Preek op 23-12-2017, 4e zondag van de advent, jaar B (alleen zaterdag) pastoor Frank Domen

openingswoord

Beste medegelovigen, wie van jullie zou weleens een wonder willen zien!? Afgelopen vrijdag was er in de eerste lezing sprake van koning Achaz – die leefde zo’n 600 jaar vóór Christus in de tijd van de profeet Jesaja – en was niet zo’n beste koning. Afgoderij en moord waren hem niet vreemd. Maar God hield toch van hem en wilde hem weer op het rechte pad krijgen. Daarom mocht hij om een wonder vragen. Maar dat wilde hij niet. Zogenaamd, omdat hij God niet op de proef wilde stellen. Maar misschien speelde in zijn achterhoofd de gedachte mee, dat als hij een wonder zou zien, dat hij zich dan ook echt moest bekeren, zijn oude leefstijl moest opgeven.

Maar God wilde hem per se helpen. En daarom gaf Hij koning Achaz ook ongevraagd een teken. Bij monde van de profeet Jesaja zegt God, dat een jong, maagdelijk meisje een kind zal ontvangen. En in het evangelie van vandaag horen wij Jezus zelf zeggen, dat voor God niets onmogelijk is.

Laten wij daar ook aan denken als het om ons eigen leven gaat. Al is ons verdriet of onze angst, onze zorg, soms nog zo groot, bij God is er ofwel altijd een oplossing te vinden ofwel wij krijgen van Hem kracht om er mee te leren leven.

Misschien wil God ook ons wel een teken geven. Gewoon in ons hart of in de vorm van een goede oplossing. Laten wij dus niet zijn als koning Achaz. Laten wij onze wensen wél uitspreken. En durven wij zelfs vragen wat menselijkerwijze niet mogelijk is. Want bij God is het wel mogelijk. Bij God is alles mogelijk.

Voor de keren, dat wij te weinig hebben geloofd, vragen wij nu samen om vergeving.

openingsgebed

Laat ons bidden. Verborgen God, Gij kent ons, Gij weet hoe blind wij zijn voor uw nabijheid, hoe ver wij nog verwijderd staan van U, Onthul ons uw aanwezigheid, breng ons tot de gehoorzaamheid van het geloof, en roep ons tot de gemeenschap van Jezus Christus, onze Heer. Die met U leeft en heerst … Amen.

preek

In deze adventstijd bereiden wij ons voor op de geboorte van Onze Heer Jezus Christus. De vierde kaars brandt vandaag. De geboorte van het goddelijk Kind is héél nabij. De vierde week valt eigenlijk helemaal uit.

Vandaag gaat het evangelie over de vrouw, die zich van alle mensen het beste heeft voorbereid op de geboorte van Onze Heer Jezus Christus, dat is natuurlijk Moeder Maria. Negen maanden lang heeft zij het Kind onder haar hart gedragen. Zij voelde het Kind groeien, beweeglijker in haar worden.

Voelen ook wij het Kind Jezus in ons groeien!? Niet onder ons hart, maar ín ons hart! Wij allemaal hebben van die plekjes in ons hart, die wij nog niet aan God hebben gegeven. Van die plekjes waar wij nog steeds onze eigen gang gaan in plaats van dat wij handelen volgens het evangelie.

Er zijn van die medemensen, die wij eigenlijk niet moeten. Zou Jezus Christus daar nu ook zo over denken!? Hij keurt misschien een bepaalde spreek- of handelwijze af, maar de persoon zelf wijst Hij niet af.

Misschien heeft iemand er nog steeds geen vrede mee, dat hij bepaalde talenten niet heeft, terwijl de buurman die wel heeft. Gaat het dan om het aantal talenten dat je hebt … of gaat het om wat je doet met de talenten, die je hebt?

Het kan zijn, dat iemand naar een bepaald soort televisieprogramma’s kijkt, terwijl hij diep in zijn hart zeker weet, dat God liever niet heeft, dat wij er naar kijken.

Als wij het in deze adventstijd voor elkaar krijgen, dat wij één van deze plekjes in ons hart door Jezus Christus laten genezen, dan is het een goede en vruchtbare adventstijd geweest. Dan mogen wij erop vertrouwen, dat wij met kerstmis een bijzonder licht zullen zien, dat wij behoren tot die mensen van goede wil aan wie God zijn vrede wil geven.

Het goddelijke Kind groeit in de schoot van Maria. Het Kind moet ook groeien in ons hart. En dat is heel belangrijk! Want zoals het fijn is om een goede voetbaltrainer te hebben, dan lever je betere prestaties, zo is het nog fijner om Jezus heel sterk in ons te hebben, dan worden wij betere christenen, en gelukkiger mensen. Dan wordt de wereld beter.

Wij hebben nog één dag voordat het kerstmis is. Laten wij nog één van die plekjes in ons hart aan God geven. De tijd is kort geworden. Het Rijk Gods is nabij. Besteden wij de weinige tijd, die wij hebben aan goede dingen, aan zaken, die blijvende waarde hebben, blijvend in eeuwigheid. Amen.