Overweging op 30/31-01-2015, 4e zondag door het jaar B, in de tehuizen, Wiljan Domen

Misschien herinnert u zich de tv-quiz nog: Zo vader, zo zoon?! Er waren steeds drie vaders en één zoon. Maar wie was de echte vader van de zoon? Dat moest geraden worden door het stellen van goede en slimme vragen.

In het evangelie van vandaag blijkt heel duidelijk, dat Jezus de Zoon is van God de Vader. Ze lijken erg op elkaar: God de Vader en Jezus, die God de Zoon is.
In het begin, toen er nog niets was – alleen chaos – schiep God de dag en de nacht, de hemel en de aarde, de hemellichten, de vogels, vissen, de dieren op het land, en de mensen. Maar hoe maakte God dat alles? Er was immers nog niets … ?!

Als wij mensen een huis willen maken, hebben we stenen nodig en cement, glas, hout, spijkers en gereedschap. Dat is één van de grote verschillen tussen God en de mensen. God heeft geen materiaal nodig om iets te maken.
In de Bijbel staat dat God sprák: Ik wil dat er licht is en … er was licht. God noemde dat licht de dag. God sprák: Er moeten lichten zijn aan het hemel-gewelf en … de zon, de maan en de sterren verschenen op zijn bevel uit het niets.
Toen de pastoor een keer afwezig was, moest ik dit alles vertellen aan de eerste communicantjes: God maakt van niets iets, maar mensen hebben materialen
nodig als zij iets willen maken. Maar, zei ik, de mensen vonden de dingen die God had gemaakt – uit het niets – wel heel erg mooi. Ze wilden ook licht maken. Wat maakten ze toen … ? Antwoord: zaklampen, lantaarnpalen, schemerlampen, kerstboomlampjes. Heel leuk! En de mensen zagen de vogels – prachtig – en ze wilden ook kunnen vliegen. Wat maakten ze toen … ? Antwoord: Vliegers en vliegtuigen, helikopters, luchtballonnen. Heel leuk!

Zo Vader zo Zoon. We bidden in de Geloofsbelijdenis: “Ik geloof in God, de almachtige Vader, Schepper van hemel en aarde”. De Vader is dus de Schepper. Hij sprak met gezag en hemel en aarde waren er – uit het niets geboren!

Zo Vader zo Zoon. Toen Jezus eens in de boot stapte, volgden zijn leerlingen Hem. Opeens raakte de zee in hevige beroering, zodat de golven over de boot sloegen. Jezus echter lag te slapen. Zijn leerlingen gingen naar Hem toe en maakten Hem wakker: ”Heer, red ons, wij vergaan!” Jezus stond op, richtte zich met een dwingend woord tot de winden en de zee, en het water werd volmaakt stil. De mensen stonden verbaasd en zeiden: “Wat voor iemand is dat toch, dat zelfs de winden en de zee Hem gehoorzamen?” Jezus sprak met gezag – en wind en zee gehoorzaamden. Wind en zee werden stil van ont-zag voor het ge-zag van Jezus.

Zo Vader zo Zoon. Even later genas Jezus een lamme. Hoe?! Hij sprak met gezag: “Sta op! Neem je bed en ga naar huis”. En de lamme stónd op en ging naar huis. Toen de mensen dit zagen, zo staat in de Bijbel geschreven, werden zij door ontzag bevangen. De verlamming verdween uit ont-zag voor het ge-zag van Jezus, de Zoon van de Vader.

Zo Vader zo Zoon. Vandaag verbazen de mensen in het evangelie zich over de leer van Jezus, want Hij onderrichtte – in de synagoge – met gezag. Dat waren ze niet gewend. In de synagoge is ook een man, die in de macht is van een onreine geest. De onreine geest roept en schreeuwt. Hij noemt Jezus: ‘de Heilige Gods’. Jezus heeft medelijden met de bezeten man en zegt tegen de onreine geest: “Zwijg, stil en ga weg uit hem”. De onreine geest schudde de man heen en weer, gaf een luide schreeuw, en verdween. Een onreine geest verdween uit ont-zag voor het ge-zag van Jezus, de Zoon van de Vader.

De lente komt eraan. In de tuin van de pastorie zijn de eerste sneeuwklokjes onderweg. Dat is ook zo mooi: God heeft in den beginne kracht gelegd in al die verschillende bloembollen en – bij wijze van spreken – gesproken: “Ontwikkel jullie tot sneeuwklokjes, hyacinten, en narcissen. En elk jaar opnieuw geschiedt dit voorjaarswonder.

Licht, de zee, het land, de vogels en de vissen … alles luistert als God en Jezus spreken. Wat God en Jezus zeggen, gebeurt! Het wordt licht, de wind gaat liggen en de woelige zee wordt stil. Een verlamming, een onreine geest … ze verdwijnen op bevel van Jezus. De natuur en de geestenwereld luisteren met ontzag naar de Vader en de Zoon. Zo Vader zo Zoon.

En wij, mensen? Hebben de woorden van God en Jezus gezag in óns leven? Gebeurt in ons leven wat God wil? Leven wij zoals Jezus heeft voorgedaan?
Het gaat over leven en dood, over barmhartigheid, over bidden voor je vijanden, over geloof in de hemel. Allemaal zaken waarover God en Jezus met gezag gesproken hebben. Als we met ont-zag luisteren naar Gods woorden, het zijn de woorden die Jezus tijdens zijn leven herhaald heeft – dan wordt de wereld én de Kerk – dat zijn wij – weer zo goed als in het begin. In het begin … toen God zag dat alles goed was. Heel goed zelfs.