Voor jongeren en ouderen

 

Het openingsgebed – Een stille kracht aan het begin van de Mis

Na het uitbundige “Eer aan God in den hoge” of Gloria valt er ineens een soort stilte in de heilige Mis. De priester zegt: “Laat ons bidden.” En dan volgt het openingsgebed, ook wel het “Collecta” genoemd. Een kort moment misschien, maar wel een belangrijk keerpunt in de viering. Wat gebeurt hier precies? En waarom is dit gebed juist voor jou als jongere van betekenis?

Een brug tussen begin en verdieping

De heilige Mis begint met een openingsritus: we maken het kruisteken, de priester begroet ons, we belijden onze zonden, roepen om Gods ontferming, en zingen Zijn lof. Dat is best een intens begin! We keren naar binnen, maar ook naar God toe. En dan komt het openingsgebed – een moment waarin de priester alles samenbrengt in één gebed tot God.

Dit gebed is dus niet zomaar een “begin”. Het is eerder een afronding van de eerste fase én een brug naar wat komen gaat: de dienst van het Woord. Hier wordt de toon gezet voor de rest van de Mis.

“Laat ons bidden…” – maar hoe?

Als de priester zegt: “Laat ons bidden”, is het niet de bedoeling dat jij achterover leunt en denkt: “Okee, de priester doet het nu wel.” Het is juist een uitnodiging aan de hele gemeenschap – dus ook aan jou – om even stil te worden en samen met hem je hart tot God te richten.

Het openingsgebed wordt uitgesproken door de priester, maar is bedoeld als gebed van iedereen. Hij spreekt namens ons allemaal. In stilte mogen wij ieder onze eigen intenties, dankbaarheid, zorgen of verlangens aan God voorleggen. En de priester voegt dit alles samen in één collectief gebed.

Een gebed met inhoud

Elk openingsgebed in de Mis is verbonden met het kerkelijk jaar en het feest dat gevierd wordt. Op een gewone zondag klinkt het anders dan op Kerstmis of Pasen. De inhoud van het gebed sluit aan bij het thema van de dag, de lezingen of het karakter van het liturgisch seizoen.

Soms hoor je woorden als: “God, U die onze hoop bent…” of “Heer, leer ons leven volgens uw wil…” Dat zijn geen vrome clichés, maar uitnodigingen om écht in het spoor van Jezus te leven – ook buiten de muren van de kerk.

Amen: jouw bevestiging

Na het gebed zegt iedereen “Amen.” Dat is geen afsluitwoord, maar jouw persoonlijke “Ja, dat wil ik ook!” Je zegt daarmee dat het gebed van de priester ook jouw gebed is. Dat je wilt meedoen, met hoofd en hart. Hoe bewuster je dat “Amen” uitspreekt, hoe meer je werkelijk deelneemt aan de Mis.

Laat het binnenkomen

Volgende keer in de Mis, probeer dan eens echt mee te bidden tijdens het openingsgebed. Wees even stil bij “Laat ons bidden.” Luister aandachtig naar de woorden. Vraag je af: wat zegt dit gebed over wie God is, en over wie ik ben?

Het lijkt misschien een kort moment, maar het is vol betekenis. Want het is daar, in die stilte en die woorden, dat jouw hart zich opent voor wat komen gaat.