Overweging ter voorbereiding van 04-01-2023, woensdag, weekdag van de kersttijd vóór Epifanie

Overweging ter voorbereiding van 04-01-2023, woensdag, weekdag van de kersttijd vóór Epifanie

Uit de pastorale constitutie over de kerk in de wereld van deze tijd van het Tweede Vaticaans Concilie

De heiligheid van huwelijk en gezin

Man en vrouw, die door het huwelijksverbond ‘niet langer twee, maar één lichaam zijn’ (Mt. 19, 6), helpen en dienen elkaar in de innige verbondenheid van hun persoon en handelen. Zo worden zij zich bewust van hun eenheid en verwezenlijken zij deze steeds meer.

Deze innige vereniging – als wederzijdse gave van twee personen – vraagt, evenals het welzijn van de kinderen, de volledige trouw van de echtgenoten en vereist hun onverbrekelijke eenheid.

Christus de Heer heeft deze veelvormige liefde, die ontsprongen is aan de bron van de goddelijke liefde en gevormd naar het beeld van zijn eenheid met de kerk, overvloedig gezegend.

Immers, zoals God eertijds zijn volk tegemoet is gegaan in een verbond van liefde en trouw, zo komt nu de Verlosser van de mensen en de Bruidegom van de kerk de christelijke echtgenoten tegemoet in het sacrament van het huwelijk. Hij blijft voortaan met hen, opdat man en vrouw in wederzijdse overgave elkaar met blijvende trouw liefhebben, zoals Hijzelf de kerk heeft liefgehad en zich voor haar heeft overgeleverd.

De echte huwelijksliefde wordt opgenomen in de goddelijke liefde. Zij wordt geleid en verrijkt door de verlossende kracht van Christus en door het heilswerk van de kerk. Zo vinden de echtgenoten metterdaad de weg naar God en ontvangen zij hulp en sterkte voor hun verheven taak als vader en moeder. Daarom worden de christelijke echtgenoten door een bijzonder sacrament gesterkt en als het ware gewijd met het oog op de plichten en de waardigheid van hun levensstaat.

Uit kracht van dit sacrament vervullen zij hun taak in huwelijk en gezin in de geest van Christus, die heel hun leven doordringt van geloof, hoop en liefde. Op deze wijze naderen zij steeds meer tot hun persoonlijke volmaaktheid en wederzijdse heiliging, en juist daardoor verheerlijken zij samen God.

Als de ouders het voorbeeld geven en voorgaan in het gezinsgebed, zullen de kinderen en allen die tot de gezinskring behoren, gemakkelijker de weg vinden naar onbaatzuchtigheid, naar heil en heiligheid.

Man en vrouw die bekleed zijn met de waardigheid en de taak van het ouderschap, moeten met grote zorg hun kinderen opvoeden, vooral op godsdienstig gebied, want dit is hun voornaamste plicht.

De kinderen dragen als levende leden van het gezin op hun eigen wijze bij tot de heiliging van de ouders. In dankbaarheid, eerbied en vertrouwen zullen zij de weldaden van hun ouders beantwoorden. Zoals het kinderen past, zullen zij hun ouders bijstaan bij tegenspoed en in de eenzaamheid van de oude dag.