Preek op 14-02-2016, de 1e zondag van de Veertigdagentijd, de Vasten, jaar C, diaken Eelke Ligthart

Preek op 14-02-2016, de 1e zondag van de Veertigdagentijd, de Vasten, jaar C, diaken Eelke Ligthart

openingswoord

Allemaal van harte welkom bij de viering van de H. Eucharistie op de 1e Zondag v.d. 40 dgn. tijd.
Vandaag lezen we het bekende verhaal van de bekoring van Jezus in de woestijn gedurende zijn veertig daagse vasten. Jezus wordt door de satan op de proef gesteld, maar Hij weerstaat alle verleidingen en blijft zijn levensopdracht trouw. Wij worden door dit verhaal aangespoord om ook standvastig te zijn als we worden beproefd in ons leven, want wij weten dat we op de Heer kunnen vertrouwen. In psalm 91 vinden we die tekst terug, die zelfs de duivel aanhaalt bij het derde verzoek aan Jezus om zich van de tempelpoort te laten vallen.
Vertrouwen we op de Heer, op een liefdevolle God die met ons gaat als we het moeilijk hebben.

preek

Aan het begin van deze veertigdagentijd ontmoeten we Jezus op plaatsen en in situaties die wij niet kennen in het polderlandschap van Noord-Holland. We ontmoeten Jezus in de woestijn. Hij is een soort retraite begonnen, direct na zijn doop door Johannes in de Jordaan. Gods Geest is over Hem neergedaald en diezelfde Geest zet Jezus, de Welbeminde, in beweging naar de woestijn.

De woestijn, zo kun je zeggen, is in de Bijbel een grensgebied. Het is er ontzettend warm of koud; er is leegte en stilte; er is nauwelijks water en voedsel. Een grensgebied waar alle franje en luxe van het bestaan is weggesneden. Misschien is de woestijn ook daarom de plaats waar God zich laat ontmoeten.

In de eerste lezing uit het boek Deuteronomium vertelt Mozes hoe God zijn volk, door de woestijn heen heeft gebracht naar een land van melk en honing.
In de woestijn sluit God een verbond met Israel en ontvangt het volk de tien geboden als tien leefregels.
Voor Jezus is de woestijn vandaag een plaats van beproeving en zuivering. Veertig dagen eet Jezus niets; veertig dagen wordt er gevast. Naast Gods Geest, horen we ook over een kwade geest die jezus belaagt. In de woestijn, zo kun je zeggen, wordt Jezus een man tussen God en de duivel. Zoals de Geest verbondenheid brengt tussen Jezus en de Vader, zo wil de duivel dat verbonden kapot maken.
Nu wordt getest wat de band met de Vader waard is. Hoe sterk staat Jezus in zijn schoenen tegenover het kwaad, de duivel. In de stilte van de woestijn wordt Jezus terug geworpen op belangrijke levensvragen: Waar leef ik voor? Wat is mijn taak in de wereld voor de mensen? Drie verleidingen worden door de duivel aan Jezus voorgelegd.
Jezus kan kiezen om van een steen brood te maken en zo zijn honger te stillen. Kiezen om te leven van brood alleen. Hij kan daar in de woestijn ook kiezen om te knielen voor het kwaad en daarmee alle macht in handen te krijgen. Maar Jezus aanbidt alleen zijn Vader. En tenslotte weerstaat Jezus de verleiding om God op de proef te stellen. In de kracht van de Geest kiest Jezus het goede en wordt de duivel, het kwaad afgewezen.
Jezus kiest niet voor brood, maar Hij geeft zichzelf als brood des levens. Hij kiest niet voor macht, maar geeft zijn dienstbaarheid aan de mensen, aan ons. Hij kiest niet voor de aanbidding van het kwaad, maar blijft trouw aan het verbond met zijn Vader. Hij wil zijn Vader niet op de proef stellen. Jezus is geroepen om dienaar te zijn, dienaar van God en de mensen, niet alleen die veertig dagen, maar al zijn dagen.
In deze veertig dagen gaan we met Jezus mee op zijn toch naar Jeruzalem. Daar zal zijn dienstbaarheid tot en door het einde worden getest. Tot op het kruis houdt Hij stand: “Niet mijn wil Vader, maar uw wil”. “Uw wil te doen is mijn vreugde”. Psalm 40, wil zongen het de afgelopen weken regelmatig.

Dierbare medegelovigen, ook wijzelf kennen allemaal woestijn ervaringen. Ook wij kennen momenten dat ons geloofd wordt beproefd. Wij kunnen kiezen voor de verlokkingen van geld en goed, soms zelf voor macht en aanzien. En wat graag willen we soms God voor ons karretje spannen. Ook in ons dagelijks leven zijn er woestijn ervaringen die ons op de proef stellen. Eenzaamheid is er achter vele deuren. Volwassenen die problemen hebben met elkaar, met hun kinderen. Verdriet vanwege werkloosheid, van ziekten. Verdriet van mensen die lijden door ziekte en dood.
In al die omstandigheden wordt ons geloof getest; uitgedaagd en uitgezuiverd.
Hoe maken we dan keuzes. Keuzes maken bij die woestijn ervaringen. Blijven we trouw aan het geloof van het doopsel, aan de goede Geest die ons is geschonken bij het doopsel? Of laten we op zwakke momenten een wig drijven tussen God en ons?
In deze Veertigdagentijd mogen wij ons leven aftasten, onderzoeken hoe we met bepaalde zaken omgaan. Wat zijn onze prioriteiten, waar besteden we misschien wel te weinig tijd aan, of juist misschien wel te veel tijd. Waar leven we eigenlijk voor.
Jezus werd door de Geest gedreven op zijn weg met de mensen.
Laten we Jezus vergezellen op zijn tocht naar Jeruzalem, zodat we kunnen delen in zijn dienende liefde. De weg van deze liefde komt uiteindelijk uit bij God onze Vader. Amen.

Subscribe
Abonneren op

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments