De heilige Chrysogonus
We weten niet precies, wie deze heilige is geweest. Volgens heel oude boeken is er een Chrysogonus geweest, die de opvoeding heeft verzorgd van een martelares: Anastasia. Over de heilige Anastasia zullen we nog vertellen. Maar nu verder over Chrysogonus. De oude boeken vertellen, dat deze heilige onder de regering van keizer Diocletianus is gevangen genomen. Men heeft hem buiten Rome ge- bracht naar een andere stad. Deze stad heette Aquileja. Daar is hij onthoofd. Men gooide zijn lichaam op een stuk grond naast de martelplaats. Een priester liet hem daar begraven.
Andere oude verhalen zeggen, dat deze Chrysogonus een stichter is van een kerk in Rome, in de buurt Trastevere. Dan zou hij inderdaad de heilige Anastasia gekend kunnen hebben. Er zijn ook oude boeken die zeggen: nee, Chrysogonus was de bisschop van Aquileja. Daarom is hij ook in Aquileja gedood en daar begraven.
Zo noemen we in de heilige Mis vaak de naam van een heilige, waarvan we niet precies weten, wie hij was.
Is dat nu erg? Helemaal niet. Heel veel boeken schrijven de naam van deze heilige op. Hij heeft dus echt wel geleefd. En we weten uit die boeken ook, dat Chrysogonus een martelaar was. Daardoor weten we toch al veel meer dan zijn naam alleen. We weten dat hij erg veel van Jezus heeft gehouden. We weten nu ook, dat hij voor Jezus wilde sterven. En daarom komt zijn naam ook voor in de canon van de heilige Mis. Hij behoort tot die mensen die hun bloed voor Jezus hebben gegeven. Dat bloed zou je het zaad van de Kerk kunnen noemen. Want doordat deze martelaren zo dapper waren, gingen de mensen daarover nadenken. Waarom zouden deze mensen niet bang zijn om te sterven? Ze zijn ook naar die mensen gaan luisteren. En dan horen ze over een God spreken, die de mensen uit de dood laat verrijzen. Ze horen over een Jezus, die van alle mensen houdt. Deze Jezus heeft zelf aan het kruis willen sterven, om alle mensen voor altijd gelukkig te maken. De martelaren zijn blij dat ze mogen sterven, omdat ze dan gauw bij Jezus zullen zijn in de hemel. Heel veel mensen geloven wat de martelaren zeggen. Wanneer je vlak voor de dood staat, dan “lieg” je niet meer. Zou dit dan toch waar zijn? Zou er een God bestaan, die van alle mensen houdt? Zo twijfelen de mensen. Wanneer ze dan zien, dat de martelaren heel dapper alle pijn verdragen, begrijpen ze, dat deze mensen de waarheid zeggen. Je kunt zo’n pijn alleen maar volhouden, als er daarna iets heel moois komt. Je kunt ook aan de mensen zien, dat ze gelukkig zijn om te mogen sterven. Het is net, alsof ze al in het andere leven mogen kijken. Ze zien al het geluk, dat ze bij God ontvangen. Door zo dapper voor Christus te sterven, hebben ze veel meer mensen bij Jezus gebracht dan de beste predikant op de preekstoel dat zou kunnen. Daarom noemen we het bloed van de martelaren wel: het zaad van de Kerk. Daardoor hebben veel mensen geleerd, dat ze bij deze Kerk horen en kinderen van God willen worden.
Aan dit alles mag je ook denken als je de naam Chrysogonus hoort. En nu mag je ook aan Chrysogonus vragen, om jou te helpen een dappere vriend van Jezus te zijn. Want vandaag is het ook niet altijd gemakkelijk om vriend van Jezus te zijn. Veel mensen lachen daarom, ze houden je voor de gek. Dan is het wel eens moeilijk, om toch te laten zien, dat je bij Jezus hoort. Maar wie weet, hoe belangrijk Jezus voor ons is, die trekt zich van het lachen niets aan. Die denkt aan de dappere martelaren, die veel meer voor Jezus moesten verdragen, dan wat lachen van andere mensen. Chrysogonus was zelfs niet bang voor het zwaard. Hij was veel banger voor de eeuwige dood, voor de eeuwige hel. Hij had liever even pijn, dan heel lang te moeten lijden. Want hij wilde bij God zijn, en als hij dat niet kon, zou hij veel meer moeten lijden, dan door de dood met het zwaard.
Het feest van de heilige Chrysogonus is op 24 november.
God, goede Vader, laat ons steeds zien, hoeveel U van ons houdt. Dan kunnen we ook van U houden. Dan zijn we ook niet bang, wanneer mensen ons uitlachen. Want U bent het allerbelangrijkste op deze wereld. Dat weten we vooral van al Uw martelaren. Laat ons dit nooit vergeten. Dat vragen wij U op voorspraak van Uw martelaar Chrysogonus. Amen.