Preek op 08-10-2017, het 150-jarig bestaan van de Dionysiusparochie, hulpbisschop Jan Hendriks

welkomstwoord door pastoor frank domen

Broeders en zusters, allemaal van harte welkom bij de plechtige viering van het 150-jarig bestaan van onze Dionysiusparochie in Heerhugowaard. Fijn, dat jullie allemaal zijn gekomen naar onze kerk, jullie kerk, Gods Kerk, om dit heuglijke feit te vieren. 1867 tot 2017, een tijd waarin wij met God en met elkaar één grote familie mochten zijn en hopelijk nog vele jaren hierna.

Een bijzonder woord van welkom voor onze hulpbisschop, monseigneur Jan Hendriks, die dit grote feest samen met ons in Woord en Sacrament wil vieren.

Hijzelf is onlangs door Paus Franciscus benoemd tot lid van de apostolische signatuur, de hoogste Vaticaanse rechtbank. Monseigneur, van harte proficiat met deze eervolle benoeming, met dit in u gestelde vertrouwen. U heeft het al heel druk, maar u kennende gaat u ook hierin u weg vinden en wij wensen u daarbij ook veel vreugde toe.

Welkom ook wethouder Gido Oude Kotte, die namens Burgemeester en Wethouders feestelijk ons Dionysiuslaantje zal openen. Gido, het is nog net niet zo indrukwekkend als de opening van de Erasmusbrug in Rotterdam, maar toch fijn, dat je dit voor ons wilt doen.

Welkom ook onze vier koren, die de afgelopen tijd weer vele uren hebben gerepeteerd.

Onder de koren bijzonder welkom het Gemengd Koor, dat vandaag haar 50-jarig jubileum viert. Daar zal bij andere gelegenheden nog de nodige aandacht aan worden besteed. Aanstaande dinsdag gaat het koor een dagje uit. Pastoor en zus Wiljan mogen mee. En het Kerkbestuur zal alle leden van het gemengde Koor tijdens het uitje tracteren op een glaasje.

Wij gaan ons nu laten welkom laten heten door God zelf, want wij zijn in zijn Kerk, zijn Huis op aarde. Mag ik het woord geven aan onze hulpbisschop.

HOMILIE DOOR HULPBISSCHOP JAN HENDRIKS

Proficiat!

Allereerst wil ik U allen
van harte feliciteren
met het 150 jarig bestaan
van de parochie!

Andere tijden…

In die 150 jaar is veel gebeurd,
toen de parochie werd gesticht
bewogen de mensen zich voort in een koets
of te paard of te voet
en veel mensen kwamen het dorp niet af
of alleen bij hoge uitzondering;
van wat er in andere landen gebeurde,
hoorde men hooguit iets uit een krant,
het leven was sober, eenvoudig
en de meeste mensen hadden niet meer
dan lager onderwijs, de basis­school.
Er waren meer ziektes, minder goed eten
en de mensen werden niet zo oud.

En ze voelden zich mede daardoor
veel meer afhankelijk
van Gods voorzienigheid.
Dat iemand niet in God geloofde,
kwam toen haast niet voor
en bijna iedereen ging naar de kerk
en vrijwel niemand zou vergeten
om thuis en in de kerk
van harte te bidden.

Vreugde

Dat zie je nu nog in Afrika
en sommige andere armere landen.
Mensen die daar weleens zijn geweest,
komen terug onder de indruk van het geloof
en vooral van de blijheid, de vreugde van de mensen.
De mensen zijn er niet zo rijk
maar er is een blijheid die we hier niet meer kennen.
Ze dansen en zingen en springen van vreugde!

Terwijl je toch zou denken
dat je blij en gelukkig bent
als je rijk bent
en niets te klagen hebt.
Maar zo is het dus niet!

Wanneer ben je blij?

Want wanneer is er blijheid, echte vreugde in ons hart?
Wat maakt ons gelukkig?
Is het niet zo dat iets kleins en gewoons
ons al blij kan maken:
de glimlach van een kind….
Ik hoor mensen weleens zeggen
dat ze blij worden
van de kinderen die zingen in de kerk,
de Kisi-kids bijvoorbeeld,
of op een andere manier
bijzonder bij de viering worden betrokken.
Een kind dat voor Moederdag
iets heeft gemaakt,
geeft vreugde,
al is het iets eenvoudigs.
Maar als iemand de hoofdprijs in de Staatsloterij wint
(of in een andere grote loterij)
heeft hij psychologische begeleiding nodig,
al willen heel veel mensen zo’n prijs juist graag hebben!

Eenvoud en kleine dingen…

Waarom geven die kleine dingen
zoveel vreugde?
Ze geven vreugde omdat ze eenvoudig en menselijk zijn,
eerlijk en oprecht,
zonder verborgen bedoelingen,
zonder heerszucht of gemene spelletjes.
In een kind is ook het geloof
nog natuurlijk en spontaan.
In die kleine, mooie dingen die vreugde geven,
ontdekken we wat in ons leven waardevol is.

Vreugde is er als we waarde hechten
aan de diep-menselijke dingen
aan de liefde, het geloof en de hoop,
die zich uiten in allerlei kleine dingen,
bijvoorbeeld in wat je kunt betekenen
voor elkaar.

Een mooie gemeen­schap

Als we het leven goed en mooi beleven
dan kunnen we samen ook
een mooie gemeen­schap zijn,
een kerk, een parochie,
een gemeen­schap van mensen
die geloven in Jezus
en vrede kennen in hun hart.

Wat geeft vreugde?
Wat is er met die mensen in Afrika bijvoorbeeld,
dat hun zoveel vreugde geeft?

Het is zo gewoon

Wij zijn er aan gewend
dat we eigenlijk alles hebben.
We komen geen voedsel tekort,
we hebben mooie kleren aan,
we hebben geld, vakanties en een baan
tenminste de meesten van ons,
niet iedereen, want ook in onze samenleving
is er armoede, vaak verborgen.

We zijn geneigd om al die materie normaal te vinden,
we hebben er recht op ,
het is vanzelfsprekend.
Maar dat is het natuurlijk eigenlijk niet.
Alles wat we hebben is ons toevertrouwd,
het is ons gegeven,
niets is vanzelfsprekend
en morgen kan alles anders zijn.

Een cadeau

Als we in vreugde willen leven
en met God verbonden willen zijn,
dan kun je maar beter eenvoudig zijn.
Zie iedere dag als een cadeau,
beleef je leven als geschenk;
zie dat je geen recht hebt op voorspoed en geluk,
vraag dat je tegenslag met liefde zult dragen,
biedt je moeilijkheden Jezus aan
die voor ons Zijn kruis kwam dragen.
We zitten niet goed
als we het als ons recht zien
dat we het goed hebben
en het God verwijten
als we tegenslag krijgen.
We zouden daarentegen moeten leven
met heel veel oog
voor alle cadeautjes die God ons dagelijks geeft;
dank God voor de zon, voor de kerk,
voor de bomen, voor de liefde en hartelijkheid
van mensen, voor alles;
kortom, leef in dankbaarheid
en zie alles als een gave, een cadeau
dat ons is toevertrouwd.

Ze hadden alles!

Want dat was de fout die Jezus verwijt
aan de wijnbouwers
in het verhaal dat Hij vandaag
in het evangelie vertelt.
Zij hadden een prachtige wijngaard
toevertrouwd gekregen,
alles was voorzien:
een heining, een wijnpers, een wachttoren,
alles compleet.
Maar die wijnbouwers zagen het niet als een gave,
ze zagen niet dat ze iemand dankbaar moesten zijn,
ze zagen alleen hun eigen recht en voordeel
en behandelden alle mensen
die de eigenaar van de wijngaard hen zond
om reken­schap te geven,
op een vreselijke manier.

We hebben zoveel

Zo is het met ons mensen in deze tijd
ook wel heel vaak.
We hebben zoveel moois gekregen,
alles is prachtig voorzien,
maar mensen waarderen het niet,
ze zien het niet als een gave,
ze zijn trots op zichzelf en hun werk,
maar niet dankbaar aan God.

Het evangelie laat ons horen
dat het slecht afloopt met die wijnbouwers
het is alsof het evangelie ons wil zeggen:
je hebt alles gekregen,
geef aan God je dankbaarheid,
loop Hem niet voorbij,
leef daardoor zelf in een vreugde
die in onze maat­schappij zeldzaam is geworden.

Ja, er is in 150 jaar veel veranderd,
maar God is dezelfde gebleven.

Vreugde en dankbaarheid

Laten wij die vandaag
dit mooie feest mogen vieren
van 150 jaar parochie
met eenvoud van hart
in vreugde en dankbaarheid leven.
Proficiat!

WELKOMSTWOORD DOOR VICE-VOORZITTER HANS ENTIUS BIJ DE RECEPTIE

Welkomstwoord receptie ter gelegenheid van het 150 jarig bestaan van de Dionysiusparochie

Beste mede parochianen en andere genodigden,

Namens het parochiebestuur en het pastorale team heet ik, Hans Entius als vice voorzitter van het bestuur u van harte welkom bij deze receptie, na bij elkaar geweest te zijn in een mooie viering in de kerk en de inzegening van het Dionysiuslaantje, de zegening van de gedenkplaat met de namen van de priesterzonen waarvan er een nu hier aanwezig is, en de zegening van het gerenoveerde priestergraf is het nu tijd voor een feestelijke bijeenkomst ter gelegenheid van het 150 jarig jubileum van onze parochie.

Een speciaal woord van welkom aan monseigneur Jan Hendriks, wethouder Guido Oude Kotte, Louis Weel en deken Eduard Moltzer.

Het is dan eindelijk zover dat we zijn begonnen aan het jubileumjaar, een jaar waarin we door middel van diverse activiteiten steeds weer zullen stilstaan bij 150 jaar Dionysius parochie in Heerhugowaard, veel van deze activiteiten en een stukje geschiedenis is er benoemd in het mooie jubileumnummer van Dionysius in beeld.

Bij een jubileum vieren komt heel veel kijken om dit te organiseren, als bestuur en pastoraal team en een behoorlijke groep vrijwilligers zijn we daar al bijna 2 jaar terug mee begonnen. Er is veel gedaan achter de schermen wat geleid heeft tot een aantal zichtbare zaken, denk het jubileumnummer van Dionysius in beeld, de kop en schotels, het naambord met de priesterzonen, het Dionysiuslaantje, het priestergraf, boeken legger, spandoeken aan de kerk, nieuwe pad achter de kerk en ik zal vast nog wel het een en ander vergeten zijn te benoemen.

Dit vele werk kon gedaan worden door de grote inzet van heel veel vrijwilligers, iedereen die betrokken is bij onze parochie heeft op zijn eigen manier bijgedragen aan dit jubileum. Voor niet iedereen is het mogelijk om specifiek aan een activiteit bij te dragen maar door aanwezigheid bij de vieringen, kerkbijdrage of inzet op wat voor manier dan ook draagt u allen bij aan dit jubileum, we zijn tenslotte allemaal parochiaan van de Dionysiusparochie, zonder u is er geen parochie gemeenschap.

Het is dan ook voor ons als bestuur best lastig om nu mensen bij naam te gaan benoemen die veel werk hebben gedaan , denk aan het jubileumnummer, de tuinen , opbergmeubels en wat er dan ook allemaal nog meer tot stand gekomen is, zonder uw hulp hadden we dit niet kunnen realiseren, nogmaals dank voor uw grote inzet.

Echter als bestuur willen we toch een uitzondering maken en iemand specifiek benoemen, ze heeft achter de schermen heel veel werk verricht. Een speciaal woord van dank komt jou dan ook echt toe Wiljan, je bent de regisseur geweest van dit jubileumfeest van vandaag en van nog veel meer zaken die je gedaan hebt, nogmaals hartelijk dank.

Ook moet hier nog vermeld worden dat we al 50 jaar een gemengd koor hebben in onze parochie wat steeds weer present is bij de vieringen, hartelijk dank hiervoor namens het bestuur.

Zoals al is benoemd na de viering zijn er nog kop en schotels te koop en een mooi boekje over de priesterzonen van deze parochie, ook nu hier bij de ingang kunt u deze aanschaffen en anders weer bij de pastorie.

Mochten er nu onder de aanwezigen nog mensen zijn die iets naar voren willen brengen dan verneem ik dat graag van u.

Voor nu wens ik u een aangenaam verblijf hier toe, geniet van de koffie en gebak en straks nog een borrel toe, dank voor uw aandacht.