Preek op 14-12-2014, 3e zondag van de advent, jaar B, pastoor Frank Domen

Preek op 14-12-2014, 3e zondag van de advent, jaar B, pastoor Frank Domen

CRÈCHE

openingswoord

Broeders en zusters, welkom op deze derde zondag van de advent. Hoe is goed om weer samen te zijn rondom het Altaar van de Heer.

Wij merken allemaal geregeld hoe fijn het is als er mensen zijn, die van ons houden, die voor ons zorgen.

Wel, er is niemand, die zo veel van ons houdt, die zo goed voor ons zorgt, als God. Blijven wij dicht in de buurt van de mensen, die van ons houden. Geven wij ook zelf heel veel liefde. Het is goed om weer hier te zijn, in Jezus’ Kerk, want dan zijn wij dicht bij Hem. Vertrouwen wij op zijn liefdevolle zorg voor ons.

openingsgebed

Laat ons bidden. Heer onze God, altijd zijt Gij bezorgd om ons geluk. Geduldig en getrouw bereidt Gij uw volk voor op de komst van de Heiland. Doorbreek onze onmacht, ontsluit ons hart; dat wij onbevangen Hem erkennen, die midden onder ons zal komen: Jezus Christus, uw Zoon, onze Heer. Die leeft en heerst… . Amen.

kinderwoorddienst

preek

Vandaag, beste medegelovigen, gaat de eerste lezing over de Messias. Zo’n 600 jaar vóór Jezus’ geboorte, kondigt Jesaja aan, dat de Redder gaat komen.

Het zal iemand zijn, die heel prettig in de omgang is. En dat komt, doordat de Geest van de Heer op Hem rust. Als je bij Hem bent, heb je het gevoel bij God te zijn.

Deze Messias brengt bijvoorbeeld aan armen de Blijde boodschap. Mensen met een van verdriet gebroken hart worden door Hem genezen. Zij, die gevangen zitten, in verslaving of zonde, worden door Hem bevrijd.

Als wij nu eens kijken naar de mensen met wie wij thuis leven of met wie wij op het werk of op school omgaan, zijn dat mensen bij wie wij ons thuis voelen? Voelen wij ons veilig bij hen? Vinden wij het fijn om bij hen in de buurt te zijn? Zijn ook zij voor ons een soort ‘redders’, mensen van wie een positieve kracht uitgaat? Het zal voor de één meer waar zijn dan voor de ander.

Een belangrijker vraag is of wijzelf mensen zijn bij wie de anderen zich thuis en veilig voelen!? Zijn wij mensen bij wie de anderen terecht kunnen met hun vreugde en verdriet? En… vreugde en verdriet kunnen op iedere willekeurige tijd zich melden. Kunnen mensen op iedere willekeurige tijd bij ons terecht? Of zijn wij gauw geïrriteerd als mensen ons storen? Hoe denken wij, dat andere mensen onze aanwezigheid ervaren? Zijn mensen blij als zij ons zien?

Jesaja zegt, dat hij het uitjubelt van vreugde vanwege de Redder, die gaat komen. Mensen zullen het misschien niet uitjubelen als wij komen, maar wij kunnen onszelf in deze adventstijd misschien wel afvragen hoe wij ons leven kunnen veranderen om voor anderen meer als een ‘redder’ te kunnen zijn, een reddende engel.

De tweede lezing begint met een heel grote opgave: Weest altijd blij. Dat wil niet zeggen, dat wij altijd breeduit moeten lachen, maar te midden van alle aardse verdriet en aardse vreugde moet er dieper in ons hart altijd blijdschap zijn, omdat wij bij Jezus Christus horen, omdat wij bij elkaar horen.

Je kunt verdrietig zijn vanwege… een vriendschap, die opgehouden is, maar diep in je hart moet je weten, dat Jezus Christus je Vriend is in eeuwigheid.

Je mag blij zijn met… een ander huis, maar diep in je hart moet je weten, dat Jezus Christus een nog veel mooier huis voor je heeft waar je een eeuwigheid lang mag wonen.

Je moet je nooit zo sterk door je aardse verdriet of je aardse vreugde laten meeslepen, dat je de dingen van de hemel vergeet. Doen wij dat wel, dan blussen wij de heilige Geest uit, zoals Paulus het zegt in diezelfde tweede lezing.

Onze belangrijkste levensdoel moet niet zijn steeds mooiere spulletjes. Onze voornaamste bezigheid moet niet zijn het hebben van zo veel mogelijk plezier, maar – zo zegt Paulus – de heiliging van onze ziel, onze geest en ons lichaam. Wie zich vooral daarmee bezig houdt, zal een wat meer zorgeloos leven hebben, zal een gelukkiger mens zijn.

Er zijn veel van die reclamespotjes, die beloven, dat je een gelukkiger mens zult worden, meer plezier zult kunnen hebben in je leven, als je… een – goedkopere – lening of contract afsluit bij dit of dat bedrijf.

Maar Jezus Christus en Johannes de Doper zeggen ons: Er is maar één manier om een echt gelukkiger mens te worden: dat is jezelf meer en meer vergeten en meer en meer denken aan God en je medemens.

Het evangelie gaat over Johannes de Doper. Hij zei steeds maar wie hij niet was. Hij vestigde alle aandacht op Jezus, die na hem zou komen: Jezus Christus. Een wereld met Jezus Christus, de Heiland, de Vredevorst, is een betere wereld. Dat hebben wij allemaal al vaker ervaren. Zorgen wij, dat door onze woorden en daden ook andere mensen, die ervaring mogen krijgen.

Andere mensen voor wie op deze derde Adventszondag bijzonder onze aandacht wordt gevraagd, zijn de schoolgaande kinderen in Kenia, bijzonder die van het kleine dorpje Migumomiri.

Zelfs voor Keniaanse begrippen ligt dit dorpje erg afgelegen. De levensomstandigheden zijn er Spartaans. De mensen wonen in lemen hutten en er is geen elektriciteit. Het gebied heeft regelmatig te lijden onder extreme droogte en de grond is nauwelijks vruchtbaar. Daardoor hebben de mensen in Migumomiri vaak nauwelijks te eten. Er rijdt geen bus en er is geen medische post in de buurt. Wie een dokter nodig heeft, moet anderhalf uur lopen naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis.

De Migumomiri-basisschool heeft moeite om de kinderen goed onderwijs te bieden. Dit komt vooral doordat het moeilijk is leerkrachten te vinden die hier willen werken: het dorp is ver weg, het drinkwater moet uit een vervuild meer gehaald worden; de toiletvoorziening is vervallen en onhygiënisch en de klaslokalen zijn dusdanig vervallen dat er instortingsgevaar is. Sommige klassen hebben zelfs helemaal geen lokaal en daarom krijgen de kinderen buiten les, onder een boom.

De mensen in Migumomiri vragen goed onderwijs voor hun kinderen in een veilige, schone omgeving. De Adventsactie – en dus ook wij – wil graag helpen. Wij willen goede, veilige klaslokalen laten bouwen, voorzieningen laten aanleggen voor schoon drinkwater en wij willen een betere hygiëne bereiken door deugdelijk sanitair te installeren. Daarmee krijgen de kinderen van Migumomiri een kansrijker toekomstperspectief.

Migumomiri is weliswaar een arm dorp, maar mensen hier willen zich erg graag ontwikkelen. Ze zijn bereid al het mogelijke te doen om daaraan ook zelf bij te dragen. Zo brengen de vrouwen water om de funderingen van de bouwprojecten te kunnen leggen, terwijl de mannen bij toerbeurt de fundering uitgraven. De betrokkenheid van de gemeenschap wordt ook concreet in de begroting voor de bouwplannen: die valt 25% lager uit dankzij de hulp en inzet van de mensen uit Migumomiri zelf. Adventsactie wil €25.000 bijdragen.

Gaan wij nu samen kijken naar een kort filmpje. Strakjes is er een deurcollecte waarvan de opbrengst voor deze kinderen is. Amen.

Subscribe
Abonneren op

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments