Preek op 24-12-2015, kerstavond, jaar C, pastoor Frank Domen

Preek op 24-12-2015, kerstavond, jaar C, pastoor Frank Domen

openingswoord

Lieve medeparochianen, allemaal van harte welkom op deze heilige kerstavond. Een Kind wordt geboren. Zo’n klein en hulpeloos wezentje, dat je hart doet smelten. Je vergeet alles en iedereen om je heen. Je ziet alleen de prachtige wezentje, dat jou eigenlijk niets geeft en toch ook weer alles aan jou geeft . Diep in je hart gaat er iets open, voel je vrede en geluk, zomaar, je hoeft er niets voor te doen.

Zo, lieve mensen, wil God vanavond door zijn Zoon aan alle mensen van de hele wereld zijn vrede schenken, aan alle mensen van goede wil, christen of niet. Laten wij ons hart openen en vragen wij, dat nog veel meer mensen dat ook willen doen. Er zijn landen waar men het kerstfeest wil verbieden. Bidden wij, dat de kerstgeest, de heilige Geest van God, krachtiger dan ooit over onze wereld mag neerdalen.

openingsgebed

Laat ons bidden. Heer onze God, niemand heeft U ooit gezien. In Jezus uw Zoon zijt Gij ons nabij gekomen; Hij is uw licht in de duisternis, ons heil en onze vrede. Open ons hart om van deze vreugde mee te delen aan ieder mens van goede wil. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon… Amen.

preek

Wij zien met een zekere regelmaat een ooievaar in een tuin staan als teken dat er een kindje is geboren. Vaker hangt er ook een slinger voor het raam. Een roze met de tekst “Hoera, een meisje” of een blauwe met “Hoera, een jongen”. Wij gaan natuurlijk niet overal naar binnen om te feliciteren. Maar bij de mensen, die wij kennen, familie en vrienden, gaan wij op kraamvisite om het kindje te bewonderen. Wij nemen een cadeautje mee en eten beschuit met muisjes. En… omdat het familie of vrienden betreft, blíjven wij op bezoek gaan, zoals wij vóór de geboorte ook al deden. Wij zien het kind opgroeien, zien de eerste wankele stapjes, horen de eerste stamelende woordjes. Wij horen, dat de kleine voor de eerste keer naar school gaat. Kortom, wij zien het kind opgroeien, zich ontwikkelen tot een volwassen man of vrouw.

Ook vandaag zijn wij op kraamvisite. Er is geen beschuit met muisjes, maar wel Gods Woord. Wij kunnen eventueel de heilige Communie ontvangen of – wie nog geen Eerste Communie heeft gedaan – een kruisje op het voorhoofd. De kerk is prachtig versierd, wij horen mooie muziek en zang. En wij zijn hier binnengekomen, omdat het om een bekende gaat, een familielid zelfs. Jezus Christus is de Zoon van God en God is ook de Vader van ons allen. Wij zijn één grote familie, de Kerkfamilie. Wij mogen het Kind dus zien opgroeien.

Als het acht dagen oud is, ontvangt het de besnijdenis, net als alle andere Joodse en Arabische jongetjes. Op de veertigste dag wordt Hij in de Tempel aan God opgedragen, een soort vrijkopen van God. Kort daarna slaat het heilig Huisgezin op de vlucht voor de boosaardige koning Herodes, zoals ook in onze tijd zo vele mensen voor terroristen op de vlucht slaan. Enkele jaren later kunnen Jozef en Maria en Jezus veilig naar Nazaret terugkeren. Het Kind groeit op. Wanneer Jezus twaalf jaar oud is, gaat Hij mee naar het Paasfeest in Jeruzalem. Na het feest is Hij voor Jozef en Maria drie dagen onvindbaar, maar het loopt gelukkig goed af. Van Sint Jozef leert Hij het timmermansvak en zijn gewone schoolopleiding… misschien doet Moeder Maria dat wel thuis. Zo gaat het voort, beste medegelovigen, tot aan zijn dertigste jaar.

En dan komt het. Dan gaat het pas echt beginnen. Hij treedt in de openbaarheid en verkondigt de Blijde Boodschap van het Koninkrijk Gods. Na zijn doop in de rivier de Jordaan en aansluitend de bekoringen in de woestijn, doet Hij de oproep: “Bekeert u, want het Rijk der Hemelen is nabij”. En als wij al zijn verhalen en alle gebeurtenissen rondom zijn Persoon bij elkaar optellen, kunnen wij zonder meer zeggen: Hij verkondigt een boodschap van vrede! En dat is nou net wat onze huidige wereld steeds meer lijkt te moeten missen. Er zijn zo veel oorlogen, er is zo veel onenigheid tussen mensen, onverdraagzaamheid. Veel mensen lijken alleen maar in hun eigen wereldje te leven.

Er is zo veel onduidelijkheid, verwarring, over zo veel onderwerpen. De ene professor doctor magister zegt, dat de aarde opwarmt en de andere professor doctor magister zegt, dat de gemiddelde temperatuur op aarde al 18 jaar niet meer stijgt. De een zegt, dat de ijskap van de Noordpool enorm aan het smelten is. De ander zegt, dat het ijs van de Zuidpool harder aangroeit dan het ijs van de Noordpool smelt. (De een zegt, dat door de verbranding van fossiele brandstoffen de temperatuur op aarde stijgt. Een recent onderzoek van NASA zegt, dat door de verbranding van fossiele brandstoffen er deeltjes in de atmosfeer komen, die het zonlicht weerkaatsen waardoor de temperatuur juist lager wordt.) Wie heeft er gelijk, beste medegelovigen, wij gaan daar nu niet over discussiëren, maar ik weet niet meer wie ik moet geloven.

En zo zijn er zo veel kwesties waar mensen zich over opwinden: de almaar minder wordende zorg voor ouderen, het enorme aantal Nederlandse kinderen, dat onder de armoedegrens leeft; wordt studeren in de toekomst weer iets wat meer voor de rijkeren is weggelegd; in de top van de zakenwereld komen steeds meer duistere zaken aan het licht; zelfs in de politiek vallen allerlei kopstukken en niet op de laatste plaats de dreiging van het terrorisme, dat dichterbij lijkt te komen.

Wat ik als pastoor wel weet is dat wij Jezus Christus, de Koning van de Vrede, nodig hebben om de wereld weer op orde te krijgen. Alleen met zijn hulp en door Hem na te volgen kan er – om te beginnen – vrede komen in de harten van de mensen en vervolgens vrede tussen mensen en volkeren onderling. Jezus Christus wil ons doen beseffen, dat er Één God en Vader van alle mensen is. Wij zijn allen broeders en zusters van elkaar, één grote familie. Later, in de hemel, zullen alle verschillen tussen landen en culturen en rassen zijn opgeheven. Dat zal de tijd van de volmaakte vrede zijn. Nooit meer oorlog, nooit meer ruzie, thuis of op het werk of waar dan ook. Nooit meer pijn en verdriet, nooit meer eenzaamheid, nooit meer ziekte en dood. Bijna te mooi om waar te zijn!

In onze Dionysiusparochie proberen wij, dat Koninkrijk van de Hemel in ons eigen midden zo veel mogelijk gestalte te geven. Dat lukt natuurlijk maar een klein beetje, maar wij zijn toch een gemeenschap van mensen, die vreugde en verdriet met elkaar delen. Wij vieren en lachen samen. En wij huilen samen. En dan steunen wij elkaar ook op alle mogelijke manieren. Wij zijn één groot gezin, niet zonder fouten en gebreken, maar wel met heel veel liefde in woorden en daden. En… bij ons is iedereen welkom. Kom ’s morgens om 10.00 uur, op een doordeweekse dag, of ‘s zondags na de Mis van 10.00 uur gewoon een keer op de koffie. Ervaar hoe het is om gedragen te worden en om zelf anderen te mogen dragen.

Misschien hebben jullie gehoord, dat onze Paus Franciscus een ‘Jaar van de Barmhartigheid’ heeft afgekondigd. Dat jaar is begonnen op dinsdag 8 december jongstleden en duurt tot en met zondag 20 november 2016. De Paus roept ons op om juist in deze tijd van verwarring en van dreigende gevaren, in deze tijd van egoïsme en hebzucht, meer dan anders barmhartig te zijn.

Wat is ‘barmhartig’? Het begrip bestaat uit twee delen: ‘barm’ en ‘hart’. ‘Barm’ komt van ‘erbarmen’, wat ‘medelijden’ betekent. En hart met een t op het einde, dat is wel duidelijk. Barmhartigheid: laat je hart medelijden hebben, met je medemensen. Misschien heeft een familielid of een collega of een van de buren of een klasgenoot tegenover jou ooit iets heel lelijks gezegd of gedaan. Ook al is het gelijk aan jouw kant, volhard niet in je boosheid. Misschien ken je in je omgeving iemand, die al dan niet door eigen schuld in grote financiële of sociale nood verkeert. Zoals Jezus Christus met Kerstmis op aarde kwam om te helpen, ga zo ook jij helpen! Kom van je eilandje af en treed je medemensen tegemoet: “Vergeef ons onze schuld, zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven”. Vrede op aarde, vrede in de gezinnen, vrede in je eigen hart, kun je alleen ervaren door zelf barmhartig te zijn, door te vergeven, door te helpen, zelfs als die ander het niet verdient: “Vader, vergeef hen” bad Jezus, hangend aan het kruis “want zij weten niet wat zij doen”.

Enkele jaren geleden las ik over een Brits wetenschappelijk onderzoek onder mensen met een bepaald soort probleem. Welke probleem, dat laat ik even in het midden. De precieze getallen weet ik niet meer, maar onder de mensen, die God in het omgaan met hun probleem helemaal buiten beschouwing lieten, lag het percentage, dat niet tot een oplossing kwam op ongeveer 30% en onder de mensen, die God wel betrokken bij hun probleem – die het probleem bekeken vanuit het geloof en die er met anderen samen voor baden – lag het percentage dat niet tot een oplossing kwam op slechts 10% tot 15%. Een veel beter resultaat dus. God kan in je leven echt iets betekenen… als je er voor openstaat. Jezus, het Kerstkind, kan jouw leven en dat van andere mensen positief sturen als je je door Hem laat leiden.

Ik hoor ook wel over mensen – en wij zien dat ook op tv – met veel wisselende relaties met alles erop en eraan. En soms leidt dat van de ene teleurstelling tot de andere met alle verdriet van dien. Op tv lijkt het allemaal heel gewoon te zijn, maar God heeft een zo veel mooier idee van wat een relatie is. Met zijn hulp kunnen mensen komen tot echte liefde en trouw, tot geborgenheid en veiligheid.

Lieve mensen, als ik jullie van harte een zalig Kerstfeest toewens en Gods rijkste Zegen voor het nieuwe jaar 2016, dan wens ik, dat jullie mogen beseffen hoe veel God vandaag en morgen en alle dagen van jullie houdt. Of je nu dichtbij Jezus en zijn Kerk staat of veraf… Hij houdt van ieder van jullie als van zijn eigen Kind. Jezus Christus is – met gevaar voor eigen leven – uit die hoge en veilige hemel neergedaald in deze door oorlog en onenigheid verscheurde wereld om jou bij de hand te nemen: Kom, ga met Mij mee, zegt Hij. Kom dichterbij, doe Mij na. Eer God, jouw en mijn hemelse Vader. Doe goed aan al je medemensen, maak daarbij geen onderscheid. Wees barmhartig, dan zal de Vader voor jou barmhartig zijn.

Doe mee met onze kerkfamilie. Je hoort er eigenlijk al bij. Het gaat best goed met onze gemeenschap. Wij hebben alweer 18 nieuwe communicantjes en er komen er nog steeds bij. Vijf volwassen dopelingen tussen de 22 en 30 jaar. Wil je als jongere of volwassene gedoopt worden, de communie doen of het vormsel ontvangen, stuur via de website even een e-mail. Wij hebben meer dan 20 tieners, die meedoen aan onze jongerengroep “On The Road”. Wij beginnen 6 januari met een prachtige gloednieuwe cursus “Catholicism”. Kom een keer kijken. Komt binnenkort ook op de website.

Leef het leven van Jezus Christus. Voel zijn blijdschap, ervaar zijn kracht in donkere dagen. Doe het voor jezelf, doe het voor de anderen. Ontvang steun, wees een steun. Iedereen is nodig. Kom, net als de engelen, als de herders en de wijzen, kom naar het Kind, ontvang vrede, wees vrede, alle dagen van het jaar. God heeft jouw geloof en liefde nodig. De wereld heeft jou nodig.

Lieve mensen, zalig kerstfeest, moge de vrede van God met ons allen zijn. Amen.

Subscribe
Abonneren op

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments