echt verzoeningsgesprek met een priester kan dan heel betekenisvol zijn.

Kan iemand de verzoening met God niet zelf regelen in gebed? Het persoonlijke gebed is vanzelfsprekend de eerste plaats om aan verzoening en vergeving te werken. Niemand kan in plaats van iemand anders biechten of boeten. Maar daarmee heb je nog geen zichtbaar teken van vergeving. In een ontmoeting met eerste communicantjes legde Paus Benedictus XVI het eens zo uit: Wij maken onze huizen schoon, onze kamers, vaak één keer in de week of twee weken, zelfs als het vuil altijd hetzelfde is. In een schone omgeving kun je opnieuw beginnen; doe je dat niet, dan zie je het vuil misschien niet, maar toch wordt het steeds meer. De schoonmaak van de ziel, die Jezus geeft in het Sacrament van Boete en Verzoening, helpt ons om een alerter geweten te hebben, meer open, en zo helpt het ons ook om spiritueel en als mens te kunnen rijpen. En … onze tegenwoordige Paus Franciscus heeft al vaker ‘en plein public’ verteld dat hijzelf elke twee weken biecht! ‘Biechtspiegels’ zijn verkrijgbaar in de kerk en pastorie.