Preek op 06-05-2018, 6e zondag van Pasen, jaar B, diaken Eelke Ligthart

Preek op 06-05-2018, 6e zondag van Pasen, jaar B, diaken Eelke Ligthart

openingswoord

Allemaal van harte welkom bij de viering van de H. Eucharistie op de 6e zondag Pasen.

Vandaag gaat het in het Joh. evangelie over liefhebben. De laatste zin uit het Evangelie van vandaag zegt het: “Dit is mijn gebod, dat Gij elkaar liefhebt”.

Er zijn veel mensen die gehoor geven aan dat gebod, dat verlangen van Jezus om elkaar lief te hebben. We hebben immers de liefde van God gekregen, bij onze doop, bij het vormsel en de eerste H. Communie. We vieren steeds opnieuw de liefde van God in de Eucharistie vieringen. Ja God geeft overvloedig zijn liefde aan ons elke dag. Maar wat doen we ermee, dragen we die liefde wel uit aan onze medemensen? Hoe is het met onze liefde en vriendschap naar elkaar, naar de mensen om ons heen. Of denken we maar al te gemakkelijk, schouder ophalend, dat komt morgen wel? Liefde de hele wereld spreekt en zingt er over. Laten er in deze viering eens “echt” over nadenken.

overweging

Dierbare gelovigen, ik weet niet of het zojuist tot u is doorgedrongen, die laatste zin uit het Joh. evangelie waarin staat: “Dit is mijn gebod, dat gij elkander liefhebt”. Dat betekent nogal wat. Alles gaat tegenwoordig over de liefde. Alle liedjes op de radio en TV zijn ervan doordrenkt. De Beatles zongen het lang geleden: “All you need is love”; het enig wat je nodig hebt is liefde. Liefde als eerste levensbehoefte.

Sommige mensen krijgen gemengde gevoelens bij de voorwaarden die Jezus verbond aan dat liefhebben. “Als Gij mijn geboden onderhoud”. Bij geboden, regels en voorschriften komen mensen vaak in verzet. Regels van Kerk en Maatschappij, terwijl liefde je spontaan overkomt en niet geregeld kan worden door regels en wetten of geboden.

Bij sommige volken worden mensen uitgehuwelijkt of kiezen de ouders een partner voor hun kind. Kun je dan nog spreken over de liefde die Jezus bedoelt? Is liefde niet per definitie een persoonlijke vrije keuze van twee mensen die spontaan van elkaar zijn gaan houden omdat er op zeker moment een vonk over sprong? Maar tegelijkertijd komt de gedachte bij mij op dat je, om die ene, de hele wereld nog niet hoeft te haten, want er zijn immers vele vormen van liefhebben. Liefde speelt zich af op vele gebieden. In verschillende soorten relaties.

In het huwelijk, in ouder-kind relaties, tussen broers en zussen, in breder familie verband, in hechte vriendschappen. Ja ook in onze parochiegemeenschap, wat hebben we over voor elkaar. Kortom vele vormen van liefde tussen mensen, die we ontmoeten.

Als je dan doordenkt over die geboden liefde, dan kom je toch uit bij de liefde die Jezus bedoelt met het gebod: “Heb elkaar lief, zoals ik u heb liefgehad”.

Jezus refereert hier aan het grootste gebod: “God liefhebben, en je naaste als jezelf”.

Jezus heeft tijdens zijn leven ons meerdere malen laten zien hoe Hij met liefde omgaat. Melaatsen, tollenaars, de overspelige vrouw, de zondaar met Hem gekruisigd. De liefde de vriendschap van Jezus ging uit naar de zieken, de naakten, de gevangenen, de vreemdelingen. Al die mensen die hij tegen kwam op zijn weg door het leven. Mensen die in de maatschappij aan de zijkant kwamen te staan, dat was zijn Koninkrijk. Zelfs tijdens het laatste avondmaal wast Hij de voeten van zijn leerlingen als een gebaar van liefde. De meester staat niet boven zijn leerlingen in die uiting van Liefde. In die eerste lezing zien we het effect, waar Petrus tegen Cornelius, de honderdman zegt, sta op, ik ben ook maar een mens.

Liefde kent dus geen hoogmoed of verwaandheid. Liefde maakt dat alle mensen gelijk zijn voor elkaar. En het is juist die liefde dat Petrus overgaat tot het dopen van al die mensen. De liefde van Jezus is er niet alleen voor joden-christenen, maar alle volkeren behoren tot het uitverkoren volk van God, want bij God is geen aanziens des persoons. Voor Hem zijn alle mensen gelijk.

Een andere belangrijke vraag is of de kerk zich kan openbaren als een liefdes gemeenschap. De eerste Christenen deelden alles met elkaar en zagen dat steeds meer mensen toetraden tot die gemeenschap. Dat wetende, vraag je je af hoe het komt dat steeds meer mensen zich afwenden van de kerk. Een aantoonbare liefdes gemeenschap als de kerk, zou heel welkom zijn in een wereld waarin steeds meer het recht van de sterkste geldt, waarin de sterkste schouders niet de zwaarste lasten dragen en waarin het verschil tussen arm en rijk steeds groter wordt.

Je kunt in preken en pauselijke toespraken wel wijzen op de liefde van God voor de mensen, maar wat doen wij, wat doet de wereld met mooie woorden? Hoe breng je dat in praktijk. Zou het niet in gemeenschappen van gelovigen moeten gebeuren, daar waar wij die horen van de liefde van God?

Liefde zonder aanziens des persoons. Regels en wetten zijn noodzakelijk, maar als we soms niet ergens over heen durven stappen dan blokkeren we de oplossingen. Als God op de achtergrond komt en niet op de eerste plaats, dat is de basis van de liefde verbonden aaneen dun breekbaar touwtje.

Laten we ons realiseren dat de woorden goed zijn, maar dat er een werkwoord op moet volgen: het gebod van Jezus: “Dat gij elkaar lief hebt”. Amen.

Subscribe
Abonneren op

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments