De heilige keizerin Helena
Rond het jaar 250 wordt Helena geboren. Haar ouders zijn maar heel gewone mensen. Helena zal daarom ook heel gewoon werk gaan doen. Ze wordt dienstmeisje in een soort hotel.
Op een dag logeert er een voorname gast in het hotel. Hij heet Constantius. De man ziet het mooie dienstmeisje. Meteen wil hij met haar trouwen. En dus gebeurt dat. Helena is nu een voorname vrouw. Maar ze blijft heel gewoon. Ze krijgen een zoontje, dat Constantijn heet. Samen zijn ze heel gelukkig.
Dan gebeurt er iets ergs. De keizer wil dat Constantius een deel van het land gaat besturen. Dat is toch niets ergs, zou je denken. Voor Helena is dat wel erg. Want de keizer wil, dat Constantius van zijn vrouw weggaat. Een koning kan toch niet met een gewoon dienstmeisje getrouwd zijn. Keizer Maximianus heeft een stiefdochter. Daar moet Constantius mee trouwen. En de kleine Constantijn moet bij de keizer van het oosten gaan wonen. Deze keizer heet Diocletianus. Nu is Helena haar man en haar zoon kwijt. Ze leeft heel alleen. Maar ze blijft wel in de buurt van haar zoon. Daar ziet Helena iets heel bijzonders. Keizer Diocletianus is een wrede keizer. En hij kan de christenen niet uitstaan. Alle christenen die hij kan vinden laat hij martelen en dood maken. Helena ziet hoe dapper die christenen zijn. Ze gaan met vreugde naar de martelplaats. Helena zal daar nog vaak aan denken.
Na de dood van Constantius wordt zijn zoon Constantijn keizer. Hij haalt zijn moeder nu naar het hof. Ze wordt nu een keizerin. Helena herinnert zich de dappere christenen. Ze wil zelf in Jezus gaan geloven. Constantijn wordt ook christen. Hij geeft aan de christenen zelfs allerlei voorrechten. Helena doet veel voor de christenen. Ze laat mooie kerken bouwen in Keulen, Bonn en Trier en op nog meer plaatsen.
Wanneer Helena achtenzeventig jaar is, gaat ze nog een gevaarlijke reis maken. Ze reist naar het land van Jezus. Daar laat ze een kerk bouwen boven het graf van Jezus. En de kerken op de Olijfberg en in Betlehem laat ze mooi versieren.
Kort na haar bedevaart naar het heilige Land is Helena gestorven. Dat was in augustus van het jaar 329.
Als je over Helena praat, denken veel mensen aan het kruis van Jezus. Daar wordt een mooi verhaal over verteld. Luister maar.
Helena laat in Jeruzalem veel geleerden bij elkaar komen. Ze vraagt hen, waar het kruis van Jezus is. Niemand weet het. Niemand? Jawel, er is er een die het weet. Maar die zegt niets. Want zijn grootvader had gezegd: “Als ze het kruis van Jezus vinden zullen zijn volgelingen hier de baas worden”. De keizerin merkt dat deze man iets weet. Ze laat hem in een kuil gooien, tot hij vertelt waar het kruis ligt. Na een paar dagen krijgt de man honger en dorst. Nu wil hij wel vertellen waar ze het kruis van Jezus hebben begraven. Het is vlak bij de Calvarieberg.
Daar vinden ze inderdaad een kruis. Maar ze vinden er nog meer. Ze vinden er ook de kruisen van de twee boeven die samen met Jezus aan het kruis gestorven zijn. Welk kruis is nu van Jezus? Niemand kan een verschil vinden tussen de drie kruisen. Daarom nemen ze de kruisen alle drie mee naar Jeruzalem. Midden in de stad worden ze neergelegd. Helena bidt heel vurig tot God, dat ze het kruis van Jezus mag vinden.
Daar komt een optocht aan. Nee, het is geen optocht, want de mensen huilen. Ze dragen een dode jongen naar zijn graf. Dan stopt de begrafenisstoet bij de kruisen. De keizerin beveelt, dat men een van de kruisen boven op de dode jongen legt. Er gebeurt niets. Dan nemen de mensen het tweede kruis. Weer gebeurt er niets. Het derde kruis wordt op de jongen gelegd. De familieleden van de jongen kunnen hun ogen niet geloven. Hij doet de ogen open. Hij beweegt. Dan komt hij van de lijkbaar af. Hij leeft weer en dankt God luidop. Dolblij gaat de familie met de jongen naar huis.
Er is nog iemand die heel blij is. Dat is Helena. Ze heeft het kruis van Jezus gevonden. Ze deelt het kruis in drie stukken. Iedere zoon krijgt een stuk. Dat zal hen helpen om geen ruzie onder elkaar te maken.
Nu worden deze stukken van het heilig Kruis in Rome in een kerk bewaard. Soms hebben ze er een klein stukje van afgehaald en aan andere kerken gegeven. Zo kan nu over heel de wereld het kruis van Jezus vereerd worden.
We vieren het feest van Keizerin Helena op 18 augustus.
Heilige keizerin Helena, u hebt veel moeten lijden. De keizer heeft u uw man en zoon afgenomen. U hebt gezien hoe dapper de christenen konden lijden. Daardoor bent u zelf veel van Jezus gaan houden. Help ons ook altijd van Jezus te houden. Amen.