We gaan nu een heilige leren kennen, waar veel mensen wel een beetje van opkijken. Maar laten we bij het begin beginnen. Niklaus wordt geboren in het jaar 1417 en groeit op in een boerenwoning in het midden van Zwitserland. Ook al hebben de ouders best wel wat geld, toch groeit Niklaus op als een eenvoudige boerenjongen. Hij zal dan ook zelf een boer worden, die de koeien melkt en met allebei de voeten stevig op de stugge grond van zijn land staat. Zoals de meeste jongens trouwt hij. Zijn vrouw Dorothea is heel knap. Niklaus houdt veel van zijn vrouw. Samen krijgen ze vijf zoons en vijf dochters.
Niklaus is niet alleen boer. Hij gaat regelmatig met andere mensen uit de streek meedoen aan oorlogen die in die tijd nogal eens voorkomen. Zo doet hij mee aan de oorlog tussen de kantons Zürich en Schwyz. Een kanton kun je een beetje vergelijken met onze provincies. Niklaus wordt zelfs een hoge officier in het leger. Toch vindt hij oorlog voeren helemaal niet fijn. Hij doet alleen maar mee uit liefde voor zijn vaderland en om de vrijheid van zijn mensen te beschermen. Daarom is Niklaus het er ook niet mee eens wanneer men een overwonnen stad leegplundert. Ook de gevangenen worden door hem altijd goed behandeld. Behalve soldaat heeft Niklaus nog een andere taak gekregen. Hij wordt tot rechter van zijn kanton benoemd. Hij blijkt een heel rechtvaardige rechter te zijn. Hij durft, als het nodig is, zelfs machtige kloosters of pastoors te veroordelen. Wanneer Niklaus merkt dat er in de buurt rechters zijn die heel oneerlijk zijn, wil hij geen rechter meer blijven.
Intussen is Niklaus een godsdienstig man. Maar wat voor een! Hij is bang voor God. Hij is ook bang voor de duivel, waar hij vaak mee moet vechten. Mensen hebben zelf gezien, hoe de duivel hem sloeg en op de grond smeet. Daardoor wordt Niklaus wel eens wat droevig. Het liefst is hij dan alleen. Dat wil hij steeds meer en steeds vaker.
Soms hoort hij onder het ploegen opeens een stem die zegt: “Je moet doen wat God wil”. Niklaus neemt de tijd. Hij heeft echter geen moment rust. Dag en nacht achtervolgt hem de gedachte dat hij ongehoorzaam is aan God. Steeds minder gaat Niklaus zich om zijn gezin en zijn werk bekommeren. Een mooie heilige is dat, zeggen sommige mensen.
Steeds meer wordt duidelijk wat God van hem vraagt. Hij moet zich losmaken van zijn gezin en van zijn geboortestreek. Niklaus vindt dit offer te zwaar. Hij kan niet gehoorzamen. Zijn vrouw, die weet wat er met Niklaus aan de hand is, verzet zich ook heel erg. Ze hebben samen vaker woorden. Intussen kan Niklaus maar niet tot rust komen. Eindelijk geeft zijn vrouw hem de toestemming om weg te gaan uit het huis en het land. Het afscheid is voor alle leden van het gezin verschrikkelijk geweest. De enige troost die ze hebben is dat God dit van het gezin vraagt.
Niklaus is nu van plan naar Frankrijk te trekken, maar nog voor hij uit Zwitserland weg is wordt het hem duidelijk, dat hij in zijn land moet blijven. Hij gaat nu wonen in een kloof, niet zo ver van zijn geboortedorp af. Hij woont daar in een klein houten huisje. Hij wil helemaal eenzaam zijn om helemaal voor God te leven. Heel wat uren brengt ‘broeder Klaus’, zoals de mensen hem noemen, door met bidden. Hij gaat zelfs helemaal van God leven. Begrijp je niet wat we daarmee bedoelen? Hij eet niet meer. De regering laat de kluizenaar bewaken om te zien of hij toch niet stiekem eet. Maar broeder Klaus eet echt niets, behalve … de heilige communie. De mensen gaan hem daarom als een heilige beschouwen. Daarom komen steeds meer mensen hem om raad vragen. Op den duur zijn daar ook heel voorname mensen bij. Ze laten zich niet afschrikken door zijn ruwe gezicht en zijn ongekamde haren.
Op een dag dreigt er een vreselijke burgeroorlog te ontstaan. Een priester gaat midden in de nacht naar broeder Klaus om raad. Wat de heilige precies heeft gezegd weten we niet. Maar wanneer de ruziemakers de volgende morgen aan het gevecht willen beginnen, roept de priester hen nog een keer bij elkaar. Hij vertelt wat broeder Klaus heeft gezegd. Alle mensen zijn diep onder de indruk. De oorlog gaat niet door. Zo heeft broeder Klaus vaak heel veel voor de mensen gedaan.
Het feest van de heilige Niklaus van Fluë vieren ze in Zwitserland op 25 september.
Grote God, de heilige Niklaus heeft Uw wil gedaan. Hij moest daar erg voor lijden. Help ons, ook steeds te doen wat U van ons wil. Geef ons ook de kracht zoals U aan de heilige Niklaus gegeven hebt. Amen.