Preek op 16-12-2016, vrijdag in de 3e week van de advent, pastoor Frank Domen

Vraag een willekeurig iemand of hij denkt, dat hij heilig is en het antwoord zal waarschijnlijk “nee” zijn, “nog niet half zo heilig als ik zou kunnen zijn.”

Wij beschouwen onszelf meestal niet als heilig. Toch worden wij daar overal in het Nieuwe Testament toe opgeroepen, ja, wij worden er zelfs ‘heiligen’ genoemd! Waarom vinden wij het dan zo moeilijk om te geloven, dat wij in staat zijn een heilig leven te leiden!?

Denken wij eens aan de voorbeelden, die alle heiligen ons geven. Wij hebben er geen problemen mee hen te zien als heilige mannen en vrouwen, om te kijken naar het ‘getuigenis’ van hun ‘werk’ en om onder de indruk te zijn. Wij beschouwen hen als bijzondere mensen – en dat zijn zij ook – maar wij zijn geneigd te vergeten, dat zij net zulke mensen waren als wij, met dezelfde zwakheden en net als wij tot zonde geneigd. Maar weinigen leidden een beschut leven ver van het bederf van de wereld. In plaats daarvan stonden zij – net als wij – bloot aan verleidingen, en ook zij faalden. Maar… zij bleven naar de Heer terugkeren en leerden van hun fouten.

Jezus werd één van ons, in alle opzichten menselijk – maar zonder te zondigen – om ons een leven van heiligheid voor te houden en ons te laten zien, dat wij werkelijk heilig kunnen zijn, zoals Hij heilig was. Hij stond niet los van de zondige wereld. Hij leefde te midden van de mensen en nam zijn heiligheid zelfs mee de wereld in, zodat de kracht van God ervoor zou zorgen, dat duisternis in licht, en vrees in hoop kon veranderen. Meer dan wie ook was Hij werkelijk in de wereld, maar niet van de wereld.

Het goede pad naar heiligheid is: voortdurend het volgende juiste ding proberen te doen, één stap tegelijk, terwijl wij toelaten, dat wij door de heilige Geest worden veranderd, hervormd en herschapen. En daarbij moeten wij ervan overtuigd zijn, dat leven op de nieuwe manier van Jezus voor ons niet maar een vroom ideaal is, maar een hele reële mogelijkheid.

Laten wij ons dus niet ontmoedigen! Bedenken wij, dat heiligheid geen eindbestemming is, maar een levenslange reis. Het enige wat ervoor nodig is, is in gehoorzaamheid en vertrouwen de ene stap na de andere stap zetten, tot aan de hemel toe. Amen.