Preek op 30-10-2016, de 31e zondag door het jaar C, pastoor Frank Domen

openingswoord

Van harte welkom bij de viering van de H. Eucharistie op de 31e zondag door het Jaar. Een bijzonder welkom aan het bruidspaar Hans Veul en Linda Veul-de Moel, hun zoons Remco, Sander en Thomas, familie en vrienden, die samen met ons hun 25 jarig huwelijksfeest willen vieren. Afgelopen donderdag 27 was de officiële dag, maar vandaag op de dag dat het feest gevierd gaat woorden, beginnen met een eucharistieviering uit dankbaarheid voor de afgelopen jaren is een mooie start, nogmaals welkom.

Wanneer voel je je klein? Als je mensen ontmoet die op je neer kijken.

Wanneer voel je je verloren? Als je mensen ontmoet die jou de rug toekeren.

Vandaag ontmoeten we in het evangelie Zacheüs, hij is klein van gestalte. Zijn postuur is de buitenkant van de “kleine ziel” die hij van binnen is. Als hoofdtollenaar staat hij bij wijze van spreken op de schouders van de Romeinse bezetter en is hij de koning te rijk in het land van pecunia, het land waar het geld heerst.

Zodra hij zich echter onder zijn volksgenoten begeeft, sijpelt zijn opgeklopte ego weg tussen de straatstenen. Temidden van de mensen voelt hij zich klein en verloren. Jezus roept hem weg van zijn troon, hij daalt af uit de boom en het wonder gebeurt. Een goede viering toegewenst.

preek

Dierbare medegelovigen, vandaag is Jezus in Jericho aangekomen. Hij is op weg naar Jeruzalem. En daar in de buurt van Jericho horen we vanuit het evangelie diverse keren wonderbaarlijke verhalen:
-Kinderen worden als voorbeeld gesteld; kijk zo is het Rijk Gods.
-een rijke jongeling kan niet zien dat het Rijk Gods iets anders is dan bezit en geld.
-de leerlingen van Jezus zien nog niet wat de uiteindelijke opdracht is van de mensenzoon.
-Omdat een blinde vertrouwen heeft, ziet hij opnieuw.
-Een oppertollenaar Zacheus is ziende blind voor het Rijk van God.
Vijf zinnen uit het evangelie, waarin kijken en zien een hoofdrol spelen. Wat gebeurt er allemaal in die verhalen? Wij zijn als het ware getuige in die verhalen van ontmoeting. Zij willen elkaar zien.
Ook Zacheus wil Jezus zien en klimt daarvoor in een vijgenboom. Hij ziet Jezus en Jezus wil hem ontmoeten.

Het is een verhaal van bekering en vergeving vragen, een verhaal van verzoening en redding ontvangen. Het zien heeft in het Rijk Gods een dwingend, maar ook een dringend karakter. Het moet gebeuren, maar vooral ook snel. “Zacheüs kom snel naar beneden, want Ik moet vandaag in uw huis te gast zijn”. Het is vandaag ook een confronterend verhaal: Jezus, Zacheüs en de mensenmassa. Bij Jezus en Zacheüs is er vreugde om de redding. Bij de mensen is er jaloezie dat die Jezus bij zo’n man, zo’n dief binnen wil gaan. Zacheüs inde belasting voor de Romeinse bezetter. Een deel daarvan verdween in zijn eigen zakken en zo werd hij een rijk man. Maar als mens was hij arm aan talenten, arm aan de wil om te delen.

Omdat hij klein was van gestalte, zag hij niets in de mensenmassa. Omdat hij klein was als mens, betekende hij niets en zag hij niet in, wat het geloof van een nederig mens kon zijn.

Een mens arm aan relaties, hij werd niet graag gezien, hij kon niet delen.

Jezus doorbreekt dat patroon, die muur die rond Zacheüs en vele anderen ook in onze wereld, is opgetrokken, die muur wil Jezus afbreken. Jezus schrijft niemand af.

En vandaag zet Zacheüs de eerste stap. Jezus redt hem door hem op te nemen in de groep van gelovigen, hem te laten meetellen in de samenleving.

Het is opnieuw een prachtig voorbeeld, hoe Jezus steeds met arme, kleine mensen omgaat. Ook vandaag zegt Jezus nog steeds tegen ons: “Ik moet vandaag bij jullie zijn”. In de Eucharistie ontvangen we Christus zelf. Hij schenkt ons licht, inzicht, vergeving en redding. Zacheüs staat hier vandaag a.h.w. voor ons in al zijn nederigheid, in al zijn klein zijn, zijn zondig zijn, hij staat model voor ons allemaal.

We doen vaak wat we niet hadden moeten doen, en we laten na, wat we juist wel hadden moeten aanpakken. Maar lieve mensen daarom is Jezus ook vandaag onder ons. Hij ontfermt zich over ons, schenkt ons Zijn vertrouwen.

Vertrouwen moest je hebben ook in elkaar, toen jullie, Hans en Linda elkaar het jawoord gaven. 25 jaar lief en leed delen, ongetwijfeld met vallen en opstaan, maar toch elkaar aankijken en in vertrouwen de weg in het leven op gaan.

Het “Ja ik wil” van 25 jaar geleden geldt nog steeds. Iedere dag opnieuw

blijven omzien naar elkaar, wat er ook gebeurt. Een voorbeeld voor ons allemaal.

Zacheüs deed na zijn bekering zijn naam eer aan: Rechtvaardige werd hij genoemd.

Als rechtvaardige wilde hij door het leven gaan, werken aan een rechtvaardige samenleving. Als mens, als man en vrouw zorgen voor je gezin, opgevangen worden, ontvangen worden door de mensen om je heen is een steun voor lange jaren.

Wanneer we zo proberen te leven, ontwaakt een nieuw gevoel van trouw en solidariteit.

Laten we net als Jezus deed bij Zacheüs, elkaar vasthouden en bemoedigen in het geloof in de Heer die met ons gaat. Amen.