Overweging op 23/24-03-2018, Palmpasenviering in de tehuizen, Jannie Ligthart
openingswoord
Beste medegelovigen.
Welkom in deze Woord en Communieviering in het weekend van Palmzondag, ook wel Passiezondag genoemd. We lezen vandaag een groot gedeelte uit het Lijdensverhaal van onze Heer, Jezus Christus volgens Marcus.
Vóór de viering van palmzondag in onze kerk, starten we vanuit hier, (Hugo waard) met een palmprocessie. We herdenken zo Jezus bejubeling bij zijn komst in Jeruzalem. Tegelijkertijd weten we dat zijn lijden, en sterven nabij is. Jezus werd bejubeld door mensen met palmtakken in de hand. Voor ons zijn er ook, door pastoor Frank gewijde, palmtakken, die we na de viering zullen uitreiken.
openingsgebed
Laat ons bidden. Almachtige eeuwige God, Gij hebt met Uw zegen deze palmtakken geheiligd. Hiermee willen we Christus toejuichen. Geef dat wij, die Hem als Koning op zijn weg willen begeleiden, door Hem ook mogen komen tot het hemelse Jeruzalem. Gij die leeft in eeuwigheid. Amen.
Omdat we nog vaak tekort schieten, in ons doen en laten, willen we dit belijden aan God en elkaar, om de Heilige Communie straks waardig te kunnen ontvangen.
overweging
Lieve medegelovigen. In het evangelie van de palmliturgie staan we aan het begin van de lijdensweek. In de evangeliën van de afgelopen weken hebben we gehoord dat Jezus veel wonderen heeft gedaan, opdat men zou gaan geloven dat Hij de Messias is. Veel mensen hadden het begrepen en waren enthousiast geraakt, en riepen Hem toe: Hosanna, (een Hebreeuws woord wat betekent, redt ons, alstublieft), Zoon van David, gezegend Hij die komt in de naam van de Heer.
Jezus rijdend en toegejuicht door de straten van Jeruzalem, wist dat het een week later anders zou gaan, dat ze hem dan zouden toeschreeuwen: “aan het kruis met Hem”. En toch ging Hij door om de wil van zijn hemelse Vader te doen. Hiervoor was Hij in de wereld gekomen.
Het lijdensverhaal van Jezus , dat we zojuist hebben gelezen, kan veel indruk op ons maken als we het evangelie van de palm – liturgie in gedachten houden. Hoe kan het dat iemand eerst zo bejubeld wordt, en nog geen week later aan het kruis sterft?
Wij christenen horen in het voetspoor van Jezus te leven. Voor ons leven van alledag hebben we veel aan Zijn woorden in de Bijbel. Door Zijn woorden geeft Hij aan wat een christelijke levenshouding is. Een levenshouding zoals God voor ons bedoeld heeft.
Als het leven lekker loopt dan is dat goed te doen. Maar wat als er lijden op ons afkomt, als de toekomst donker lijkt, als we ons door God en de mensen verlaten voelen.
Ook dan is Jezus een voorbeeld voor ons.
Jezus heeft zich ook verlaten gevoeld. Aan het kruis bad Hij nog : “God, mijn God waarom hebt Gij mij verlaten”.
Jezus is God en mens, en heeft als mens weet van al onze menselijke zwakheden en gevoelens.
In zijn weten dat Hij overgeleverd zou worden om te lijden en in zijn lijden zelf, heeft Hij onze gevoelens en momenten van wanhoop, moedeloosheid en angst ook door moeten maken. Hij heeft dit doorstaan uit Liefde voor ons. Kunnen wij ons lijden doorstaan uit liefde voor Hem?
Tijdens zijn leven trok Jezus zich regelmatig terug om te bidden, om contact te hebben met zijn hemelse Vader.
Ook in zijn lijden bleef Hij constant op zijn Vader gericht. In wanhoop heeft Hij zelfs gevraagd, of het mogelijk kon zijn dat het lijden niet meer hoefde. Hij voegde er wel aan toe: “Niet mijn wil maar Uw wil geschiedde.”
Zo deed Hij ons voor dat ook wij in ons leven, op elk moment, op goede en mindere goede momenten, in contact moeten blijven met de Vader, door te bidden, en daarbij onze wil in Zijn handen te leggen.
In de komende week herdenken we heel bijzonder het lijden en sterven van Jezus, ons voorbeeld.
Laten we, nadenkend over Zijn lijden, ons bezinnen over hoe wij met ons eigen lijden en het lijden van de ander moeten omgaan. Amen.