Preek op 08-09-2017, Maria Geboorte, pastoor Frank Domen

openingswoord

De geboorte van Maria is een vierenswaardig feit: als zij ter wereld komt die bestemd is om de Moeder des Heren te worden, breekt de dageraad van de verlossing aan en is de heilsbelofte, in het paradijs gedaan, haar vervulling nabij. Daarom belijdt de Kerk vandaag: Uw geboorte, maagdelijke Moeder van God, heeft vreugde verkondigd aan de gehele wereld, want uit u is opgegaan de Zon van de gerechtigheid, Christus onze God, die de vloek wegnam en de zegen bracht, die de dood vernietigde en ons eeuwig leven schonk. (Gezang uit de getijden van de Byzantijnse en de Romeinse liturgie op het feest van Maria Geboorte). De datum 8 september herinnert aan de inwijding van de kerk, gebouwd in Jeruzalem op de plaats van het huis waar Maria geboren is.

preek

Als wij voor een tweede keer naar een film kijken, hebben wij misschien de neiging om te letten op de details, die wij de eerste keer hebben gemist. Maar het zou ook kunnen, dat wij een stukje betrokkenheid met de film verliezen, omdat wij al weten hoe het verhaal eindigt. Iets soortgelijks zou kunnen gebeuren als wij het evangelie van vandaag lezen. Als wij vandaag de verjaardag vieren van de heilige Maagd en Moeder Gods Maria, horen wij een bekend verhaal. Wij zien Jozef worstelen met de onverwachte zwangerschap van Maria en wij zien hoe hun beider moed en geloof hen helpt om om te gaan met de Menswording.

Proberen wij ons voor te stellen hoe Maria en Jozef zich gevoeld moeten hebben toen Gods beloften zich aan het verwerkelijken waren. Zij allebei hebben zich aan God moeten toevertrouwen. Maria was geschrokken van het Woord van de engel en stelde hem vragen over hoe dit allemaal zou gebeuren. En Jozef stond op het punt om te gaan scheiden toen hij hoorde dat Maria in verwachting was. Misschien waren zij allebei er innerlijk nog niet aan toe om met elkaar te spreken over de ontmoeting, die zij met de engel hadden gehad. Zij zagen in eerste instantie de mogelijke schande als zij op deze weg zouden voortgaan. Jozef riskeerde zijn reputatie als hij zou trouwen met een vrouw, die het kind van een ander droeg. En menselijkerwijze gesproken liep ook Maria het gevaar, dat haar huwelijk zou mislukken, ja, dat haar leven gevaar zou lopen, want overspelige mensen moesten gestenigd worden.

Toch hebben zij beiden ‘ja’ gezegd tegen God en zij deden dat onafhankelijk van elkaar, zonder de andere kant van het verhaal te kennen. Ze zullen best wel verward en bang zijn geweest, maar stelden hun vertrouwen op God.

Als Maria en Jozef in staat zouden zijn geweest om te zien hoe hun keuzes de geschiedenis van de wereld zouden beïnvloeden, als zij zouden hebben kunnen zien hoezeer wij hen zouden vereren, dan zou het misschien makkelijker voor hen zijn geweest om tegen God ‘ja’ te zeggen. Maar het leven is nu eenmaal niet zo, dat wij alles op voorhand weten en begrijpen. Maar dit maakt het alles alleen maar meer opmerkelijk. Zij maakten hun keuzes, terwijl zijn geestelijk in het donker verkeerden; ze wisten niet hoe alles zou aflopen.

Dat is hoe ook wij onze keuzes moeten maken. En we hebben al zo vaak ‘ja’ gezegd tegen de Heer. Soms hebben wij Hem heel graag gevolgd, soms volgden wij Hem in de duisternis van lijden en eenzaamheid. Net als bij Maria en Jozef is ons begrip van wat God kan doen beperkt. Wij weten niet precies waarheen God ons leidt. Maar Hij weet wat Hij doet. En wij stellen ons vertrouwen op Hem.

Luisteren wij naar zijn stem. Wat zal zijn volgende vraag zijn waarop wij ons jawoord moge geven!? Amen.